قدیم

تهران با همه مدرن شدنش در عصر حاضر، با همه ساخت و سازهایی که روزانه صورت می‌گیرد و برج‌ها و آسمان خراش‌هایی که همانند قارچ رشد می‌کنند، همچنان رنگ و بویی از همان روزگار گذشته را به خود دارد. تنها کافی ست با نگاهی ژرف‌تر به پیرامون خود نگریست. آن زمان است که در هر گوشه و کناری؛ نشانه‌ای از روزگاران گذشته و دهه‌های پیشین را می‌توان دید. مجموعه پیش رو سعی داشته با استفاده از دوربین آنالوگ و ثبت تصویر روی نگاتیو قدری به این فضا نزدیک‌تر شود و طعم شیرین خاطرات دهه‌های گذشته و نوستالژی آن را زنده کند.

در این گزارش نگاهی انداخته ایم به اتفاقات و رویداد‌های سیاسی و فرهنگی در سال‌های دور.

در شبکه های اجتماعی فیلمی قدیم ی از چوگان بازی در میدان نقش‌ جهان اصفهان منتشر شده است.

ساخت و سازها و مدرنیته شدن شهرها تاثیر فراوانی بر نوع و شکل درب خانه ها داشته است ، در این میان اگر در همین پایتخت گشتی بزنیم با خانه هایی مواجه می شویم که با دیدنشان میشود گذشته و حال و هوای آن روزهای تهران را مجسم کرد. درب هایی که یادگاری از ایام قدیم هستند.

شاید اگر بتوانیم چند نسل به عقب برگردیم و در کوچه پس‌کوچه‌های شهر قدم بزنیم، میتوانستیم افرادی را ببینیم که در پیاده‌رو و جلوی درب حیاط خانه‌شان نشسته‌اند. هر یک به منظوری. گروهی یا انفرادی. عده‌ای فقط نظاره گر عابرانند و در حال هواخوری. عده‌ای مراقب فرزندانشان هستند که در کوچه بازی می‌کنند. بعضی‌ها هم به بهانه گفتگو با همسایه‌ و هم محله‌ای‌ها. امروزه اما این شکل از فرهنگ شهرنشینی کمرنگ شده و شاید دیگر فقط بتوان در شهرهای کوچک و یا در مناطق حاشیه‌ای تر شهر این سبک از زندگی شهری را دید. رسم و فرهنگی که ریشه در دوستی و یکدلی و یکی دانستن همسایگان و اهالی یک کوچه با هم دارد.

زمان در گذر است. شهرها در گذر زمان هر روز و هر سال به نسبت گذشته تغییرات بسیاری می‌کنند. تغییرات شهرها همچون ایام کودکی‌هامان که رسیدن به سن جوانی و میانسالی و حتی پیری در نظرهامان به اندازه‌ی برهم بستن چشمی در لحظه‌ای می‌ماند، ناباورانه است. روزهای قدیم ، خانه‌های شهرها جلوه‌های معماری فاخر شرقی و ایرانی داشتند. ساختمان‌ها بلند و برج‌ها هنوز ساخته نشده بودند. شهر تبریز یکی از قدیم ی‌ترین شهرهای ایران است که در گذشته دروازه‌ی شرق به غرب محسوب می‌شد. این شهر مانند بسیاری از شهرهای بزرگ ایران همسوی چرخ‌های مدرنیته در حال تغییر چهره در بافت قدیم ی بوده است. هشتی‌ها و سردرهای سنگی با طاق ضربی‌ها و درهای چوبی و کوبه‌های قدیم ی، ستون‌ها و سرستون‌های سنگی جای خود را با نماهای رومی، هویتی با رنگ و فرهنگ غریب و نا آشنا و ساختمانهای عموما شبیه به هم عوض کرده‌اند. با این حال، هنوز در لابه‌لای کوچه پس کوچه‌ها و خیابان‌های مرکزی این شهر کهن نشانه‌هایی از تبریز قدیم باقی مانده است. گذری که با دیدن این مناظر حس نوستالژی‌مان را برای جستجوی زمان از دست رفته بیدار می‌کند.

مجموعه تصاویری از کشور اسکاتلند بین سال های 1840 تا 1940 منتشر شد که زندگی و هویت مردم این کشور را نشان می دهد. در این تصاویر یک قرن تحول و نوآوری در اسکاتلند کم و بیش به چشم می خورد.

یکی از مهمترین بخش های کار مطالعاتی هولتسر عکس هایی بود که او در مدت پرواز و پس از آن از شهرهای مختلف ایران اعم از تهران، اصفهان، کاشان و بوشهر برداشت. او همچنین از مردم کوچه و بازار و دروازه‌های شهرها نیز عکس هایی برداشت و مجموعه خود را کاملتر کرد. هولتسر در بازگشت عکس ها و یادداشت های خود از سفر به ایران را در قالب کتابی با عنوان "پرواز بر فراز ایران" به چاپ رساند

تهران از دریچه دوریین لوئیجی پشه، مستشار ایتالیایی ارتش ایران در دوران ناصرالدین شاه به سال ۱۸۵۸ میلادی