این رصد نشاندهندهی پیشرفت علمی دیگری برای تلسکوپ فضایی جیمز وب است که نشاندهندهی اولین باری است که گاز، در این مورد، بخار آب، در اطراف یک دنبالهدار در کمربند اصلی سیارکها شناسایی شده است و نشان میدهد که آب در منظومه شمسی اولیه میتوانسته به صورت یخ در کمربند اصلی سیارکها حفظ شود.
تلسکوپ فضایی جیمز وب به تازگی ساختار ستارهای یکی از قدیمیترین کهکشانهای شناخته شده در کیهان را با جزئیاتی که حتی در آن میتوان چرخش دیسک اولیه مارپیچی را دید، نمایان کرد.
تلسکوپ فضایی هابل و رصدخانه فضایی هرشل و همچنین آرایه میلی متری/زیر میلی متری بزرگ آتاکاما (ALMA) نیز پیش از این تصاویر واضحی از بیرونیترین کمربند این ستاره گرفته بودند. با این حال، هیچ یک از آنها هیچ ساختاری در داخل آن را آشکار نکرده بودند. کمربندهای داخلی برای اولین بار توسط وب و در نور مادون قرمز آشکار شد.
حدود ۲۰۰ خوشه ستارهای عظیم در منطقهای پر از گرد و غبار با وسعت حدود ۵۰۰۰ سال نوری(تنها پنج درصد قطر کهکشان راه شیری) زندگی میکنند، با این حال، مقدار گاز در این منطقه کوچک برابر با کل گاز موجود در کهکشان راه شیری است.
سیاوش صفاریان پور در توییتر خود تصویری از لحظه تولد ستارگان را منتشر کرده است.
در تصویر منتشر شده توسط جیمز وب شاهد ستارهای هستیم که از آن به عنوان «ولف–رایه» یاد میشود، بزرگترین و درخشانترین اجرام آسمانی.
کارین سندستروم (Karin Sandstrom) عضو تیم PHANGS از دانشگاه کالیفرنیا میگوید: نواحی که در تصویربرداری هابل کاملاً تاریک هستند در این تصاویر جدید فروسرخ با جزئیات بسیار عالی میدرخشند و به ما این امکان را میدهند تا بررسی کنیم که چگونه غبار موجود در محیط میان ستارهای نور حاصل از تشکیل ستارگان را جذب کرده و آن را مجدداً در طیف مادون قرمز ساطع کرده است.
در حالی که تسلکوپهای فضایی مادون قرمز قبلی، مانند اسپیتزر (Spitzer)، قبلاً به گنجینههای فروسرخ پنهان شده در این ابرها اشاره کرده بودند، اما اکنون جیمز وب تصاویری با وضوح فوقالعادهای از داخل آنها ارائه کرده است.
در یک کهکشان میلهای، نواری از غبار و گاز در مرکز آن تشکیل شده است که اغلب در تصاویر بهصورت نواری روشن دیده میشود. محققان میگویند که این ساختار با بالارفتن سن کهکشان رشد میکند؛ زیرا غبار و گاز بهسمت مرکز کهکشان کشیده میشود. بنابراین دیدن یک کهکشان میلهای از دوران اولیه که جهان تنها 25 درصد از سن کنونی خود را داشته، قابلتوجه است.
«تلسکوپ فضایی جیمز وب »، چشمانداز بینظیری را از کهکشانهایی به تصویر کشیده است که تا به حال دیده نشدهاند و مانند الماس در کیهان میدرخشند.
"وب" که به نظر میرسد ساخت آن برای ناسا نزدیک به ۱۰ میلیارد دلار هزینه به همراه داشته، یکی از گرانترین پلتفرمهای علمی است که تا به حال ساخته شده و میتوان آن را با برخورد دهنده بزرگ هادرونی در سرن و تلسکوپ هابل، مقایسه کرد.
جیمز وب احتمالا تا آن زمان از بین خواهد رفت؛ اگرچه امید است که این رصدخانه فضایی برتر تا اوایل دهه ۲۰۴۰ کار کند.
اندازه نسبتاً کوچک این سیارات فراخورشیدی مطالعه آنها را بسیار دشوار کرده است. با این حال تلسکوپ فضایی جیمز وب این وضعیت را تغییر خواهد داد و به عنوان یک ذرهبین برای اخترشناسان عمل خواهد کرد. دکتر مگان منسفیلد، ستارهشناس دانشگاه آریزونا، میگوید جیمز وب «اولین رصدخانه فضایی بزرگی است که مطالعه اتمسفر سیارات فراخورشیدی را در طراحی خود در نظر گرفته است.»
ناسا، سازمان ملی هوانوردی و فضایی آمریکا، بامداد روز سهشنبه ۲۱ تیرماه ۱۴۰۱ بهوقت شرق آمریکا دومین تصویر از تلسکوپ فضایی « جیمز وب » را منتشر کرد. این عکسها واضحترین تصویر از دوره ابتدایی شکلگیری کیهان را نشان میدهند. تلسکوپ فضایی « جیمز وب » بزرگترین و قویترین ابزار ساخت بشر برای کشف رازهای چگونکی شکلگیری جهان در ۱۳.۸ میلیارد سال پیش است. روز دوشنبه، بعد از انتشار نخستین تصویر از تلسکوپ فروسرخ « جیمز وب »، بیل نلسون، رئیس ناسا گفت نسبت این قسمت از آسمان به کل جهان، بهمانند تنها یک دانه شن در دستان یک انسان، به کل کره زمین است.
این تصویر یک خوشه کهکشانی را نشان میدهد و جزئیترین و عمیقترین نقطه کیهان است که تاکنون تصویربرداری از آن ممکن شده است.
ناسا در روز جمعه هشتم ژوئیه(۱۸ تیر) فهرستی از اهداف کیهانی اولین تصاویر تلسکوپ جیمز وب را نیز در وبسایت خود به اشتراک گذاشت.
به گفته دانشمندان دمای سطح این سیاره از نقطه ذوب سنگهای معمولی بالاتر است در نتیجه برآورد میشود روی آن اقیانوسی از گدازه وجود داشته باشد.
تلسکوپ رباتیک ما حرکت " جیمز وب " را ثبت کرده است که به وسیله یک فِلِش در تصویر مشخص شده است.
آیرین شیوایی محقق مقطع فوق دکترا دانشگاه آریزونا و عضو تیم علمی جیمز وب از دانشمندان ایرانی در توسعه این تلسکوپ بسیار مهم نقش به سزایی را ایفا کرده است.