چند ماه بعد از اینکه یوهانا مازیبوکو اهل آفریقای جنوبی گفت: «زنده بودن چه فایدهای دارد؟ من فقط اینجا نشسته ام و هیچ کاری انجام نمیدهم»، در سن ۱۲۸ سالگی درگذشت. او عنوان «پیرترین زن جهان» را داشت. در اینجا نگاهی به زندگی او داریم. عمری طولانی که تجربه زندگی در ۳ قرن را به همراه داشت.
به گزارش روزیاتو، به گفته افرادی که به او نزدیک بودند، مازیبوکو دارای اسناد شناسایی بود که تاریخ تولد او را در ۱۱ مه ۱۸۹۴ تأیید میکرد. او در مزرعه ذرت بزرگ شد و هرگز به مدرسه نرفت. او نمیتوانست بخواند و بنویسد.
مازیبوکو بزرگترین فرزند از ۱۲بچهای بود که ۳ تا از کوچکترین خواهر و برادرهای او هنوز زنده هستند.
او در مصاحبهای درباره دوران کودکی خود گفت: «ما در مزارع خیلی خوب زندگی میکردیم. من سالم بزرگ شدم و بیشتر شیر تازه و اسفناج وحشی میخوردم. الان غذای مدرن میخورم. من به آن عادت کرده ام، اما دلم برای غذایی که با آن بزرگ شده ام تنگ شده است.»
مازیبوکو با وجود اینکه تاریخ دقیق ازدواجش را به خاطر نمیآورد، گفت که با یک مرد بزرگتر که گاو داشت ازدواج کرده بود و کره درست میکرد. او زندگی شادی با آن مرد داشت.
این زوج ۷ فرزند داشتند که ۲ نفرشان هنوز زنده هستند. او بیش از ۵۰ نوه و نتیجه دارد.
چند هفته قبل از مرگ، یوهانا به بیمارستان منتقل شد و به دلیل سکته مغزی تحت درمان قرار گرفت. بعد از ۲ هفته مرخص شد و ۳ روز بعد در منزل فوت کرد.
در سال گذشته میلادی، در تولد ۱۲۸ سالگیاش، به مصاحبهکنندهای گفت: «از اینکه چرا بعد از سالها هنوز اینجا هستم، شگفتزده ام. چرا من هنوز اینجا هستم؟ اطرافیانم در حال مرگ هستند.»
نیازی به گفتن نیست که یوهانا مازیبوکو زندگی قابل توجهی داشته و در جریان رویدادهای مهم تاریخی حضور داشته است. خاطره پیرترین زن جهان مطمئناً در طول نسلهای بسیاری که از خود به جای گذاشته زنده خواهد ماند.