تصادف در دانشگاه جان دانشجو را گرفت

سلام
من حمید رضا هستم .
از بچه های همون دانشگاه
خدا رحمتش کنه اون واقعا دختر نجیب و پاکی بود .
از همینجا به مادر و پدرش تسلیت میگم.
اون خدابیامرز 7 آذر فوت شد منم 28 آبان همون سال تو جاده شوم همون دانشگاه شوم تصادف بسیار بدی کرد.
بازم و بازم خدا رحمتش کنه نور به قبرش بباره از بچه ها خواهش میکنم هرکی عکسی از تصادفش داره برام بفرسته
من کامل میشناختمش
زمانی که فوت شد من تو بیمارستان بستری بودم برو بچه های دانشگاه بهم خبر دادن خیلی ناراحت شدم
خدا به سر کسی نیاره

آزاده عطاءاللهی دانشجوی رشته مترجمی زبان انگلیسی ورودی سال 90 كه با قلبي سرشار از نشاط و آرزوهاي بسيار صبح خيلي زود از پدر و مادر خويش خداحافظي كرده بود با گذر از تمام خطرات بين راه به مقصد رسيد اما هرگز تصور نمي كرد خطر در چهار ديواري محل تحصيلش در كمين او باشد. مرگ آزاده دل تمام دانشجويان و كاركنان را به سختي به درد آورد اما اين حزن و اندوه ديگر آزاده را به ما و خانواده اش باز نمي گرداند. اينجا يك سوال بزرگ پيش مي آيد كه مقصر يا مقصران اين حادثه ناگوار و جانسوز چه كساني هستند؟ آيا براستي عمر اين دانشجو همين قدر بود و بايد در اين روز و ساعت از اين دنيا مي رفت يا در صورت رعايت اندكي مسائل ايمني چنين اتفاقي رخ نمي داد؟
نكته نخست: سالهاست اتوبوس هاي مختلفي كه عموما ساخت 2 دهه قبل هستند دانشجيان را از نقاط مختلف استان تهران به دانشگاه مي رسانند و در ابتداي صبح كه خيابان هاي دانشگاه مملو از دانشجويان رسيده است اين اتوبوسها در يك بي نظمي عجيب به هر سو تردد مي كنند. پيش از اين حادثه دانشجويان بارها به مسئولين در خصوص وضعيت نامناسب و بي نظم اتوبوس ها در محوطه دانشگاه هشدا داده بودند كه نشان از وجود خطرات بوده است. اما در سه سال اخير با انتصاب رئيس جديد و به كارگيري مسئولان بي تجربه روز به روز نظارت بر كليه امور از جمله سرويسها ضعيف تر شد. به طوريكه ديگر هنگام صبح و بعدظهر كه پيك نقل و انقال دانشجويان است هيچ مسئولي در محوطه دانشگاه حضور نداشت نه از امور حفاظت و نه از امور اياب و ذهاب.
نكته دوم: دانشگاه آزاد اسلامي پيشوا داراي 110 هكتار زمين مي باشد كه در هر نقطه از آن مي توان يك ترمينال مجهز ساخت تا تمام اتوبوسها به طور مستقيم از بيرون داشگاه مسقيماً به ترمينال وارد شوند و از همان جا نيز خارج شوند تا از تردد مكرر در خياباهاي دانشگاه جلوگيري شود. اما متاسفانه به دليل بي توجهي و بي تجربه بودن مسئولين در اكثر مواقع به امور فرعي بيشتر توجه مي شود زيرا امكان بازتاب آنها در محافل خبري و رسانه آسانتر و از نقطه نظر تبليغي نيز برايشان پر بارتر است. براي مثال 4 سال پيش به دستور آقاي محمد باقر جليلي، معاون اداري و مالي استخر بسيار بزرگي كه بيشتر شبيه يك درياچه تفريحي است در مجتمع پيشوا ساخته شد و بيش از يكصد ميليون تومان در آن هزينه شد و در چهار سال گذشته به دليل ايرادهاي بسيار از سوي سازمان مركزي دانشگاه آزاد بهره برداري از اين محل متوقف گرديد، و مقام مسئول دستور دهنده نيز نه تنها در اين خصوص هيچ پاسخي نداد بلكه به نوعي تشويق هم شد و در يك دانشگاه بهتر به همان سمت منصوب گرديد. به هر صورت محل مورد اشاره از نظر سوق الجيشي بهترين مكان براي احداث ترمينال اتوبوسها بود زيرا از يكطرف به خيابان اصلي بيرون دانشگاه راه داشت و از جهات ديگر نيز به تمام دانشكده ها. ولي متاسفانه رئيس جديد نيز جسارت تخريب اين بناي تاريخي! را نداشت.
نكته سوم: آيا معلوم است اتوبوسها و رانندگان آنها بر اساس چه ضوابطي پذيرش مي شوند؟ آيا بهتر نبود مسئولان محترم به جاي صرفه جويي در هزينه اياب و ذهاب و استفاده از ناوگان فرسوده، از صرف هزينه در مراسم بيهوده و پروژه هاي غيرضروري جلوگيري كنند.
از اين دست حوادث مرگبار در بسياري از واحدهاي دانشگاهي رخ داده، مانند حادثه ميني بوس در واحد تبريز، تصادف سرويس دانشجويي واحد شيراز و حادثه واحد زنجان، اما هرگاه مسئولان با توجيه و اندكي عذرخواهي همه چيز را فراموش كردند و اوضاع كما في السابق،
تو خود حديث مفصل بخوان از اين مجمل ...

خدا به خانواده این دانشجوی مرحوم صبر بده انشاله. بیچاره ها با چه امیدها و آرزوهایی فرزند دلبندشون رو فرستادن به دانشگاه که چه عرض کنم به قتل گاه!!

من دانشجوي دانشگاه ورامين وشاهد تصادف بودم.دانشجويان پس از اين حادثه دست به اعتراض وتعطيلي كلاسها زدند وخواستار استعفاي رياست دانشگاه شدندكه اثرنداشت.

وای به حال آن مسئول احمقی که با وجود تذکر بی اعتنا به جان عزیزان این مملکت فقط در فکر حفظ صندلی منحوس ریاست است.