هاشم محمد عاصم ۱۹ ساله متهم به قتل یک بازرگان فرانسوی در تاریخ ۶ اکتبر و زخمی کردن همکار بریتانیایی اش در صنعاست.
بنا بر نتایج بازپرسی، او به قتل یک خارجی به تشویق انور عولقی، رهبر القاعده شبه جزیره عربستان اعتراف کرده. انور عولقی چنان بد نام است که با وجود دارا بودن تابعیت آمریکایی، باراک اوباما دستور قتلش را صادر کرده است.
عولقی و یکی از خویشاوندانش هم به صورت غیابی محاکمه شدند. ظاهرا آن ها جایی در مناطق دوردست یمن مخفی شده اند.
پس از قرائت حکم، دنبال هشام محمد عاصم رفتم و پس از اینکه او را در قفس آهنی دیگری بستند موفق شدم با او صحبت کنم.
او منکر اتهاماتش شد، از القاعده به عنوان " هلاک کننده" یاد کرد و گفت که اعترافاتش تحت شکنجه بوده است.
عاصم گفت با مقتول فرانسوی که با او به عنوان محافظ امنیتی همکاری می کرده است مشکل شخصی داشته و قصدش کشتن او نبوده بلکه می خواسته او را بترساند.
او دستبند به دست نشسته بود و به من گفت علت لبخندش نمایشی بودن دادگاه است.
او گفت: «این خیمه شب بازی است نه دادگاه، رای از پیش معین است. قهرمان داستان، دادستان و کارگردان آن قاضی است. آنها فقط می خواهند غرب را خشنود کنند.»
او آستینش را با دندان بالا زد تا علائمی را که به قول خودش از شکنجه برجا مانده بود نشانم دهد.
من واقعا نمی دانم که نظر هیات قضایی در مورد آقای عاصم درست است یا ادعای خودش.
تهدیدهای چندگانه
ظاهرا سران حکومت یمن از برگزاری این محاکمه به دنبال اهداف سیاسی بیشتری هستند. این محاکمه بلافاصله پس از کشف دو بمبی که با پست هوایی از یمن ارسال شده بودند انجام شد.
حکومت علی عبدالله صالح، رئیس جمهور یمن برای جبران شرمساری ناشی از این اتفاق تلاش می کند نشان دهد در مبارزه با القاعده شبه جزیره عربستان، که ادعا می کند این بمب گذاری توسط آن ها انجام شده، اقداماتی را انجام می دهد.
یمن پس از دستگیری عمر فاروق عبدالمطلب، جوان دیگری که گفته می شود او هم توسط انور عولقی آموزش دیده، در حالی که کریسمس گذشته قصد انفجار هواپیمایی بر فراز دیترویت را داشت، توجه دولت های غربی را به خود جلب کرده است.
امسال کمک های نظامی و رفاهی به یمن افزایش پیدا کرده است.
شلیک موشکهای هواپیماهای بدون سرنشین آمریکایی به سوی هدف های زمینی در یمن گاهی موجب مرگ عوامل القاعده شده است و گاهی هم سبب مرگ شهروندان بی گناه این کشور.
برگزاری این دادگاه توسط صالح، رئیس جمهور یمن، پاسخی به فشارهای متحدانش برای انجام اقدامی در مقابله با این سازمان است که حالا جاه طلبی و اعتماد به نفس بیشتری از خود نشان می دهد.
صالح از ۱۹۷۸ که قدرت را به زور بدست گرفت توانسته است حکومت خود را حفظ کند. زیرا او به خوبی می داند حفظ قدرت در یمن کار پیچیده ای است که نیاز به جلب حمایت حداکثری قبایل پرشمار و قدرتمند این کشور دارد.
حالا در سال ۲۰۱۰ عامل جدید دیگری هم به این پیچیدگی ها اضافه شده و آن هم نگرانی کشورهای ثروتمند خارجی از شکل گیری حملات القاعده در یمن است که موجب شده آن ها هم وارد بازی پیچیده قدرت در یمن شوند و آن را از پیچیده تر از قبل کنند.
غرب خواهان آن است که صالح مسئله القاعده را به عنوان اولویت اول امنیتی اش برگزیند.
تیمهای ضد تروریسم آمریکایی و بریتانیایی برای کسب اطلاعات و دادن مشاوره در صنعا مستقر شده اند اما صالح درگیری های خودش را دارد. او در شمال در حال نبرد با شورشیان است و در جنوب با جدایی طلبان درگیری دارد.
رفتار رئیس جمهور در گذشته نشان داده است که او مخالفان داخلی را برای حکومتش خطرناکتر از القاعده می داند.
دیپلمات های غربی فکر می کنند می توانند به زودی او را متقاعد کنند که القاعده هم برای او یک تهدید محسوب می شود.
این احتمال هم وجود دارد که ارسال پیام های خوشایند غرب از طرف او برای دریافت پول و سلاح بیشتر انجام شود.
راه حل های توسعه
دلیل اصلی توجه غرب به یمن مساله القاعده است اما واقعیت این است که مشکلات در این کشور بسیار عمیق تر هستند.
بسیاری از مردم یمن بدون هیچ امیدی برای زندگی بهتر، شرایط دشواری را می گذرانند.
یمن، فقیرترین کشور عرب است. ذخایر اندک نفت و گازش رو به پایانند. بخش بزرگی از مقامات حکومتی در فساد مالی دست دارند و این کشور یکی از بالاترین نرخ های بی سوادی در دنیا را دارد.
یمن با کمبود آب و بیکاری مواجه است، جمعیتش به سرعت در حال رشد است و هر روز به تعداد افرادی که به غذای کافی دسترسی ندارند، افزوده می شود.
تمام منابع موجود صرف کشت یک گیاه مخدر ضعیف به نام "قات" می شود.
جویدن این گیاه برای گذران وقت یک اعتیاد عمومی است. اما مساله این است که آب و زمینی که قبلا برای تولید غذا استفاده می شد اکنون در خدمت کشت این گیاه است.
یمن به طرز حیرت آوری زیباست و صنعت گردشگری برایش منبع درآمد خوبی بود. اما اکنون بسیاری از خارجی ها از سفر به آن جا وحشت دارند.
یک حرکت دیپلماتیک تحت عنوان"دوستان یمن" که بریتانیا و عربستان سعودی اعضای برجسته آن هستند قول کمک های رفاهی را در قبال انجام اصلاحات در یمن داده است.
آنها می خواهند تا حد امکان جلوی بد تر شدن وضع در این کشور را بگیرند. قرار است توسعه به موازات مقابله سریع با القاعده شبه جزیره عربستان ادامه پیدا کند.
بیرون صنعا در مدرسه ابوبکر، معلمان و دانش آموزان با وجود منابع مالی محدود، حداکثر تلاششان را می کنند.
کلاس های مدرسه بیش از ۱۰۰ شاگرد دارند اما با صرف کمک های خارجی که توسط یمنی های عضو سازمان"سرمایه اجتماعی برای توسعه" مدیریت می شود، اکنون مدرسه دارای اتاق کامپیوتر، کتابخانه و نمایشگاهی از کاردستی ها و کارهای هنری بچه هاست.
آمریکا، بریتانیا و بقیه کشورها بر این باورند که توسعه باید بخشی از این راه حل باشد.
آن ها این موضوع را درک می کنند که جنگ با اسلحه سنگین با القاعده شبه جزیره عربستان که تعداد اعضایش نه هزاران نفر، که فقط صدها تن تخمین زده می شود بر شدت این مساله خواهد افزود.
یک دیپلمات غربی که نخواست نامش فاش شود گفت:" هشتاد درصد جنگ، با تروریسم غیر عامل است."
اما در صورت موفقیت آمیز بودن حملات بعدی القاعده که در یمن سازمان دهی می شود، ممکن است این روند تغییر کند.
توسعه زمان بر است و دولت های غربی که می خواهند نشان دهند مراقب شهروندانشان هستند همیشه عجله دارند.
