عضو کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران طرح جدید توسعه دانشگاه تهران را وصله ناهمگونی در منطقه عنوان کرد.
عضو کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران طرح جدید توسعه دانشگاه تهران را وصله ناهمگونی در منطقه عنوان کرد.
به گزارش ایسنا، طرح توسعه دانشگاه تهران از سال 81 آغاز و تا سال 87 ادامه داشت، اما به گفته محمود نیلی احمدآبادی رئیس دانشگاه تهران، این طرح پس از آن به دلیل اتمام اعتبارات، چند سالی میشود که با رکود مواجه شده است.
این طرح از دهه 80 در دولت تصویب شده و به گفته نیلی احمدآبادی برای اجرای این طرح 200 میلیارد تومان هزینه لازم است. با این حال انتقادات و اعتراضات جدی از سوی دانشجویان مطرح میشود و منتقدان این طرح توسعه، عدم شفافیت، نادیده گرفتن جامعه محلی، برنامه ریزی بالا به پایین و خصوصی کردن فضاهای عمومی را از جمله اشکالات این طرح میدانند.
زهرا نژادبهرام، عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه نسبت به طرح جدید توسعه دانشگاه تهران انتقاداتی مطرح شده است، گفت: بافت شهری که دانشگاه تهران در آن قرار دارد با آنچه مورد نظر طراح توسعه است فاصله زیادی دارد. ما نمیتوانیم یک وصله متفاوت را به بدنه شهر بچسبانیم.
این عضو هیئت رییسه شورای شهر با اشاره به طرحهای توسعه شهری ناموفقی که در تهران اجاره شده است، ادامه داد: افرادی که به دنبال طرح توسعه دانشگاه تهران هستند، فراموش نکنند که یک طرح توسعه دیگر هم در تهران داشتیم به نام طرح توسعه مجلس شورای اسلامی که یک تافته جدا بافته کنار بافت قدیمی، سنتی و واجد ارزش تهران محله ایران و بهارستان ایجاد کرد.
نژادبهرام ادامه داد: انتظارم این است که طراحان با نگاه دیگری به این مسئله نگاه کنند، قرار نیست دوبار یک موضوع را تجربه کنیم چرا که یکبار آثار آن را دیدیم.
این عضو شورای شهر با بیان اینکه در این رابطه جلسات متعددی برگزار شده است، ادامه داد: بافت دانشگاه تهران منطبق با بافتی است که در آن حیات پیدا می کند، اگر دانشگاه بخواهد تغییرات جدی در مکانیسم، توسعه یا کاربری خود فراهم کند با بافتی که در درون آن در حال حیات پیدا کردن است دچار تعارض میشود و این تعارض وصله ناهمگونی است.
نژاد بهرام با تاکید بر اینکه فقط بخشهایی از طرح را دیده است، افزود: من نقدها و حمایتهایی که از طرح شده است را را مطالعه کردم، اما نظر قطعی نمیدهم و فقط توجهشان را به طرح توسعه مجلس جذب میکنم. طرح توسعه مجلس محدوده را از نظر ساختار دچار مشکلات جدی کرد و هنوز بعد از ۱۰ الی ۱۵ سال به جمعبندی نرسیدهایم.