اسرائیل پس از هفت اکتبر تلاش کرد دشمنان خود را تا حد امکان از لحاظ نیروی انسانی و زیرساختها تضعیف کند. این پروژه روی حزبالله و حماس به طور گسترده اجرا شد. رژیم صهیونیستی اگر چه تا پیش از آتشبس، تلفات جبرانناپذیری در برابر رزمندگان مقاومت در جنوب لبنان داد، اما ضربههای خود را بر لجستیک و کادر رهبری این جنبش متمرکز و تلاش کرد خط حائل میان خود و مقاومت ایجاد کند.
فرارو– با نزدیکتر شدن زمان سقوط حکومت بشار اسد، ارتش اسرائیل تحرکات خود در مرز مشترک با سوریه در بلندیهای جولان را افزایش داد و در این منطقه نیرو مستقر کرد. مقامات بلندپایه این رژیم در منطقه مرزی حاضر شدند و به فاصله اندکی از اعلام رسمی سقوط نظام اسد، حملههای هوایی اسرائیل آغاز شد.
به گزارش فرارو، اسرائیل در جریان این حملات تاسیسات نظامی مختلفی را هدف قرار داد و در کنار این مانوور، وارد جنوب سوریه شد. بنیامین نتانیاهو اعلام کرد که قرارداد آتشبس سوریه و اسرائیل فسخ شده و ارتش نیز طی بیانیهای اعلام کرد جبهه سوریه نیز به جبهههای عملیاتی این نیروی نظامی تبدیل شده است. برای تحرکات اسرائیل میتوان چند سناریو مطرح کرد.
مرور اخبار نشان میدهد که اسرائیل از روز یکشنبه، بیش از پیش حملات هدفمند هوایی به تاسیسات نظامی سوریه را در پیش گرفته است. یسرائیل کاتز وزیر جنگ این رژیم دیرو اعلام کرد که دستور نابودی تسلیات سنگین و راهبردی سوریه را صادر کرده است. بر اساس این دستور، انبارهای تسلیحاتی و زیرساختهای موشکی، پدافندی احتمالاً طی روزهای آینده نیز هدف قرار میگیرد.
بر اساس گزارشهایی که العربیه عربستان منتشر کرد، گستره این عملیاتهای هوایی از دیرالزور در شرق سوریه تا درعا و دمشق را در برگرفته استوبگاه العربی الجدید گزارش داد که اسرائیل حدود ۶ حمله به پایگاه هوایی در شمال سویدا، ۴ حمله به تیپ ۹۰ در نزدیکیِ نوار مرزی و حملات سنگین به سامانههای پدافند هوایی، انبارهای موشک، کارخانههای توسعه و تولید در فرودگاه المزه (نزدیک دمشق) انجام داده است. بر اساس این گزارشها، از بین بردن نیروی هوایی سوریه برای اسرائیل بسیار اهمیت دارد و جنگندههای سوری در پایگاهها هدف قرار میگیرند. به نظر میرسد که این عملیات برای پیشگیری از هرگونه اقدامی علیه امنیت اسرائیل توسط حکومت بعدی سوریه صورت میگیرد.
ذکر این نکته لازم است که مقر سازمان اطلاعات سوریه هم در جریان این حملات مورد حمله سنگین قرار گرفت. برخی تحلیلگران بر این باورند که اسرائیل با این حمله تلاش کرد پرونده و اطلاعات افراد و شبکههای جاسوسی متصل به خود که هنوز دستگیر نشده بودند را از بین ببرد.
اسرائیل پس از هفت اکتبر تلاش کرد دشمنان خود را تا حد امکان از لحاظ نیروی انسانی و زیرساختها تضعیف کند. این پروژه روی حزبالله و حماس به طور گسترده اجرا شد. رژیم صهیونیستی اگر چه تا پیش از آتشبس، تلفات جبرانناپذیری در برابر رزمندگان مقاومت در جنوب لبنان داد، اما ضربههای خود را بر لجستیک و کادر رهبری این جنبش متمرکز و تلاش کرد خط حائل میان خود و مقاومت ایجاد کند. آتشبس لبنان مکمل این راهبرد بود که حزبالله را از جنوب عقب زد.
با سقوط نظام اسد در سوریه، این فضا برای اسرائیل فراهم شد که علاوه بر گسترش سرزمینی، کمربند امنیتی را در سوریه نیز احیاء کند. اسرائیل از چند دهه قبل بلندیهای جولان را به اشغال خود درآورده بود و پس از سقوط اسد، ارتش این رژیم بخشهایی از جنوب سوریه را به اشغال درآورده است.
همزمان با ادامه پیشروی مخالفان به سمت دمشق، رسانههای رسمی اسرائیل اعلام کردند: «با توجه به وقایع سوریه و احتمال ورود افراد مسلح به منطقه حائل [میان سوریه و اسرائیل]، ارتش اسرائیل نیروهایی را در منطقه حائل و در تعدادی از نقاط لازم برای دفاع مستقر کرده است تا از امنیت شهرهای گولان [جولان]و شهروندان اسرائیلی اطمینان حاصل شود. تاکید میکنیم که ارتش اسرائیل در رویدادهای سوریه دخالت نمیکند. ارتش اسرائیل برای حفظ منطقه حائل و حفاظت از اسرائیل و شهروندانش تا زمانی که لازم باشد به عملیات خود ادامه خواهد داد.»
وزیر خارجه این رژیم نیز درباره حضور ارتش اسرائیل در سوریه گفت: «حضور نیروهای اسرائیلی در خاک سوریه محدود و موقت است. مصمم هستیم تا از طریق سوریه مانع از تسلیح مجدد حزبالله شویم.»
نصرتالله تاجیک، تحلیلگر مسائل خاورمیانه در توئیتر خود نوشت: «اشغال بخشی از جبل شیخ در جولان، یا بمباران دمشق و هدف قرار دادن هواپیماهای سوریه روی زمین و فرصت طلبی و سوء استفاده اسراییل از این شرایط، استراتژی بجا گذاشتن زمین سوخته و کلنگی کردن سوریه را آغاز کرده!»