مربی رئال مادرید در مصاحبه با یک رسانه ایتالیایی فاش کرد که مدت‌ها رویای هدایت لیورپول را در سر داشت ولی حالا هوادار اورتون است.
در اسپانیا برخی منابع ادعا می‌کنند که آنچلوتی هفته‌های آخر خود روی نیمکت رئال را پشت سر می‌گذارد. او که دو مقطع روی نیمکت رئال نشسته، پرافتخارترین مربی تاریخ این باشگاه است و همچنان در فصل جاری شانس سه گانه دارد که البته با نتایج اخیر بسیار دشوار شده است. یک روز قبل از بازی برگشت با آرسنال که رئال باید باخت سه گله بازی رفت را جبران کند، او با یک رسانه ایتالیایی حرف زد.
نه به ایتالیا: «به تیم ملی ایتالیا نه گفتم، چون حسش را نداشتم. من عاشق این هستم که هر روز روی زمین تمرین باشم و برای جلسات تمرینی آماده شوم. تیم ملی برایم مثل یک کار پاره‌وقت بود که بخشی از اشتیاقم را از من می‌گرفت. فقط به همین دلیل.»
بازگشت به رئال مادرید: «در واقع خودم با آنها تماس گرفتم. سال قبلش با رئال تماس گرفته بودم تا ببینم بازیکنی برای قرض دادن دارند یا نه، و ما در اورتون خامس رودریگز را گرفتیم. سال بعد شنیدم که دنبال مربی می‌گردند و در صحبت با آنها گفتم باید یک مربی خوب پیدا کنند.»
مربیگری در اورتون: «راستش رویایم مربیگری در لیورپول بود، اما بعد به اورتون رفتم و رقابت بین این دو تیم را از نزدیک حس کردم. حالا کاملاً طرفدار اورتون هستم. جو آنجا را خیلی دوست داشتم، چون شور و اشتیاق فوق‌العاده‌ای برای رنگ‌های تیم وجود دارد. البته رنجی که هواداران اورتون از لیورپول می‌کشند هم حس می‌شود، تیمی که سال‌ها در لیگ برتر درخشیده و هنوز هم می‌درخشد.»
ستایش از پیپو اینزاگی: «او استعداد بزرگی بود، چون هیچکس در ایتالیا مثل او موقعیت‌ها و فضا‌ها را درک نمی‌کرد. فکر کنم بیش از ۳۰۰ گل زده، اما گمان می‌کنم کمتر از ده درصد گل‌هایش با بیش از یک ضربه بوده‌اند.»
فینال‌های لیگ قهرمانان: «در فینال ۲۰۰۳، سه مدافع، سرجینیو، کالادزه و نستا را برای ضربات پنالتی فرستادم، چون کسی دیگری پیدا نکردم. البته پیرلو و روی کاستا را تعویض کرده بودم، اما پیدا کردن پنج پنالتی‌زن کار آسانی نبود. ولی در سال ۲۰۰۵ همه پنالتی‌زن‌ها خوب بودند، فقط دودک آنجا بود و با قوانین امروزی، همه پنالتی‌ها باید تکرار می‌شدند.»
منبع: وزرش سه
