فرارو- دلواپسان یک بار دیگر حسن روحانی را سیبل خود کردند. آنها این بار کتابی با عنوان «حسن روحانی در یک نگاه» را در فضای مجازی منتشر کرده اند که از ابتدا تا انتهای آن زندگی سیاسی حسن روحانی و هرکسی که گذرش به او افتاده است را مورد هجمه قرار میدهد. احتمالا تنها با گفتن آنکه نویسنده سابقه همکاری با نشریه «۹ دی» حمید رسایی را دارد، به آنچه در ذهن او میگذرد پی خواهید برد. اما این کتاب هیچ حرف جدیدی برای گفتن ندارد.
خلاصه کتاب حسن روحانی در یک نگاه؛ حمله به روحانی و هرکسی که گذرش به او افتاده است
همه موضوعاتی که در این کتاب به آن پرداخته شده است، در سالهای گذشته مطرح شده است و البته هرکس به طریقی سعی کرده به این تخریبها پاسخ دهد. نویسنده در اولین خطوط خود کتابش میخواهد سلوک شخصی حسن روحانی را زیر سوال ببرد. بعد از توضیح چند خطی که روحانی در کجا و در چه خانوادهای به دنیا آمده است، مینویسد: جناب حسن روحانی در جای جای کتاب خاطرات خود بارها ادعا میکند که از دوران نوجوانی اهل دعا و نماز شب بوده! حال در اینجا برخی از رفتارها و خلقیات ایشان را مرور میکنیم تا مشخص شود که این ادعاهای ایشان تا چه اندازه با واقعیت تطبیق میکرده است. با نگاهی به فهرست کتاب میشود فهمید، مابقی کتاب راوی مسائلی است که دلواپسان از همان سال ۹۲ تا امروز آنها را بیان کرده اند. مغایر حقیقت دانستن خطرهای مبارزات انقلابی او، زیر سوال بردن تحصیلات روحانی چه حوزوی و چه دانشگاهی، رادیکال خواندن مواضع او، زیر سوال بردن فعالیتش در دوران دفاع مقدس، حمله به مذاکرات و توافق هستهای و دیگر نتایج ریاست جمهوری روحانی از دیگر عناوین این کتاب است.

غضنفری پیشتر کتاب «رازهای قطعنامه» را نیز نوشته است. این کتاب تلاش میکند شکستهای جنگی ایران در سال ۶۷، ورود امریکا به جنگ و در نهایت پذیرش قطعنامه از سوی امام (ره) را ناشی از توطئه کسانی بداند که در همان زمان، جزو سران کشور و مورد وثوق امام (ره) بودند. برخی این کتاب را با کتاب «شنود اشباح» مقایسه میکنند که در سال ۸۱ و علیه دولت محمد خاتمی منتشر شد. رضا گلپور، نویسنده شنود اشباح چند ماه بعد از انتشار کتابش بازداشت شد، اما ظاهرا مقوله حمله به روحانی با حمله به خاتمی متفاوت است. حداقل خبری از برخورد با غضنفری به خاطر کتابش منتشر نشده است؛ آن هم در برههای که کشور در برابر تهدیدات آمریکا قرار گرفته و نیازمند وحدت گروههای داخلی است.

سابقه شبنامه علیه انقلابیون به قبل از انقلاب برمیگردد
محمد هاشمی، فعال سیاسی اعتدالگرا درباره کتاب حسن روحانی در یک نگاه به فرارو میگوید: این کتاب ناشر ندارد. اگر ناشر داشت بحث جداگانهای بود. اما وقتی ناشر ندارد، یعنی شبنامه است. در طول دوران انقلاب و حتی قبل از پیروزی از این شب نامهها زیاد منتشر میشد. از سال ۵۲ که در سازمان مجاهدین خلق کودتا رخ داد و منافقین مارکسیست شدند، علیه انقلابیونی مانند مرحوم امام (ره)، مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی، مرحوم آیت الله بهشتی، مرحوم آیت الله العظمی منتظری و آیت الله العظمی مشکینی مرتب شبنامه منتشر میشد. به این کتاب هم باید به چشم یک شبنامه نگاه کرد. زمانی میتوان به سوالات پاسخ داد که مخاطب این کتاب مشخص باشد. اما وقتی یک شبنامه منتشر میشود نه میتوان منتشرکنندگان آن را به رسمیت شناخت و نه مخاطب قرار دهیم. اصلا بحثی ندارد. شبنامه نه رسمیت دارد، نه اخلاقی است و نه سیاسی. یک کار بی هویت است. اگر یک شبنامه دست شما برسد با آن چه کار میکنید؟ آن میاندازید سطل آشغال. اگر این کتاب هویت داشت میتوانستیم درباره آن ارزش قائل شویم و حرف بزنیم.
مارادونا را رها کنیم و غضنفرها را بچسبیم
حسین کنعانی مقدم، فعال سیاسی اصولگرا نیز در ارتباط با کتاب کامران غضنفری به فرارو میگوید: ظاهرا باید باید مارادونا را ول کنیم و غضنفرها را بچسبیم که گل به خودی نزنند. ما اکنون شاهد شرایط ویژهای در کشور هستیم. تقویت قوای مقننه، مجریه و قضاییه همه سیاسیون و آحاد ملت استو چرا که دشمن اکنون در خارج از مرزها برای اقدامات براندازانه علیه نظام متحد میشود. به این ترتیب ما باید بسنجیم که در کدام زمین بازی میکنیم.
این فعال سیاسی ادامه میدهد: به نظر میرسد برخی از سیاسیون احساس میکنند دوران رقابت سیاسی هنوز به پایان نرسیده است. میخواهند فضایی ایجاد کنند که در نهایت روی شاخه بنشینند و بن ببرند. اما اگر نظام با مشکل رو به رو شود، نه اصولگرا میماند و نه اصلاح طلب. امام (ره) این موضوع را بارها گوشزد کردهاند. مقام معظم رهبری هم گروههای سیاسی را از ایجاد تنش و تفرقه در نظام برحذر داشته اند.

نتیجه سقوط دولت تخریب نظام است
او میگوید: میخواهند شرایطی رقم بزنند که دولت قبل از پایان کارش ناچار به کناره گیری شود. اما سقوط دولت نتیجهای جز تخریب نظام ندارد. شاید دنبال این هستند که یک قطعنامه ۵۹۸ دوبارهای مطرح شود. آنها با ایجاد نارضایتی و با توهین به مردم به خاطر رایی که در انتخابات داده اند میخواهند فشارهای روانی ایجاد کنند که مردم از رای به روحانی پشیمان شوند. میخواهند شرایط را به جایی برسانند که نظام تصمیم بگیرد برای یک سازش در برابر فشارها و تهدیدها تصمیم بگیرد. دقیقا همان شرایطی که در قطعنامه ۵۹۸ ایجاد شد.
کنعانی مقدم با اشاره به انتخابات مجلس ۹۸ میگوید: رقیب آقای روحانی سعی میکند که همه تقصیرات را بر گردن دولت بیندازد. میخواهد. فضای سیاسی را به گونهای شکل دهند که مردم به این نتیجه برسند که بهتر است به رقیب آقای روحانی رای دهند. در حالی که مردم به دنبال یک دولت کارآمد هستند و چندان به این موضوع فکر نمیکنند که کاندیدا از کدام جناح باشد.