
برکناری وزیر اقتصاد و کنارهگیری معاون راهبردی رئیسجمهور بهانه خوبی بود برای آنها که مترصد چنین فرصتی بودند تا ایده وفاق مسعود پزشکیان را در همین ابتدای راه، سقطشده بخوانند، اما یک فعال سیاسی اصلاحطلب با خط بطلان کشیدن به این تفکرات، معتقد است «نمیشود گفت با این حوادث باید حلوای وفاق را خورد! بلکه باید جدیتر این ایده را دنبال کرد.»
۱۲ اسفندماه وقتی همزمان با استیضاح وزیر اقتصاد و رأی مجلسیها به برکناری عبدالناصر همتی از کابینه، خبر استعفای محمد جواد ظریف از معاونت راهبردی ریاست جمهوری هم منتشر شد، برخی «فاتحه» وفاق را خواندند.
به گزارش ایران، کنار گذاشتن دو عضو کلیدی و شناخته شده از دولت، به هر حال موضوعی نبود که بتوان بهراحتی از کنار آن گذشت.
به تعبیر دیگری، بهانه خوبی بود برای آنها که مترصد چنین فرصتی بودند تا ایده وفاق مسعود پزشکیان را در همین ابتدای راه، سقط شده بخوانند و آینده دولت چهاردهم و فرجام همکاری ملی را آنگونه که خود تمایل دارند، تحلیل کنند.
یک سرد و گرم چشیده روزگار و موسفید کرده عرصه سیاست، اما از زاویه نگاه خود و البته مبتنی بر سالهای سیاست ورزی در جامعه ایران، خط بطلانی کشید بر این قبیل تحلیلها یا گمانه زنیها.
بهزاد نبوی که بیش از ۴ دهه سابقه حضور در قوه مجریه، قوه مقننه و کنشگری حزبی و تشکیلاتی را در کارنامه دارد، تأکید کرد: «نمی شود گفت با برخی حوادث مثل استیضاح همتی و استعفای ظریف باید حلوای وفاق را خورد! بلکه باید جدیتر این ایده را دنبال کرد.
همه ما مکلف هستیم به حفظ و تقویت آن. همه کسانی که دغدغه ایران و حل مشکلات مردم را دارند باید از این ایده دفاع کنند. وفاق به خاطر ایران و منافع ملی است. پس همه باید تلاش کنیم وفاق به هم نخورد.»
به اعتقاد رئیس سابق جبهه اصلاحات، مخالفان وفاق - که خود آن را ائتلاف ملی میخواند - یک طیف تندرو هستند که از ابتدا هم میانهای با چنین رویکردی نداشتهاند هر چند قدرت هم دارند.
نبوی همین که هجمهها و حملههای تندروها از چهرههای اصلاحطلب و دولتی به سمت رئیس قوه مقننه و رئیس قوه قضائیه هم پیش رفته است را مصداقی از این میداند که وفاق کارهای مؤثری انجام داده است، چون سران قوا نشان دادهاند که همراه ائتلاف ملی هستند.
این نماینده سابق مجلس درباره برخی انتقادهای اصلاحطلبانه از دولت پزشکیان، همفکران خود را به واقع بینی توصیه کرد و گفت: «پزشکیان در حد و حدودی که توقع داشتیم، پیش رفته است. روزهای اول بچههای اصلاحطلب توقعات زیادی از او داشتند. به آنان گفتم که پزشکیان، پزشکیان است. شما از ایشان انتظار فراتر نداشته باشید. معتقدم اگر نیمه پر لیوان را ببینیم متوجه میشویم که در همین چند ماه حتماً کارهایی شده است.»
به گفته بهزاد نبوی، پاشنه آشیل وفاق، ناامیدی طیفهای معتقد به ایده وفاق اعم از اصلاحطلبها، اصولگرایان میانه رو و معتدلها و مستقلها است. دولت و همه طیفها باید جلوی ناامیدی را بگیرند.
ارزیابی این سیاستمدار با سابقه نسبت به مهمترین رویکرد دولت چهاردهم اگر چه خوشبینانه است، اما متوهمانه و بیتوجه به برخی واقعیات محسوس هم نیست از جمله اینکه پزشکیان نتوانسته سرمایه اجتماعی را که در ابتدای راه داشت تقویت کند.
نبوی معتقد است: «این موضوع نه به خاطر مسأله وفاق، بلکه به خاطر موضوعات اصلی یعنی معیشت مردم، برآورده کردن نیازهای کوتاه مدت و توسعه است.»
در همین چهارچوب هم آنگونه که خود روایت کرد پیشنهادهای مشخص اقتصادی را در دیدار با مسعود پزشکیان مطرح کرده تا دولت بتواند رضایت ۵۰ درصد شرکت کننده در انتخابات را حفظ کند و با بهبود شرایط، نظر کسانی را که در انتخابات شرکت نکردهاند نیز جلب کند.