رئیس مرکز تحقیقات اندوکرینولوژی درباره نتایج جدیدترین تحقیقات خود در زمینه پیشبینی سن یائسگی گفت: به نظر میرسد به جز ذخایر تخمدانی اولیه، عوامل محیطی یا عوامل روانی و تغذیهای، میتوانند بر روی سرعت از دست دادن ذخایر تخمدانی اثرگذار باشند و بر این اساس دو فرد همسال با ذخایر تخمدانی برابر، اما شیوهی زندگی متفاوت، یائسگی در سنین متفاوتی را تجربه کنند. اگر بتوانیم برآوردی از سرعت از دست رفتن ذخایر تخمدانی داشته باشیم میتوانیم پیشبینی بهتری از سن یائسگی داشته باشیم.
به گزارش ایسنا، دکتر فهیمه رمضانی، درباره نتایج جدیدترین پژوهشی که درباره پیشگویی سن یائسگی داشته است، گفت: در پژوهش قبلی که نتایج آن چندین سال پیش منتشر شد، پیشگویی سن یائسگی بر مبنای اندازهگیری هورمون آنتیمولرین در یک نوبت بود. در مقالهی جدیدی که در این باره منتشر کردیم هورمون آنتیمولرین به فاصله شش سال و در دو نوبت اندازهگیری شد.
وی گفت: اگر بتوانیم برآوردی از سرعت از دست رفتن ذخایر تخمدانی داشته باشیم میتوانیم پیشبینی بهتری از سن یائسگی داشته باشیم.
رمضانی با بیان اینکه نتایج این تحقیق در سال ۲۰۲۰مجلهی Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism که معتبرترین ژورنال بین المللی در زمینه اختلالات غدد است منتشر شده است، توضیح داد: آزمایش هورمون آنتیمولرین که به کمک آن میتوان سن یائسگی را پیشبینی کرد تحت پوشش بیمه نیست. خوشبختانه با وزارت بهداشت و همکارانی که در آزمایشگاهها فعالیت میکنند مشغول طراحی پروتکلهایی هستیم که بتوانیم در مواردی که ضرورت ایجاب میکند این آزمایش را به خدمات بیمهای اضافه کنیم و الگوریتمی در زمینه پیشگیری از یائسگی زودرس ارائه دهیم.
وی ادامه داد: پیشبینی افرادی که در معرض خطر یائسگی زودرس یا نارسایی زودرس تخمدان هستند و تصمیم دارند فرزندآوری خود را به تاخیر بیندازند، نقش چشمگیری در حفظ باروری این افراد با کمک روشهای کمک باروری و یا فریز تخمک دارد. در حال حاضر اندازهگیری هورمون آنتیمولرین تحت پوشش بیمه نیست و در نتیجه برای همهی متقاضیان مقدور نیست که از این خدمات بهرهمند شوند.
رئیس مرکز تحقیقات اندوکرینولوژی درباره اهمیت پیشبینی سن یائسگی گفت: با پیشبینی سن یائسگی و تشخیص صحیح آن دسته از زنانی که در معرض خطر یایسگی زودرس هستند، میتوان به افرادی را که ازدواج کرده، در برنامه ریزی زمانی فرزند آوری کمک نمود و در صورتی که این افراد ازدواج نکردند میتوان به دنبال راهکارهایی در زمینهی فریز تخمک یا روشهای کمک باروری برای آینده باشیم. پیشبینی سن یائسگی به سلامت روان زنان نیز کمک میکند، زیرا زندگی مشترک زوجهای جوانی که در معرض یائسگی زودرس هستند، به شدت تحت تاثیر قرار میگیرد و ممکن است این امر اختلافات زناشویی را به دنبال داشته باشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در پایان دربارهی حداقل سن برای انجام این نوع آزمایش گفت: بر اساس مدلی که برآورد کردهایم میتوانیم سن یائسگی زنان بالای ۲۰ سال را پیشبینی کنیم. پیشبینی سن یائسگی برای زنانی که در معرض خطر هستند یا میخواهند ازدواج و فرزندآوری خود را به تعویق بیاندازند مهم است. در حال حاضر این آزمایش تحت پوشش بیمه نیست، اما کیتهای سنجش هورمون آنتیمولرین در کشور موجود است.
این محقق در سال ۱۳۹۲ در یک مطالعه به ارائه مدلی برای پیشبینی سن یائسگی زنان در سنین باروری بر مبنای مطالعات آیندهنگر قند و لیپید در یکی از مناطق تهران پرداخته بود. در این پژوهش، یکهزار و ۱۱۵ نفر برای انجام مطالعه انتخاب شدند. سن این زنان بین ۲۰ تا ۵۰ سال بوده و در این مطالعه پیشبینی شد که این زنان بر اساس عملکرد هورمون آنتیمولرین، در چه سنی یائسه خواهند شد. در نهایت مدل ارائه شده توانست به طور متوسط با اختلاف شش ماه، سن یائسگی زنان را به درستی پیشگویی کند و صحت این مدل ۹۲ درصد برآورد شد.