جی جی بوفون در روز تولد ۴۴ سالگی خود و در مصاحبه با گاتزتا دلو اسپورت به صحبت درمورد مسائل مختلف پرداخت.
به گزارش ورزش سه، جان لوئیجی بوفون دروازه بان افسانهای ایتالیا امروز قدم در ۴۴ سالگی گذاشت. او تابستان گذشته به دوران حضورش در یووه پایان داد و به پارما باشگاهی که فوتبال را در آن شروع کرد، بازگشت.
بوفون ۱۷ ساله بود که در ترکیب ثابت پارما برابر میلان قرار گرفت و به قدری خوش درخشید که تبدیل به دروازه بان اصلی تیم شد و در واقع آن بازی شروعی بود بر دوران فوتبال پرافتخار او.
بوفون با ۶۵۷ بازی در سری آ و ۱۷۶ بازی برای تیم ملی ایتالیا، رکورددار است. با ۹۷۳ دقیقه کلین شیت هم او رکوردی دست نیافتنی دارد و توانسته ۲۷ جام نیز کسب کند که مهمترین شان جام جهانی ۲۰۰۶ با ایتالیا بود.
«در بازی برابر لچه یک نیمه ۴ گل دریافت کردیم و شعارهای بوفون "بازنشسته شو" را شنیدم. انتقادات زیادی شد، ولی مگر فقط همان یک بازی حساب است؟ درخشش در دیگر بازیها به حساب نمیآید؟
من در دوران فوتبالم بارها مورد انتقاد قرار گرفته ام و حالا صحبت از تشییع جنازه من است. به منتقدانم میگویم که اگر دوست دارید به مراسم ختم من بیایید، ولی مرا نخواهید دید. من دوست دارم تا ۵۰ سالگی هم بازی کنم.»
بوفون که در نیم فصل اول سری B ایتالیا سه پنالتی مهار کرده، ادامه داد: «زندگی سالمی دارم. هرگز مواد مصرف نکرده ام و به دیسکو هم نمیروم. شرط بندی میکنم، ولی نه در فوتبال. میدانم که برای فوتبالیستها این کار چه عواقبی دارد. مراقب خودم هستم و این رمز ماندگاری در فوتبال است.»
«این یک خرید بسیار بزرگ و با ارزش است. دوشان همراه با امباپه و هالند از بهترین بازیکنان جوان دنیاست و بسیار خوشحالم که او را با پیراهن یووه خواهم دید.
من معتقدم جذب دوشان به علاوه تمدید با دیبالا میتواند اقدام فوق العادهای از سوی سران باشگاه باشد. یووه با ولاهوویچ و دیبالا میتواند مهارنشدنی باشد. امیدوارم دیبالا تمدید کند و اگر جای او بودم، با دستمزد کمتر هم در یووه میماندم.»
«باید ببینیم فصل را در پارما چطور به پایان میرسانیم. نسبت به مردم پارما که محبتی بی اندازه به من دارند احساس مسئولیت میکنم.
اگر ایتالیا به جام جهانی صعود نکند، شاید در جامهای جهانی بعدی بازی کنم، تعجب نمیکنم اگر در ۴۸ سالگی هم هنوز آماده باشد. مایکل جوردن دوست داشت تا ۵۰ سالگی بازی کند و او را درک میکنم. هر چه که باشد، حرف هایم را در زمین مسابقه میزنم.
دیگر به حضور در این جام جهانی امیدوارم نیستم. جام جهانی را همیشه بهانهای میکردم برای پاسخ دادن به کسانی که میپرسیدند چرا هنوز بازی میکنم، اما حقیقت این است که به بازی کردن ادامه میدهم، چون در حال انجام کاری هستم که سایرین انجام نمیدهند، ولی شرایط جوری است که باید درک کنم حضورم در جام جهانی قطر غیرممکن است.
من مشکلی ندارم و باید به تصمیمات هوشمندانه روبرتو مانچینی احترام بگذارم. او باید بهترین گزینهها را انتخاب کند و مراقب تیمش باشد. دروازه بانهای خوبی داریم.»