استفاده از مترو یک روش حملونقل محبوب در سراسر دنیا است که به دلیل راحتی و سرعت آن شناخته شده است و آن را به یک انتخاب ترجیحی برای رفتوآمدهای روزانه تبدیل میکند.
به گزارش ایسنا، وسیلهای شلوغ، پرازدحام و در بعضی ساعات حتی خستهکننده که میلیونها نفر در شهرهای بزرگ جهان سالانه برای جابهجایی از آن استفاده میکنند و یک اختلال کوچک در آن منجر به ایجاد اختلال در زندگی روزمره مردم میشود.
مترو یک شکل پیشرو در سیستم حمل و نقلِ بسیاری از شهرهای جهان و یک سامانه ترابری همگانی در تونلها یا ریلهای مرتفع است که تاریخ آن با افتتاح ایستگاه مترو نیمه زیرزمینی متروپولیتن در لندن در سال ۱۸۶۳ میلادی آغاز میشود.
تقریباً هر شهر بزرگ در سراسر جهان دارای شبکه مترو مخصوص به خود است که مسافران هر روز برای رفت و آمد به محل کار خود از آن استفاده میکنند. ایده راهاندازی سیستمهای مترو در سراسر جهان از ابتدا به دلیل انتقال شلوغی و ازدحام خیابانها به زیر زمین و جابهجایی سریعتر افراد شکل گرفت.
این سیستم با وجود نیازمندی به مهارتهای مهندسی بالا، بودجه بسیار و تقاطع با زمان جنگ، توانست بر مشکلات غلبه کرده و خود را به یکی از محبوبترین سیستمهای حمل و نقل در سراسر جهان تبدیل کند.
امروزه این سامانه ترابری همگانی به یکی از کارآمدترین وسایل حمل و نقل عمومی در دنیا تبدیل شده است. در ادامه این مطلب به بررسی ۱۰ مورد از بزرگترین و گستردهترین خطوط مترو در شهرهای مختلف جهان خواهیم پرداخت.
سفر ما برای گذری بر بزرگترین سیستمهای مترو در جهان با متروی دهلی در هند آغاز میشود. این سیستم مترو با شروع فعالیت در سال ۲۰۰۲ میلادی جایگاه دهم را در لیست گستردهترین شبکههای مترو در جهان به دست آورده است. این سیستم در مجموع دارای ۲۸۵ ایستگاه است. از سال ۲۰۱۸ میلادی مترو دهلی سالانه بیش از ۹۰۰ میلیون مسافر را به ثبت رساند که نشان از محبوبیت و کارایی آن دارد.
نکته قابل توجه این است که در سال ۲۰۱۱، سازمان ملل متحد شرکت راه آهن مترو دهلی را به عنوان اولین سیستم متروی جهان که به کاهش انتشار گازهای گلخانهای در این شهر اختصاص دارد، به رسمیت شناخت.
این ابتکار با توجه به جمعیت عظیم بیش از یک میلیارد نفری هند که بر تعهد این کشور برای رسیدگی به نگرانیهای زیستمحیطی و در عین حال پاسخگویی مؤثر به نیازهای گسترده حملونقل مترو شهروندانش تأکید میکند، شگفتآور نیست.
این شبکه گسترده شامل ۲۳۶ ایستگاه است.
با طول کل مسیر ۳۹۷.۳ کیلومتر به عنوان پنجمین سیستم متروی طولانی در سطح جهان شناخته میشود. متروی مسکو که در سال ۱۹۳۵ شروع به کار کرد، در سال ۲۰۱۸ میلادی بیش از دو میلیارد مسافر را به ثبت رساند و موقعیت خود را به عنوان ششمین سیستم متروی شلوغ در سراسر جهان تضمین کرد.
همچنین یکی از ویژگیهای قابل توجه این سیستم مترو، ایستگاه «پارک پوبدی» است که با رسیدن به عمق ۸۴ متری، سومین ایستگاه عمیق مترو در جهان است.
در ادامه بررسی سیستمهای متروی گسترده در جهان به متروی گوانگژو در چین میرسیم. این شبکه مترو به رغم افتتاح در سال ۱۹۹۷، با مجموع ۲۵۷ ایستگاه به رتبه هشتم در رتبه بندی جهانی دست یافته است. این سیستم مترو تنها به مدت حدود دو دهه است که به جمعیت جنوب چین خدمت میکند و به سرعت به یکی از برجستهترین سیستمهای مترو در سراسر جهان تبدیل شده است.
شایان ذکر است، این سیستم مترو روزانه حدود هشت میلیون مسافر را به خود اختصاص میدهد و آن را به سومین سیستم متروی طولانی در جهان تبدیل میکند.
در همین حال تاکنون تعداد مسافران روزانه این سیستم مترو به بیش از ۱۰ میلیون نفر نیز رسیده است. علاوه بر این، این سیستم مترو در سال ۲۰۱۸ میلادی با بیش از سه میلیارد مسافر به عنوان سومین سیستم مترو شلوغ در سطح جهان شناخته شد.
وقتی صحبت از قدیمیترین سیستم قطار زیرزمینی جهان میشود، لندن در این زمینه پیشتاز است. متروی لندن که در دهه ۱۸۹۰ شروع به کار کرد، اولین سیستم متروی زیرزمینی جهان است. جالب اینجاست که به رغم نامش، تنها ۴۵ درصد از کل شبکه مترو در واقع در زیر زمین قرار دارد.
این سیستم نمادین زیرزمینی با داشتن ۲۷۰ ایستگاه و طول قابل توجه ۴۰۲ کیلومتر در رتبه هفتم در بین بزرگترین شبکههای متروی جهان قرار دارد و چهارمین شبکه متروی طولانی در جهان است.
طبق آمار، متروی لندن با بیش از پنج میلیون مسافر روزانه و سالانه بیش از یک میلیارد مسافر، همچنان یک راه حیاتی حمل و نقل برای این شهر است. شایان ذکر است که این شبکه تاریخی زیرزمینی بیش از ۱۵۶ سال است که در حال فعالیت است.
سیستم متروی مادرید با ۳۰۲ ایستگاه، جایگاه ششم را در فهرست گستردهترین شبکههای متروی جهان دارد. طول کل این سیستم ۲۹۳ کیلومتر است. همچنین این سیستم بیش از ۶۰۰ میلیون مسافر سالانه را در سال ۲۰۱۸ ثبت کرده است.
یک واقعیت جالب در مورد متروی مادرید این است که دارای بالاترین تعداد پله برقی و آسانسوری است که تاکنون در هر سیستم مترویی در سطح جهان یافت شده است. این سیستم مترو در مجموع دارای ۱۷۰۵ پله برقی و ۵۲۹ آسانسور است.
متروی پاریس که در سال ۱۹۰۰ تأسیس شد، دقیقاً یک دهه پس از آغاز به کار متروی لندن، عنوان پنجمین سیستم متروی قدیمی جهان را به خود اختصاص داده است.
بهعلاوه، در میان بزرگترین سیستمهای مترو در سطح جهان، رتبه پنجم را به خود اختصاص داده و دارای شبکه گستردهای از ۳۰۲ ایستگاه است که تعداد آن معادل متروی مادرید است.
متروی پاریس روزانه بیش از چهار میلیون مسافر و سرنشین سالانه بیش از یک میلیارد را ثبت میکند که نشان دهنده نقش محوری آن در زندگی روزمره پاریسیها و توریستها است.
مترو سئول که در سال ۱۹۷۴ افتتاح شد، دارای شبکهای چشمگیر از ۳۱۵ ایستگاه است که آن را به یکی از گستردهترین سیستمهای مترو در جهان تبدیل میکند.
این مترو با طول کل مسیر ۳۴۰.۴ کیلومتری به دلیل موقعیتش به عنوان یکی از شلوغترین متروهای جهان شناخته شده است و سالانه بیش از ۱.۹ میلیارد مسافر دارد.
در بررسیمان در مورد بزرگترین سیستمهای متروی جهان به متروی پکن میرسیم.
متروی پکن در سال ۱۹۶۹ فعالیت خود را آغاز کرد. متروی پکن به عنوان دومین سیستم طولانی مترو در سطح جهان شناخته میشود. آنچه واقعاً متروی پکن را متمایز میکند، تعداد مسافران روزانه قابل توجه آن است، زیرا به طور مداوم بیش از ۱۰ میلیون مسافر دارد.
با این حال، دستاوردهای این سیستم مترو به همین جا ختم نمیشود. این مترو سالانه بیش از ۳.۸ میلیارد مسافر را به عنوان شلوغترین سیستم متروی جهان به خود اختصاص داده است.
جای تعجب نیست که چین با جمعیت میلیاردیاش سه جایگاه را در فهرست ۱۰ سیستم متروی برتر جهان دارد. یکی از اینها متروی شانگهای است که در سال ۱۹۹۳ کار خود را آغاز کرد. این مترو با ۳۴۵ ایستگاه، مقام دوم جهانی را به خود اختصاص داده و رکورد طولانیترین سیستم متروی جهان را با مسافت چشمگیر ۶۷۶ کیلومتر در اختیار دارد.
تنها با یک تفاوت جزئی، با داشتن سالانه بیش از ۳.۷ میلیارد مسافر، متروی شانگهای جایگاه خود را به عنوان شلوغترین شبکه متروی جهان، پس از متروی پکن حفظ میکند. این سیستم مترو روزانه بیش از ۱۰ میلیون مسافر را جابهجا میکند.
متروی شهر نیویورک که در سال ۱۹۰۴ افتتاح شد، هشتمین سیستم متروی قدیمی در سطح جهان است و به عنوان گستردهترین شبکه متروی جهان با ۴۲۴ ایستگاه قابل توجه است.
بیشتر ایستگاههای این مترو ۲۴ ساعته طی سال فعالیت میکنند. همچنین این سیستم مترو برنامههایی برای افتتاح ایستگاههای جدید نیز دارد.
به گزارش visacent، ساخت متروی شهر نیویورک در سال ۱۹۰۰ میلادی آغاز و در نهایت در سال ۱۹۰۴ برای ساکنان این شهر افتتاح شد. این مترو با طول ۳۹۴ کیلومتر، ششمین سیستم متروی طولانی در سراسر جهان است.