پیج اینستاگرامی مجله فیلم هم واکنش منفی نسبت به این آمارها داشته، اما خب اینها بیشتر حواشیست و آن چه که مشهود است، برتری فروش فیلم نسبت به «قیف» است که با عطاران روی پرده سینماست و نتوانسته فروش قابل توجهی داشته باشد در باره زودپز و کیفیتش تناقض زیاد است.
به گزارش روزیاتو، برخی فیلم را دوست داشتند و برخی میگویند لحظات شیرین فیلم کم است، داستانش، داستان دو باجناق است که میخواهند پدر همسرشان را به عنوان شهید جا بزنند و از قبل این اتفاق به منفعت برسند، دو باجناق فیلم محسن تنابنده و نوید محمد زاده هستند، ظاهرا بازیهایشان خوب بوده، یعنی رامبد جوان از حیث کنترل بازیگرهای فیلمش موفق عمل کرده، فارغ از این که فیلمنامه چه ضعفهایی دارد و اصلا فیلم چقدر موفق بوده، اجرای موفق محسن تنابنده را تقریبا همه تایید کردند، در ادامه ابتدا نگاهی به بازی تنابنده در زودپز داریم و بعد چهار نقش متفاوتش در سالهای اخیر را مرور کردیم:
کاربری به نام مسعود دولتآرا که در حوزه سینما فعالیت میکند درباره درخشش فردی تنابنده در آخرین کمدی رامبد جوان مینویسد: لحظاتی از “زودپز” که ژست ضدجنگ بودن به خود میگیرد و از فیلم کمدی به فیلم ایدئولوژیکی تبدیل میشود مخاطب را آزار میدهد. اما فیلم در نهایت یک محسن تنابندهی ناجی دارد که خوب میخنداند و برگ برندهی فیلم است.
صفحه اینستاگرامی سینما ۱۲۰ درباره بازی تنابنده در زودپز نوشت: محسن تنابنده بار اصلی کمدی «زودپز» را به دوش میکشد. نوید محمدزاده در تجربه تازه خود، نقش جوانی آس و پاس را باورپذیر بازی کرده و اصلا به این چالش نیاز داشت. گلاره عباسی در شمایل دختران دهه شصت نسبتا باورپذیر است.
نتیجه اینکه رامبد جوان حواسش به بازیگران بوده و نیز از پس چند سکانس اکشن بهخوبی برآمده. با این همه فیلمنامه نیاز به چکشکاری بیشتر داشته و البته ضعفهای اجرا و کارگردانی متن «زودپز» مشهود است؛
و تیویبان هم درباره تنابنده معتقد است: ریتم کند، کمبود موقعیتهای کمدی به همراه لحن دوپاره، از جمله ایرادات اصلی «زودپز» است. یعنی فیلم نه تنها قدرت کافی برای سرگرم کردن ندارد که فقط در چند لحظه، موفق به خلق خنده میشود. این اتفاق در حالی است که کارگردان، دو بازیگر شاخص یعنی محسن تنابنده و نوید محمدزاده را در اختیار داشته.
او، اما نتوانسته خالق یک زوج موفق کمدی و همراهی برانگیز شود و به نظر، درخشش تنابنده به خلاقیت فردی خود او بازمیگردد. تنابنده سهمی از فیلمنامه «زودپز» داشته و ضعف آن نگرانمان میکند که نکند سری هفتم «پایتخت» هم از منظر قصه دچار مشکل باشد.
برخی میگفتند بازی محسن تنابنده در فیلم «جنگ جهانی سوم» به قدری جذاب بود که میتوان او را با هیث لجر در نقش جوکر مقایسه کرد. البته درخشان بودن بازی محسن تنابنده در کنار کارگردانی و تصویر برداری این فیلم توانسته یک اثر سینمایی خوب خلق کند.
روایت فیلم «جنگ جهانی سوم» درباره مردی که است که خانواده ناشنوای خود را از دست داده است. او آواره و سرگردان کارگری میکند و با یک دختر ناشنوا آشنا شده که برادرش او را آزار میدهد. اما، نقطه عطف زندگی شکیب (محسن تنابنده) آنجا است که او کارگر یک صحنه سینمایی شده و کارگردان او را به عنوان بازیگر نقش هیتلر انتخاب میکند.
ماجرای سعید حنایی سوژهی بسیار جذابی برای ساختن یک فیلم سینمایی است و سینمای ایران که در تولید فیلمهای بیوگرافی کمبود و ضعف دارد، میتواند سرنوشت چنین آدمی موضوع خوبی برای پردازش و روایت برایش باشد. بازی باورپذیر محسن تنابنده موجب نزدیک شدن تماشاگر به شخصیت سعید حنایی میشود.
بازی تنابنده در فیلم به قاعده است و در طول فیلم میتوان توازن میان قاتل بودن و پدر بودن را برقرار کند. تنابنده به درک درستی از شخصیتی حنایی رسیده و با جنس بازی خونسردانهاش، تصویرگر خوبی از شخصیت قاتل است. اگر تنابنده ظرافتهای چنین شخصیتی را درک نمیکرد و در بازیاش در نمیآورد، به روند کلی داستان نیز آسیب میزد و آن معمولی بودن را از قاتل میگرفت.
بازی محسن تنابنده قهرمانِ اصغر فرهادی، با نقدهای متفاوتی روبهرو شد. در این فیلم، او نقش “بهرام”، طلبکار اصلی رحیم (با بازی امیر جدیدی) را ایفا میکند. نقش تنابنده به عنوان فردی محکم و خشمگین که به دنبال بازپسگیری حق خود است، توجه بسیاری از منتقدان را جلب کرده است. او بهخوبی توانسته بود با اجرای بدنی و فیزیکی، قدرت و جذبهای به این شخصیت بدهد که مخاطب را تحت تأثیر قرار میدهد.
با این حال، برخی منتقدان اشاره کردهاند که تنابنده در این نقش بیشتر بر روی رفتارهای فیزیکی تکیه کرده و عمق بیشتری به شخصیت خود نداده است. در مقابل، بسیاری از منتقدان او را برای استحکام و پایداری در این نقش تحسین کردهاند و معتقدند که او توانسته تناقضات درونی شخصیت “بهرام” را به خوبی به نمایش بگذارد، هرچند که این نقش در مقایسه با دیگر کاراکترهای فیلم کمتر بهطور کامل پرداخته شده است.
بازی محسن تنابنده در سریال “رهایم کن” از جمله نقاط قوت این مجموعه به شمار میرود. تنابنده در نقش حاتم نایب سرخی، پسر ارشد خانوادهای ثروتمند که بار مدیریت معدن و خانواده بر دوشش است، توانسته با ارائه یک بازی پیچیده و احساسی، تحسین منتقدان و تماشاگران را به دست آورد.
او شخصیت مردی تودار و شکننده را به تصویر میکشد که هم در عشق و هم در مسئولیتهایش به تدریج تنها و خسته میشود. این نمایش از تنهایی و رنج حاتم، یکی از جنبههای برجسته بازی تنابنده است و به گفته منتقدان، او به خوبی توانسته تحولات درونی شخصیتش را در طول داستان پرورش دهد.
همچنین، رابطه تنابنده با سایر بازیگران بهویژه هوتن شکیبا و هدی زینالعابدین، نیز یکی از عوامل موفقیت سریال است. تنابنده در نقش حاتم، به خوبی توانسته تضاد بین قدرت و ضعفهای عاطفی را به نمایش بگذارد و این امر باعث شده که شخصیت او در کنار سایر بازیگران درخششی خاص داشته باشد.