
وزير سابق امور خارجه كشورمان گفت: «داشتن روحيه ضداستبدادي و ضداستعماري دو ويژگي مهم همه دانشجويان در ايران و همه کشورهاي جهان است.»
به گزارش ایسنا، منوچهر متکي در همايش بيداري اسلامي ـ كه در شهر كرد برگزار شد ـ در پاسخ به سوالي درباره وظيفه دانشجو در بيداري اسلامي با بيان اينكه «مقابله با سلطه آمريکا در دوران پيش از انقلاب در راس جنبشهاي دانشجويان ايراني قرار داشت» تصريح کرد: «رويکرد آمريکا با ايران چه قبل و چه بعد از انقلاب اسلامي تغيير نکرده و چنانچه جنبشهاي دانشجويي به سمت نوعي همنوايي با آمريکا سوق داده شوند، بايد در رسالت آنان ترديد کرد.»
وي با اشاره به اينكه «هر فرد داراي دو بعد اجتماعي و فردي است»، اظهار كرد: «دانشجو با ورود به عرصه فعاليتهاي اجتماعي و توجه بيشتر به اين عرصه ميتواند نقشآفريني مثبت خود را اثبات و به منصه ظهور برساند، در غير اين صورت فرهنگ بيتوجهي به امور در جامعه حاکم خواهد شد.»
وي در پاسخ به اين سوال كه تعليق وضعيت هستهيي شدن ايران بهتر بود يا تحريم؟ خاطرنشان کرد: «فايده قرار گرفتن در شرايط تعليق، نرفتن پرونده ايران به شوراي امنيت و تصويب نشدن قطعنامه عليه کشور بود، اما به صفر رسيدن برخورداري ايران از فناوري هستهيي و اعلام اينکه کشور به دنبال فناوري هستهيي نيست نيز از جمله مشکلات اين تعليق بود.»
وزير سابق امور خارجه كشورمان افزود: «دوره تعليق به مدت دو سال و تا ماههاي پاياني دولت هشتم ادامه يافت به طوري که در پايان اين دوره از ايران خواسته شد فعاليتهاي هستهيي خود را متوقف كند، اما در اين شرايط گزينه مقاومت، انتخاب و با شجاعت دولت نهم و دهم سرانجام در بهمن ماه سال 89 ايران به انرژي هستهيي دست يافت.»
وي گفت: «ايستادگي محکم دولت نهم و دهم براي به نتيجه رساندن فناوري هستهيي کشور و شعارهاي پيوسته مردم در اين خصوص دشمن را با مشکل مواجه ساخت و ملت ايران به پيروزي رسيد.»
وي در پاسخ به اين ادعا كه دانشمندان فناوري هستهيي کشور متعلق به دوران قبل از انقلاب هستند، خاطرنشان كرد: «سن متوسط دانشمندان هستهيي کشور 25 تا 27 سال است و هيچ رابطهاي بين آنان با دوران قبل از انقلاب نميتوان يافت.»
متکي در پاسخ به اين سوال که چه انتقادهايي از دولت وجود دارد؟ گفت: «در حال حاضر ورود به اين حوزه ترجيح حاشيه به متن است؛ بنابراين در شرايط کنوني ورود به اين مساله به مصلحت نيست.»
وي در پاسخ به سوالي درباره دلايل انتخاب حوزه امور خارجه در فعاليتهاي چند ساله خود، خاطرنشان کرد: «به دليل آشنايي با خارج از کشور در دوران دانشجويي در دهه 50 با ورود به مجلس به عنوان نماينده انتخاب شدم و در کميسيونهاي امنيت ملي و سياست خارجي فعاليت داشتم، بعد از مجلس نيز اين حوزه را به عنوان حوزه تخصصي خود پذيرفتم و در طول استخدام در وزارت کشور نيز به اين حوزه در پستهاي مختلف پرداختم اين درحالي است که به دليل زندگي در اين کشور، در خصوص حوزه داخلي نيز بحث و نظر دارم.»
وي درباره نتيجه سرانجام بيداريهاي منطقه براي ايران و اينكه اگر سرنگوني ديکتاتورها به نفع كشورمان باشد، مواضع ايران در برابر حاكم سوريه چگونه باشد، اظهار كرد: «چنانچه ارده و نقشآفريني ملتهاي منطقه در تعيين سرنوشت کشورهايشان محقق شود، ايران نيز به نظر آنان احترام خواهد گذاشت، ايران خواستار سرنگوني اين کشورها نيست، اما روند کنوني، اين حکومتها را سرنگون خواهد کرد و زبانه آن درعربستان و اردن شعلهورتر خواهد شد.»
وزير سابق امور خارجه كشورمان خاطرنشان کرد: «تحولات بين مردم کشورهاي منطقه سه سطح ملي، منطقهاي و جهاني دارد که سوريه در عرصه دوم و سوم با ديگر رژيم ها متفاوت بود وعضو لاينفک پايداري در منطقه است که نه تنها سر سپردگي به غرب ندارد بلکه سرسخت ترين مواضع را در مقايسه با ديگر کشورهاي عربي در برابر کشورآمريکا دارد.»
وي گفت: «سوريه تنها کشوري بود که در تجاوز عراق به ايران در حالي که همه عرب ها و غرب با عراق در مقابل انقلاب اسلامي ايران موضع گرفته بودند، با ايران بود، در حال حاضر نيز سوريه را همراه با کشور خود ميبينيم.»