ورود ورزشیها به عالم سیاست پدیده عجیبی نیست که فقط در ایران اتفاق افتاده باشد، اما داستانهایی که درباره ورود فوتبالیستهای قدیمی تهران به دنیای سیاست روایت شده این موضوع را متفاوت کرده است.
به گزارش همشهری آنلاین، تیمسار محمد خاتم که سالها در پست هافبک میانی برای باشگاه تاج و سرباز بازی کرد، یکی از نخستین فوتبالیستهایی به حساب میآید که به جرگه سیاسیون پیوست. او در سال ۱۳۲۵ با تیم سرباز قهرمان باشگاههای تهران شد و به تیمملی هم راه پیدا کرد، اما عطای ادامه حضور در سطح اول فوتبال را به لقایش بخشید و برای گذراندن دورههای نظامی به خارج از کشور رفت. خاتم در سال ۱۳۳۲ و بعد از کودتای ۲۸ مرداد به ایران برگشت و خلبان شخصی محمدرضا پهلوی شد. خاتم از سال ۱۳۳۷ تا ۱۳۵۴ فرمانده نیروی هوایی ارتش بود، اما در سانحه هوایی مشکوک درگذشت.
تیمسار فتح الله مین باشیان، نفر اول از سمت چپ دروازهبان اصلی تیم ملی ایران بود.
تیمسار فتح الله مینباشیان دروازهبان تیم ملی و تیم فوتبال تاج در دهه ۲۰ شمسی یکی دیگر از فوتبالیهای تهران قدیم بود که اعتماد دربار محمدرضا پهلوی را جلب کرد و ۴ سال فرماندهی نیروی زمینی ارتش شاه را بر عهده داشت. حسین فردوست در خاطراتش ادعا کرده که مین باشیان در زمان فرماندهی لشکر فارس در سرکوب قیام مسلحانه عشایر فارس شرکت داشته است. مین باشیان با تیم سرباز، قهرمان باشگاههای تهران شد و یکی از بازیکنانی بود که برای نخستین بازی تیم ملی فوتبال انتخاب شد، اما به دلیل وقوع جنگ جهانی دوم مجوز خروج از کشور را دریافت نکرد تا در آن بازی تاریخی بازوبند کاپیتانی تیم ملی را بر بازو ببندد.
حسنعلی منصور، ردیف وسط؛ نفر اول از سمت چپ به پست نخست وزیری هم رسید.
حسنعلی منصور، اما مشهورترین فوتبالیست تهرانی بود که وارد عالم سیاست شد و پست نخست وزیری را هم در اوایل دهه ۴۰ شمسی تصاحب کرد. منصور از نسل نخست بازیکنان تیم تاج بود که ابتدا در تیم دوچرخهسواران تهران توپ میزد و در برد تاریخی این تیم در برابر انگلیسیهای مقیم آبادان در پست مهاجم به میدان رفته بود. او چند سال بعد از نشستن روی صندلی نخستوزیری و در سال ۱۳۴۳مقابل ساختمان مجلس شورای ملی ترور شد و پرونده حضورش در پستهای غیرفوتبالی را بستند.
مرحوم جعفر کاشانی، فوتبالیستی بود که دیپلمات شد.
جعفر کاشانی را هم میتوان در زمره فوتبالیهای تهرانی که وارد دنیای سیاست شدند قرار داد. کاشانی در سالهای قبل از انقلاب بازیکن شاهین بود و بعدها در مقام دیپلمات وزارت خارجه به انگلستان، آلمان، سوریه و امارات سفر کرد، اما در عالم سیاست صاحب منصب نبود.