چرا این باور اشتباه، بین مردم رواج یافته که پخت غذا در ظروف مسی نه تنها بی خطر است، بلکه باعث ورود مواد مغذی به بدن شده و برای سلامت انسان مفید هم هست؟ آیا میدانید پخت و نگهداری مواد غذایی در ظروف مسی قدیمی که داخل آنها به اصطلاح سفید یا قلع اندود نشده اند، به شدت ممنوع میباشد؟! به دلیل اینکه باعث ورود بیش از اندازه مس به بدن و تجمع آن در کبد، مغز و ... و آسیب به کبد، کلیه، اختلال در سیستم ایمنی بدن و حتی مرگ میشود! بر اساس مطالعات اخیر، دانشمندان با بررسی مغز برخی افراد مبتلا به آلزایمر، متوجه تجمع مس در مغز آنها شدند؟! اما هشدار دیگر در مورد ظروف و لیوانهای آبخوری مسی که شاید کمتر به آن توجه شده، وجود فلزات سنگین مانند سرب و آرسنیک در مسی که به درستی تصفیه نشده و ناخالصیهای آن حذف نشده، در طولانی مدت میتواند باعث سرطان شود!
شاید تاکنون مشاهده کرده باشید که قسمتهایی از ظروف مسی، به رنگ سبز یا سبز متمایل به آبی در آمده یا به اصطلاح در معرض هوا اکسید شده که ورود آن به بدن انسان، بسیار خطرناک است. البته برخی ادعا میکنند، استفاده از ظروف مسی که قلع اندود شده به دلیل اینکه قلع به عنوان لایه محافظ عمل کرده و مانع از ورود فلز مس و اکسید مس به مواد غذایی میشوند، بی ضرر هستند؟! اما این سؤال مطرح میشود که، اگر باید ظروف مسی با لایه قلع پوشیده شوند تا مس وارد غذا نشود، چگونه از طریق این ظروف، مس بدن تأمین میشود؟!
متأسفانه در لعاب قلع ظروف مسی موجود در بازار که نظارت کمی روی آنها صورت میگیرد، ممکن است سرب وجود داشته باشد؟! سربی که حتی از مس نیز خطرناکتر است؟! لازم است بدانید که، حتی پخت و نگهداری غذا در ظروف مسی با لعاب قلع بدون سرب، کاملاً بی ضرر نخواهد بود؟! اگر این چنین بود چرا سازمانهای تحقیقاتی، پخت غذاهای چرب و اسیدی را در این ظروف ممنوع کرده اند؟ علاوه براین، شستشوی مکرر این ظروف مسی باعث آسیب و جدا شدن پوشش سفید رنگ (لعاب قلع) و در نتیجه ورود مس و قلع به مواد غذایی میشوند؟!
بر اساس مطالعات روی گروهی از کودکان دارای التهابات کبدی مشخص شد که در کبد آنها میزان زیادی مس تجمع پیدا کرده و بررسیهای بیشتر نشان داد که در خانوادههای آنها، پخت و پز مواد غذایی و جوشاندن شیر در ظروف مسی صورت میگرفت؟!
اکنون برای عدهای این سؤال مطرح میشود که پس مس مورد نیاز بدن را چگونه تأمین کنیم؟! آیا میدانید میزان توصیه شده مس برای افراد بالغ در طول روز، حدود ۹/۰ میلی گرم است که به راحتی با مصرف مواد غذایی روزانه، تأمین میشود مثلاً مصرف یک فنجان نخود و یا کنجد بیش از نیمی از مس مورد نیاز بدن را تأمین میکند و یا با مصرف کمتر از ۱۰۰ گرم جگر یا گوشت، حتی بیش از نیاز بدن شما به مس رفع خواهد شد! بنابراین اصلاً چه نیازی به استفاده از ظروف مسی میباشد که روی آنها با یک لایه از قلع پوشیده شده و مانع از ورود مس به بدن میشود؟!
ظروف تفلون با پوشش نچسب دارای ترکیب شیمیایی سرطان زا به نام PFOA است که بر اثر قرار گرفتن در معرض گرما و آسیب دیدن پوشش، آزاد و وارد مواد غذایی میشود.
ظروف رویی؟! آیا این ظروف واقعاً از "روی" ساخته شده اند؟! این ظروف معمولاً از ترکیب روی با آلومینیوم و یا به تنهایی از آلومینیوم ساخته میشوند که در طی پخت غذا و اضافه کردن نمک، آبلیمو و ... مقادیر زیادی آلومینیوم را به مواد غذایی وارد و میتواند باعث بیماری آلزایمر، پارکینسون (اختلال حرکتی عصبی) و ... شوند. علاوه بر این، پخت سبزیجات مانند اسفناج در ظروف آلومینیومی باعث واکنش و طعم بد غذا میشود.
در مورد ظروف چدنی چطور؟ پخت غذا به خصوص غذاهای خورشتی، غذاهای دارای رب گوجه فرنگی، آبلیمو، سرکه و ... در ظروف چدنی باعث ورود آهن، کروم، نیکل و ... به مواد غذایی میشود که ورود بیش از اندازه این فلزات به بدن انسان، خطرناک هستند!
وضعیت ظروف استیل نسبت به ظروف قبلی میتواند بهتر باشد به شرط اینکه از برندهای معتبر و مورد تأیید باشد. متداولترین استیلهای مورد استفاده در صنعت غذا، استیل ۳۰۴ است که استیل ضد زنگ و یا اصطلاحاً نگیر هستند که آهن ربا به آنها نمیچسبد. ظروف استیل به دلیل شرایط بهداشتی مناسبتر و نفوذپذیری بسیار کم سطح آن که باعث میشود حتی طعم و بوی مواد غذایی مانند پیاز بعد از شستشوی ظرف احساس نشود، در صنایع غذایی بسیار توصیه میشود. اما استفاده از استیل نامناسب، با ورود نیکل و کروم به مواد غذایی در حین پخت و پز، ممکن است باعث التهابات پوستی و اگزما شوند. علاوه بر این، نگهداری طولانی مدت مواد غذایی در ظروف استیل توصیه نمیشود.
و، اما ایمنترین ظروف برای پخت غذا؟! براساس تحقیقات، در ظروف پیرکس یا شیشهای هیچ واکنشی بین مواد غذایی و این ظروف رخ نمیدهد و هیچ ماده شیمیایی به غذا در هنگام طبخ وارد نمیشود. از نظر وزارت بهداشت کشور، بهترین ظروف برای پخت غذا، ظروف پیرکس و بدترین ظروف، تفلونهای دارای خراشیدگی هر چند کوچک میباشند.
آزمایشگاه مواد غذایی مرجعان خاتم به عنوان بهترین آزمایشگاه کشور، قادر به انجام آزمایشهای مختلف مواد غذایی از جمله اندازه گیری باقیمانده سموم شیمیایی، آزمایش سموم قارچی یا مایکوتوکسینها، اندازه گیری فلزات سنگین از جمله مس، سرب و آرسنیک، آزمون میکروبی، آزمونهای شیمی عمومی و ... مرتبط با خوراک انسان و دام در آزمایشگاه تهران، آزمایشگاه بندر امام خمینی و آزمایشگاه خرمشهر میباشد.
- بهترین آزمایشگاه مواد غذایی کل کشور در سال ۱۴۰۲
- کسب رتبه اول در آزمون ارزیابی عملکرد در بخش باقیمانده سموم بین بیست و هشت آزمایشگاه کشور
- کسب رتبه A در آزمون ارزیابی عملکرد در بخش شیمی عمومی بین سی و شش آزمایشگاه کشور
- سرعت اعلام نتایج: در مدت زمان کمتر از ۲۴ ساعت
- دقت در نتایج: مطابق با نتایج یوروفینز آلمان
- مجهز به دستگاههایی با تکنولوژی بالا
- مشاوره فنی و تخصصی
- کارشناسان حرفهای
-دارای گواهینامه ۱۷۰۲۵
- همکار اداره استاندارد، غذا و دارو و دامپزشکی کشور