بودجه کلان صدا و سیما و حکایت پسر حاجی!

سعید توکلی در خبرآنلاین نوشت: سازمان صدا و سیما الان به من و تهیه کننده‌ای که سه سال پیش در برنامه جام جم کارکرده ایم (برنامه‌ای که بابت آن جایزه داده شد و تقاضای ساخت ادامه آن داده شد) هنوز پول آن را پرداخت نکرده است.

نظام پرداخت حقوق سازمان صدا و سیما از نظام پرداخت حقوق لشکری و کشوری تبعیت نمی‌کند، برای مثال، بنده که بعنوان گوینده ارشد صدا و سیما با ۲۳ سال سابقه و با مدرک ارشد مرتبط هستم از فیش حقوق ۲۰ میلیون تومانی برخوردارم که با کسورات حدود ۱۶ میلیون تومان دریافتی دارم، یعنی اگر بنده با همین مدرک در سازمان‌های دیگری که با نظام پرداختی لشکری و کشوری حقوق پرداخت می‌کنند کار می‌کردم اقلا دو برابر این عدد را دریافت می‌کردم، این معضلی است که در تمام سطوح سازمان صدا و سیما، از مدیر گرفته تا خدمات دیده می‌شود. از این رو بیشترکارکنان این سازمان مجبور هستند که دو جا کار کنند، یعنی یک نفر که مثلادر رادیو جوان کار ارتباطات یا هماهنگی برنامه را انجام می‌دهد ناچارا در رادیو‌های دیگر نیز فعالیت می‌کند تا درآمد مکفی داشته باشد. یعنی باید ۱۲ تا ۱۳ ساعت در اداره حضور داشته باشد و کار کند و با توجه به سختی کار و هماهنکی‌های مربوطه فرد مستهلک می‌شود و این موضوع خطا را در سیستم بالا می‌برد. البته در سالیان گذشته نیز همواره این داستان وجود داشته است. در زمانی که بنا شد آقای ضرغامی سازمان را ترک کنند، ایشان برای جبران مافات یک افزایش حقوق را مدنظر قراردادندکه متاسفانه انقدر پرداخت‌های سازمان عقب بود که این اتفاق اصلا به چشم نیامد.

سازمان صدا و سیما خیلی عائله‌مند است و گمانم ما شاغلان آن با بازنشسته‌ها نزدیک به ۵۰ تا ۶۰ هزار نفر هستیم و بودجه حقوق و بازنشستگی و سایر خدمات‌رقم کلانی است. اما این فقط یک بخش ماجراست، دردناک آنجاست که مسئولان صدا و سیما، اغلب کاربلد‌ها را حذف و کار را به دست کارنابلد‌ها سپرده اند و در نتیجه، برنامه‌ای تاثیرگذار که امکان تولید با ۵ میلیون تومان را داشت، اکنون با هزینه دقیقه‌ای ۱۵ میلیون تومانی به کارنابلد‌ها تولید می‌شود. به این نکته، بیفزایید، بد حسابی مسئولان صدا و سیما با نیرو‌های بدنه سازمان، مثلا، من و تهیه کننده‌ای که سه سال پیش در برنامه جام جم کارکردیم، برنامه‌ای ساختیم که هم جایزه گرفت و هم دستور ادامه ساخت آن داده شد، اما هنوز، مبلغ قرارداد را پرداخت نکرده اند.

از سوی دیگر واحد بازرگانی سازمان در زمان آقای مهدوی مهر کاربلد و با محوریت منافع سازمان اداره می‌شد و خود ایشان مجموعه را مدیریت می‌کردند، متاسفانه پس از آمدن تیم جدید، آقای مهدوی مهر را از آنجا تاراندند؛ و همه پول‌هایی که تامین کرده بودند، از سوی تیم جایگزین، پیشخور شد و الان واحد بازرگانی با چالش مواجه است و تمام شرکت‌هایی که با صدا و سیما کار می‌کنند از سازمان طلبکار هستند و وضعیت بدی پیش آمده است.

این یک دومینو است که سازمان می‌آید و می‌گوید اگر به من پول ندهید ریزش خواهم داشت و راست می‌گوید، من نمی‌گویم اصلا این وسط کسی برده، کسی خورده و یا کسی چاپیده است. درمورد تولید محتوا باید در نظر داشته باشیم الان مسئولین شبکه سه ما بعد از کلی آزمون و خطا بااین رهنمود حضرت آقا که فرمودند مخاطب شما ریخته است دوباره رفته اند آقای گلزار و آقای رضویان را آورده‌اند تا مخاطب جذب کنند، در حالی که امثال این برنامه‌ها و این آقایان نمی‌توانند مخاطب جذب کنند، زیرا این محتوای برنامه است که باید مخاطب جذب کند. محتوایی که الان آقای رضویان بعنوان مجری درشبکه سه روی آنتن می‌برد چه مخاطبی می‌تواند جذب کند؟ یا اینکه اقای گلزار را بیاورند و به اذعان خودشان شبی چند صد میلیون پول به ایشان بدهند تا مجری یک برنامه شود، چقدر می‌تواند اعتماد متزلزل شده مخاطبان بهصدا و سیما را ترمیم کند؟

در بخش خبر هم سازمان صدا و سیما مرجعیت خود را از دست داده، تحول منفی‌ای که علت اصلی آن، سیاستگذاری‌های غیرحرفه‌ای و ضدکارشناسی است و سوای آن، خرذوج نیرو‌های مجرب هم در آن بی تاثیر نبوده است، مثلا، الان آقای مرتضی حیدری کجا هستند و چرا ناچار شده برود و زودتر خودش را بازنشست کند؟

مسئولان فعلی سازمان، راه خطای خود را ادامه می‌دهند. این رسانه در زمان آقای ضرغامی که بنده خودم بیشترین توبیخ و تنبیه و چالش شعلی را آن برهه داشتم، قوی بود و پشت نیروهایش می‌ایستاد، درآن زمان هنرمندان اصرار و برخی، التماس می‌کردند که بیایند و روی آنتن‌های صدا و سیما، برنامه اجرا کنند. صدا و سیمای فعلی کار را خراب کرده و باز هم می‌خواهد همان کژراهه را ادامه دهد.

لاصه اینکه با این افزایش بودجه شاید ۱۰ تا ۲۰ درصد حقوق کارکنان سازمان افزایش یابد و ممکن است مقداری تغییر مثبت ایجاد شود، ولی ریشه مشکلات این است که بودجه سازمان به درستی هزینه نمی‌شود و سازمان مانند داستان پسر حاجی اداره می‌شود، حاجی ۱۰ تومان درآمد دارد و ۱ تومان هزینه می‌کند، ولی پسر حاجی ۱ تومان هم درآمد ندارد و ۱۰ تومان خرج می‌کند.. متاسفانه در حال حاضر این پول اشتباه هزینه می‌شود و با آن محتوای غلط تولید می‌شود و، بنابراین، جهش بودجه مصوب مجلس هم موجب افزایش مخاطب صدا و سیماو جلب رضایت آنان نخواهد شد.