فرارو- این روزها دسترسی به مردان تصمیم گیر فوتبال ایران سخت شده است. گویا مسئولان فداسیون فوتبال به این نتیجه رسیده‌اند که پس از اعلام انصراف ناگهانی کرش پرتغالی مرتب تشکیل جلسه دهند تا به این بهانه از دسترس خبرنگاران خارج شوند.
به گزارش فرارو؛ وضعیت آنهایی هم که جوابگو هستند بهتر از دیگرانی که سکوت کرده‌اند نیست. مدیر روابط بین الملل فدراسیون فوتبال در پاسخ به خبرنگار فرارو گفت که حاضر نیست در باره تیم ملی سخنی بگوید.
عباس ترابیان که پیش از این گفته بود در صورت عدم توافق با کارلوس کرش رو به قبله نمی‌خوابیم و دنبال یک مربی دیگر می‌رویم، الان می‌گوید که نمی‌تواند در باره سرمربی تیم ملی حرفی بزند.
اکنون گفته‌های ترابیان و ناگفته‌های مسئولان دیگر فدارسیون فوتبال آن قدر واضح است که بتوانیم بگوییم نه تنها فدراسیون بلکه فوتبال ایران هم رو به قبله خوابیده و توانایی به کارگیری یک سرمربی بزرگ خارجی را ندارد.
پس از خداحافظی برانکو ایوانکویچ از فوتبال ایران و پس از کنار رفتن محمد دادکان و آغاز مدیریت پر از ناکامی علی کفاشیان استخدام یک مربی سرشناس خارجی همواره یکی از مباحثی بوده که در محافل ورزشی زبان به زبان می‌چرخید و قطاری از نامهای خارجی پشت سر هم ردیف می‌گشت.
از میان این نامهای متعدد تنها دو تن‌شان به ایران آمدند و هر دو تن نیز پس از خوش و بش با فدراسیونی‌ها از پذیرفتن هدایت تیم ملی ایران سرباز زدند.
خاویر کلمنته اولین آن دو، به دلیل سفارش نوه‌اش و کارلوس کرش نیز به دلیل مخالفت همسرش از مربی‌گری تیم ملی سر باز زدند. بنابراین رویای دیرینه مدیران ورزشی بار دیگر تعبیر نشد.
اما در این میان جالب‌تر از همه اظهارات رئیس فدراسیون درباره تیم ملی است که پس از بیان انصراف کرش از آمدن به ایران الویت فدارسیون را تعیین سرمربی برای تیم ملی امید اعلام کرد.
او بدون آنکه توضیحی قانع کننده درباره سرنوشت تیم ملی بزرگ سالان ارائه دهد، گفت که پس از انصراف کرش "با گزینه دوم مد نظرمان هم توافق نرسیدیم و برای انتخاب سرمربی جدید باید روی گزینه‌های جدید بحث و بررسی کنیم و در این شرایط باید گفت روز از نو روزی از نو."
کفاشیان که به گفته رئیس‌اش علی سعیدلو، اگر حرف نزند خبرنگاران بی کار می‌شوند، با این حرف‌های خود پرده از یک حقیقتی برداشت و آن اینکه فدراسیون برخلاف ادعای مسئولان آن هیچ آلترناتیوی برای کارلوس کرش ندارد و همان گونه شایعه شد احتمال دارد که دوباره نامهای همیشگی مانند امیر قلعه نویی، منصور ابراهیم زاده، محمد مایلی کهن و ... بر صندلی پرحاشیه سرمربی‌گری تیم ملی تکیه زنند.
این گمانه زمانی تقویت می‌شود که حرف‌های کفاشیان درباره انتخاب سرمربی تیم ملی امید را مد نظر قرار دهیم. به گفته او گزینه‌های سرمربی‌گری تیم امید، ایرانی و از مربیان شاغل در لیگ هستند.
بنابراین هیچ بعید نیست که در عصر مدیریت هلی کوپتری کفاشیان، نامی که دوست امپراطور! او برای نحوه مدیریت‌اش انتخاب کرد، گزینه‌های سرمربی‌گری تیم امید سر از تیم بزرگسالان در بیاورند و برای بار دیگر فوتبال ایران را وارد ناکامی دیگری سازند.
با این اوصاف به نظر می‌رسد که هواداران فوتبال باید تا اطلاع ثانوی و تا مشخص شدن سرنوشت تیم ملی بزرگ سالان همانند مسئولان فدراسیون در سر در گمی بسر ببرند و این آرزوی مدیران ورزشی برای به خدمت گیری یک مربی بزرگ خارجی پنچ ساله و شاید هم بیشتر شود.
بدین ترتیب در حالی که هنوز پرونده صندلی سرمربی تیم ملی مفتوحه باقی مانده به نظر می‌رسد که پرونده مفتوحه ناکامی‌های رئیس فدراسیون نیز از نو به جریان بیافتد چرا که احتمال دارد ناکامی‌های بیش از اندازه کفاشیان این بار نه جایگاه او بلکه جایگاه بالادستی‌های او را هم به خطر بیندازد.
