تصاویر؛ جایی که هر کامیون یک اثر هنری است؛ شاهکارهای سیار در جاده‌های پاکستان

فرارو- کامیون‌هایی که در بزرگراه‌های خاک‌آلود و خیابان‌های شلوغ شهرهای پاکستان غرش می‌کنند، مانند بوم‌های متحرکی که با رنگ و شعر شعله‌ور شده‌اند. آن‌ها حمل‌ونقل سنگین را به شاهکارهایی سیار بدل کرده و دریچه‌ای به فرهنگ مردمی این کشور می‌گشایند.

به گزارش فرارو، ریشه‌های هنر کامیون‌آرایی در پاکستان به دوران استعمار بریتانیا بازمی‌گردد؛ زمانی که صاحبان وسایل نقلیه شروع به تزئین آن‌ها با نقش‌ونگارهای گل‌دار، خوشنویسی و موتیف‌های فرهنگی کردند.

آنچه با تزئینات ساده آغاز شد، اکنون به هنری کامل بدل شده است. نقاشان، جوشکاران، برق‌کاران و فلزکاران با همکاری هم، کامیون‌های تجاری را به نمادهایی شخصی از غرور و هویت منطقه‌ای ارتقا می‌دهند.

در بلوچستان از تزیین با استخوان شتر استفاده می‌شود، در پیشاور حکاکی‌های پیچیده چوبی دیده می‌شود و در راولپندی جزئیات برگرفته از سبک دیسکو به کار می‌رود.

محمد اشفاق، ۵۵ ساله از راولپندی، بیش از چهار دهه است که کامیون نقاشی می‌کند. وی می‌گوید: هر مشتری با دیدگاه و بودجه خودش می‌آید. از او می‌پرسیم چه سبکی دوست دارد: پیشاور، هزارا، سوات، پندی، مندی بهاالدین یا کراچی؟

سبک پندی پرزرق‌وبرق‌ترین شناخته می‌شود و با رنگ‌های تند، برچسب‌های تزئینی، آینه‌کاری و تراکم بالای المان‌های طراحی مشخص می‌شود.

فرخ سنا، راننده کامیونی که به‌تازگی آن را با این طراحی چشمگیر بازسازی کرده می‌گوید: سبک پندی مثل عروسی است که برای جشن عروسی‌اش آماده می‌شود. وقتی مردم کامیون‌مان را تحسین می‌کنند، احساس غرور و خوشحالی می‌کنیم. این کامیون نماد تلاش و زیبایی است.

سبک‌های مختلف بر اساس هزینه، مواد، رنگ و پیچیدگی طرح تفاوت دارند.

نوسازی کامل یک کامیون می‌تواند بین ۲ تا ۵ میلیون روپیه (حدود ۷۰۰۰ تا ۱۷۷۹۰ دلار) هزینه داشته باشد، بسته به این که چه موادی استفاده شود و آیا قطعات اصلی مثل لاستیک و شاسی نیز تعویض شوند یا نه.

اما فراتر از تزئین، کامیون‌ها حامل اشعار، پیام‌های مذهبی و شعارهای شخصی هستند که آرزوها، طنز و احساسات رانندگان را منعکس می‌کنند.

هنر کامیون‌آرایی از وسایل نقلیه باری فراتر رفته و اکنون به ریکشاها، اتوبوس‌ها و حتی تزئینات خانگی راه یافته است.

در دهه ۱۹۷۰، این هنر توجه جهانیان را جلب کرد؛ زمانی که گردشگران خارجی شروع به عکاسی از این وسایل نقلیه رنگارنگ کردند. از آن زمان، هنر کامیون‌آرایی الهام‌بخش نمایشگاه‌های بین‌المللی و حتی مد و طراحی معاصر بوده است.

این سنت مشخص آسیای جنوبی، با وجود مشکلات اقتصادی پاکستان، همچنان ادامه دارد. هنرمندانی چون اشفاق به این هنر وفادار مانده‌اند و رانندگانی چون سنا، کامیون‌های خود را فراتر از وسیله معاش و آن‌ها را سفیران فرهنگی سیار می‌دانند.