حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه کیهان با انتقاد از ببانیه دیپلماتهای سابق علیه حمایت روسیه از امارات نوشت: مدعیان اصلاحات نه فقط در مقابل نقض حاکمیت ایران بر جزایر سهگانه هیچ واکنشی نداشتهاند، بلکه رسماً و علناً از بیانیههای شورای همکاری کشورهای عرب خلیجفارس حمایت هم کردهاند!
در سرمقاله روزنامه کیهان آمده: ۱- از «کارل مارکس» جامعهشناس و اقتصاددان آلمانی که مکتب مارکسیسم برگرفته از نظرات و دیدگاههای او در کتاب «سرمایه» است، نقل شده که گفته بود؛ وقتی ترجمه انگلیسی کتاب سرمایه را خواندم، تازه فهمیدم که چه نوشته بودم!
شاید این گفته از مارکس نباشد و به او نسبت داده باشند! مارکس پیچیده مینوشت و نوشتهاش نامفهوم به نظر میرسید، ولی صرفنظر از درستی و یا نادرستی -و صد البته نادرست- بودن نظراتش، میدانست چه میخواهد بگوید! اما بسیار دیده شده که کسانی از روی عمد، برای پنهان کردن منظور اصلی خود به پیچیدهنویسی روی میآورند! این روال را در میان برخی از سیاستپیشهها میتوان دید. آنها چنته خالی از استدلال خود را با کلیگوییهای بیسر و ته پوشش میدهند! بخوانید!
۲- هفته گذشته روسیه و شش کشور عضو شورای همکاری خلیجفارس در پایان نشست خود در مسکو بیانیه مشترکی صادر کرده و در بخشی از آن «خواهان ارجاع پرونده جزایر سهگانه به دیوان بینالمللی دادگستری به منظور حل و فصل این مسئله مطابق با مشروعیت بینالمللی» شده بودند! این اقدام پلشت دولت روسیه و نادیده گرفتن حاکمیت رسمی و اثبات شده ایران بر جزایر سهگانه، بلافاصله با واکنش تند و اعتراض شدید وزارت امور خارجه کشورمان روبهرو شد. سفیر روسیه به وزارت خارجه احضار شد، وزیر خارجه به تندی با آن برخورد کرد. رئیسجمهور و رئیسمجلس به صراحت اعلام کردند که روی منافع ملی کشورمان با هیچ کشوری تعارف نداشته و مماشات نمیکنیم.
۳- دیروز شماری از مدعیان اصلاحات در واکنش به اقدام روسیه و تحت عنوان «جمعی از سفرا و دیپلماتهای ارشد جمهوری اسلامی ایران»! بیانیهای صادر کردند. در بخشی از این بیانیه ضمن محکوم کردن اقدام اخیر دولت روسیه، با کنایه به دولت سیزدهم آمده است: «سیاست شرقگرایی یک سویه و غربستیزی افراطی و انکار روابطی متوازن با کشورها و قدرتهای جهانی بدون توجه به الزامات ژئوپولیتیکی ایران خسارات غیرقابل جبرانی را به منافع کشور وارد ساخته و هزینههای گزافی را تحمیل مینماید»!
در باره بیانیه مدعیان اصلاحات گفتنیهایی هست:
۴- دولت سیزدهم در مقابل اقدام غیرقابل توجیه دولت روسیه باید چه کاری میکرد که نکرده است؟!
الف: آیا باید با روسیه اعلام جنگ میکرد؟! بدیهی است که این گزینه با هیچ منطق و شعوری مورد قبول و قابل توجیه نیست.
ب: باید روابط دیپلماتیک خود را با روسیه قطع میکرد؟! این گزینه نیز پذیرفتنی نیست. ادعای مالکیت امارات بر جزایر سهگانه ایران، ادعای جدیدی نیست. مگر انگلیس و فرانسه و آلمان و بسیاری از کشورهای اروپایی همسو با شورای همکاری خلیجفارس همین ادعای پوچ و مسخره را بارها تکرار نکردهاند؟! چرا شما مدعیان اصلاحات در تمامی آن موارد مهر سکوت بر لب زده و نه فقط دست به قطع رابطه نزدید، بلکه کمترین (تاکید میشود که کمترین) اعتراضی هم نکردید؟! آیا غیر از این است؟!
ج: و اما، دولت سیزدهم بلافاصله بعد از صدور بیانیه مشترک روسیه و شورای همکاری خلیجفارس بدون کمترین ملاحظه و مماشات این بیانیه را محکوم نموده و از موضع اقتدار اعلام کرد که با هیچکس روی منافع ملی و تمامیت ارضی کشور تعارف و مماشات ندارد تا آنجا که علاوهبر احضار سفیر و اعلام موضع صریح وزیر خارجه، رئیسجمهور و رئیسمجلس هم قاطعانه این اقدام روسیه را محکوم کرده و نسبت به آن هشدار جدی دادند.
۵- مشکل شما مدعیان اصلاحات دفاع از حاکمیت ملی نیست! انکار نکنید. شما در بیانیه خود بر توازن در سیاست خارجی تاکید کردهاید، ولی در همان حال از مقابله ایران با جنایات فراوان آمریکا با عنوان «غربستیزی افراطی»! یاد کردهاید. چرا؟! جمهوری اسلامی در مقابله با آمریکا افراط کرده است یا آمریکا طی ۴۴ سال گذشته از هیچ جنایتی علیه ایران و مردم این مرز و بوم دریغ نکرده است؟! آیا این نگاه نشانه وابستگی و یا دستکم احساس حقارت شما در مقابل دشمنان تابلودار ملت ایران نیست؟! بخوانید و خودتان قضاوت کنید!
۶- بعد از صدور بیانیه مشترک روسیه با شش کشور عضو شورای همکاری خلیجفارس که در آن مالکیت ایران بر سه جزیره تنب بزرگ و کوچک و ابوموسی قابل بررسی دانسته شده بود! دولت آقای رئیسی بلافاصله با قاطعیت علیه آن موضع گرفت و. حالا فقط به چند نمونه از مواضع دولتهای مدعی اصلاحات در موارد مشابه نگاه کنید! وقتی از پایگاه زیرزمینی موشکهای جمهوری اسلامی ایران رونمایی شد، صدای نزدیک به جیغ اصلاحطلبان به هوا رفت. برای چه؟! میگفتند چرا روی موشکها، جمله مرگ بر اسرائیل نوشته شده است و اعتراض میکردند که این نوشتهها آمریکا را عصبانی میکند و به مذاکرات لطمه میزند! این موضع ذلیلانه کجا و موضع مقتدرانه دولت سیزدهم در مقابل اقدام پلشت روسیه؟! شما مدعیان اصلاحات آنگونه که ادعا میکنید، طرفدار توازن در سیاست خارجی هستید یا وابستگی به آمریکا؟!
۷- آقایان مدعی اصلاحات آیا فراموش کردهاید که در دولت شما.
باراک اوباما رئیسجمهور اسبق آمریکا، در اظهارنظری بیشرمانه، مردم ایران را «یاغی» نامید؟!
دونالد ترامپ، رئیسجمهور سابق آمریکا مردم ایران را «تروریست» معرفی کرد؟!
جو بایدن، رئیسجمهور فعلی آمریکا پس از ترور حاج قاسم، سردار شهید دلها، از این اقدام جنایتکارانه حمایت کرد؟!
وندی شرمن، مقام ارشد آمریکایی در دولت اوباما در اظهارنظری گستاخانه مدعی شده بود که «فریب و نیرنگ بخشی از DNA ایرانیان است»؟!
مایک پمپئو، وزیر خارجه سابق آمریکا در اظهارنظری بیشرمانه گفته بود «ایران اگر میخواهد مردمش چیزی برای خوردن داشته باشند باید به حرف آمریکا گوش کند»؟! چیزی شبیه اظهارات آقای روحانی که آب خوردن مردم را هم به مذاکرات گره میزد!
همزمان با اغتشاشات سال گذشته، امانوئل ماکرون رئیسجمهور فرانسه با دخالت در امور داخلی کشورمان و بیاحترامی به تمامیت ارضی ایران، از گروهکهای تروریستی تجزیهطلب حمایت کرده بود؟!
و...
چرا دولت تحت مدیریت شما نه فقط هیچ واکنشی نشان نداد بلکه با پیروی از دیپلماسی التماسی ذلیلانه، دولت آمریکا را کدخدا! و اوباما را مؤدب! و... نیز لقب داد؟!
۸- مدعیان اصلاحات نه فقط در مقابل نقض حاکمیت ایران بر جزایر سهگانه هیچ واکنشی نداشتهاند، بلکه رسماً و علناً از بیانیههای شورای همکاری کشورهای عرب خلیجفارس حمایت هم کردهاند! تعجب میکنید؟! به این بخش از سخنان آقای ظریف در سفر به کویت (۱۱ آذرماه ۱۳۹۲) توجه کنید. ایشان در یک کنفرانس خبری اعلام کرد که «ایران درباره مالکیت بر جزیره ابوموسی آماده مذاکره است»! آقای ظریف را به طرفداری از دیپلماسی پادشاهان قاجار و رضا خان و محمدرضا پهلوی متهم نمیکنیم، ولی اظهارات ایشان در مصاحبه یاد شده چه بخواهند و بدانند و چه نخواهند و ندانند با اقدامات وطنفروشانه قاجارها و پهلویها قابل مقایسه است! کدام دیپلمات وطندوستی اعلام میکند که بر سر بخشی از اراضی تحت مالکیت وطن خود آماده مذاکره است؟!
۹- گفتنی است که در هیچیک از نمونههای وادادگی اصلاحطلبان در مقابل آمریکا -که فقط به اندکی از آن بسیارها اشاره شد- از هیچیک از سرکردگان و رسانههای مدعی اصلاحات کمترین صدایی به اعتراض بلند نشد و قلمی به دفاع از ایران و ایرانی بر کاغذ نچرخید.