با همکاری جیمزوب و هابل:
این تصویر MACS۰۴۱۶، یک خوشه کهکشانی غولپیکر را نشان میدهد که در فاصله ۴/٣ میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد.
تلسکوپ فضایی قدرتمند جیمز وب یک مجموعه ستارهای را در ابر ماژلانی بزرگ ثبت کرده است.
تلسکوپ شاهکار بشر
جیمز وب ناسا با سفر در نور و فضا میتواند منشأ جهان را ببیند، چیزی که ذهن ما به سختی میتواند آن را درک کند.
تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا امسال تصاویر فوق العادهای گرفته است. در این مطلب بهترین تصاویر فضایی منتشر شده طی ۱۲ ماه گذشته گردآوری شده است.
پروژه COSMOS-Web، بزرگترین ابتکار اولیه تحقیقاتی جیمز وب است که به سرپرستی «کیتلین کیسی» (Caitlin Casey) دانشیار دانشگاه تگزاس در آستین، با هدف نقشهبرداری از یک میلیون کهکشان در بخشی از آسمان به اندازه سه ماه کامل انجام میشود.
این عکس جدید با «دوربین فروسرخ نزدیک» (NIRCam) جیمز وب و در دو طول موج کوتاه و بلند ثبت شده است. طول موج کوتاه، جزئیات زیبایی را در قرصها و جریانهای خروجی نشان میدهد و طول موج بلند، شبکه پیچیدهای از غبار و ترکیبات آلی به نام هیدروکربنهای آروماتیک چند حلقهای را به نمایش میگذارد.
کشفی که با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا انجام شد؛ دانشمندان را یک قدم به تعیین اینکه آیا اقیانوسهای آب شور قمر مشتری میتوانند حیات را پشتیبانی کنند، نزدیکتر میکند.
این گردابهای گرم در استراتوسفر، توسط گرمای خورشید در طول فصل تابستان طولانی زحل گرم میشوند. با نزدیک شدن به اعتدال پاییزی در سال ۲۰۲۵، گرداب استراتوسفر قطب شمال شروع به خنک شدن کرده و با فرو رفتن نیمکره شمالی در تاریکی پاییز، ناپدید میشود.
مسیه ۵۱ لقب خود را از شکل خاصی که دارد گرفته است: بازوهای عمقی قرمز و نارنجی رنگی که دور هسته درخشان و سفید آن پیچ خوردهاند و ساختاری شبیه به گرداب پدید آوردهاند.
جیمز وب در چند وقت گذشته تصاویر و دادههای باارزشی را به دانشمندان ارائه کرده است. کشف دو ستاره نادر حاصل از ماده تاریک و تصویری از یک سحابی سیارهای ازجمله دستاوردهای این تلسکوپ تحقیقاتی در چند وقت گذشته بودهاند.
یک تصویر که به تازگی توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب از فضا گرفته شده، اخترشناسان را به فکر واداشته است.
دلیل اصلی که میتوانیم ال آنزوئلو را اصلا ببینیم، fi رغم اینکه بسیار دور است، چیزی جز همگرایی گرانشی نیست. دانشمندان دریافتند که این کهکشان دور به شکل یک قرص است و قطری در حدود ۲۶ هزار سال نوری دارد که معادل یک چهارم اندازهی کهکشان راه شیری است.
فراتر از این ساختارها، ناسا توجه را به رویداد اصلی جلب میکند؛ دو لوب عظیم که در دو طرف دیسک به بیرون نگاه میکنند. لوب راست کوچکتر به زمین نزدیکتر میشود درحالیکه لوب چپ بزرگتر دورتر مینشیند.
کاتیون متیل با طیف وسیعی از مولکولها به خوبی واکنش میدهد و اخترشناسان مدتهاست آن را به دلیل خواص شیمیایی منحصر به فردی که دارد به عنوان یک عنصر سازنده مهم در شیمی آلی میانستارهای در نظر گرفتهاند. این ترکیب اما تاکنون در فضا کشف نشده بود.
تراپیست-۱سی با دمای تقریبا ۳۸۰ کلوین در روز، خنکترین سیاره فراخورشیدی سنگی به شمار میرود که تاکنون براساس انتشار حرارتی شناسایی شده است. دقت لازم برای این اندازهگیریها، کاربرد تلسکوپ فضایی جیمز وب را در شناسایی سیارات فراخورشیدی سنگی نشان میدهد که از نظر اندازه و دما به سیارههای منظومه شمسی ما شباهت دارند.
آنجلی پیت (Anjali Piette)، پژوهشگر مقطع فوق دکتری موسسه علوم کارنگی و از پژوهشگران این پروژه گفت: از آنجا که ویژگیهای آبی در این طیف بسیار ظریف هستند، شناسایی آنها در مشاهدات پیشین دشوار بود. دیدن ویژگیهای آبی در مشاهدات جیمز وب بسیار هیجانانگیز بود.
این رصد نشاندهندهی پیشرفت علمی دیگری برای تلسکوپ فضایی جیمز وب است که نشاندهندهی اولین باری است که گاز، در این مورد، بخار آب، در اطراف یک دنبالهدار در کمربند اصلی سیارکها شناسایی شده است و نشان میدهد که آب در منظومه شمسی اولیه میتوانسته به صورت یخ در کمربند اصلی سیارکها حفظ شود.
تلسکوپ فضایی جیمز وب به تازگی ساختار ستارهای یکی از قدیمیترین کهکشانهای شناخته شده در کیهان را با جزئیاتی که حتی در آن میتوان چرخش دیسک اولیه مارپیچی را دید، نمایان کرد.
تلسکوپ فضایی هابل و رصدخانه فضایی هرشل و همچنین آرایه میلی متری/زیر میلی متری بزرگ آتاکاما (ALMA) نیز پیش از این تصاویر واضحی از بیرونیترین کمربند این ستاره گرفته بودند. با این حال، هیچ یک از آنها هیچ ساختاری در داخل آن را آشکار نکرده بودند. کمربندهای داخلی برای اولین بار توسط وب و در نور مادون قرمز آشکار شد.
حدود ۲۰۰ خوشه ستارهای عظیم در منطقهای پر از گرد و غبار با وسعت حدود ۵۰۰۰ سال نوری(تنها پنج درصد قطر کهکشان راه شیری) زندگی میکنند، با این حال، مقدار گاز در این منطقه کوچک برابر با کل گاز موجود در کهکشان راه شیری است.