القای حس سیری در پشه‌های ناقل بیماری

محققان دانشگاه راکفلر موفق به ابداع ترکیبی شده‌اند که با القای حس سیری در پشه‌های حامل ویروس بیماری‌های مختلف، از گزش این پشه‌ها و انتقال بیماری‌ها جلوگیری می‌کند.

به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، بدون تردید وقتی شما اشتها نداشته باشید دیگر به خوردن غذا علاقه ندارید. دانشمندان دانشگاه راکفلر بر همین مبنا یک ترکیب ابداع کرده‌اند که حس سیری مصنوعی را به پشه‌های حامل بیماری القا می‌کند.

بنابراین دیگر به سراغ گزش انسان‌ها و خوردن خون آنها که باعث انتقال بیماری‌هایی نظیر تب دنگی، زیکا، چیکونگونیا و تب زرد می‌شود، نمی‌روند.

هنگامی که پشه‌های ماده تغذیه می‌شوند، بدن آنها مولکول‌های شبه پروتئینی معروف به نوروپپتید تولید می‌کند و این به نوبه خود نورورسپتورها (گیرنده‌های حسی) را در سلول‌های حشرات فعال می‌کند و باعث می‌شود که پشه‌ها از خوردن خون اضافی خودداری کنند.

این مطالعه به رهبری "لورا دووال" دانشجوی دکترا در دانشگاه راکفلر در نیویورک انجام شد تا ببینند آیا می‌توانند گیرنده‌ها را به صورت انحصاری از طریق مدیریت نوروپپتیدها فعال کنند و جلوی اشتهای پشه‌ها را بگیرند.

مشکل این بود که انواع مختلفی از نوروپپتیدها و گیرنده‌ها وجود دارد که باید در ترکیب‌های مختلف مورد آزمایش قرار می‌گرفت.

در عوض دانشمندان به سادگی به داروهای کاهش اشتها نگاهی انداختند که با فعال کردن گیرنده‌های نوروپپتید (NPY) کار می‌کنند.

هنگامی که پشه‌های ماده از نوع پشه‌های تب زرد با محلول شور حاوی این داروها تغذیه شدند، یک نوع از گیرنده NPY موسوم به NPYLR7 در حشرات فعال شد. در نتیجه، آنها هیچ علاقه‌ای به نشستن بر جورابی که بوی بدن دووال را داشت نشان ندادند.

در مقابل هنگامی که پشه‌ها دارویی را دریافت کردند که گیرنده‌های NPYLR7 را مهار می‌کرد، پشه‌ها با ولع به سمت آن جوراب رفتند.

محققان یک مولکول موسوم به "ترکیب ۱۸" که فقط NPYLR7 پشه را فعال می‌کند، شناسایی کردند که پس از خوردن این ترکیب و قرار دادن پشه‌ها در یک اتاق همراه با یک موش زنده، پشه‌ها این موش را نادیده گرفتند و به سمتش نرفتند.

محققان امیدوارند که یک نسخه قوی از "ترکیب ۱۸" در نهایت بتواند در ایستگاه‌های تغذیه در نظر گرفته شود و همچنین در مایع منی پشه‌هایی وارد شود که می‌توانند خودشان به صورت ژنتیکی این ترکیب را تولید کنند.

این تحقیق که در آزمایشگاه پروفسور "لسلی وسهال" انجام شد در مجله Cell منتشر شده است.