ناگفته‌های از «پروفسور میرزاخانی»

استاد راهنمای «مریم میرزاخانی» با تاکید بر این‌که ایشان علاقه بسیار زیادی برای انجام فعالیت‌های علمی در ایران داشت، گفت: در آخرین ملاقاتی که با ایشان داشتم، «مریم میرزاخانی» پیشنهاد دادند که دانشجویانی از دانشگاه شریف را برای انجام پژوهش به نزد او بفرستیم که متاسفانه بیماری جسمی او اجازه گسترش این همکاری را نمی‌داد.
 
دکتر سید عبادالله محمودیان در گفت‌وگو با ایسنا با اعلام این مطلب در خصوص میزان ارتباط علمی مریم میرزاخانی با دانشگاه صنعتی شریف، اظهار کرد: ایشان بعد از خروج از ایران ارتباط علمی خود را با دانشگاه قطع نکردند، مرتب به ایران می‌آمدند و در دانشگاه صنعتی شریف سخنرانی می‌کردند، بطوریکه در سال 2010 آخرین سخنرانی خود را در دانشگاه انجام دادند.
 
وی در ادامه تصریح کرد: دیداری که در سال 2014 یعنی دو ماه قبل از دریافت «جایزه فیلدز» با مریم میرزاخانی داشتم، به ایشان پیشنهاد کردم که با ایران ارتباط بیشتری داشته باشند تا میرزاخانی‌های بیشتری توسط او تربیت شوند که البته ایشان استقبال بیشتری کردند و گفتند که من بسیار خوشحال می‌شوم که شما از دانشگاه شریف دانشجویانی را به منظور تحقیق به مدت چند ماه نزد من بفرستید. بطوری‌که دو ماه پیش نیز که به آمریکا سفر کردم شنیدم که او دانشجوی دوره دکتری ایرانی را برای فعالیت‌های پژوهشی پذیرفتند.
 
این استاد دانشگاه صنعتی شریف با بیان اینکه بیماری «مریم میرزاخانی» امکان انجام فعالیت‌های علمی بیشتر را به او نمی‌داد، خاطرنشان کرد: حدود یک سال پیش از مریم میرزاخانی دعوت کردیم در همایش هندسه بین‌المللی دانشگاه صنعتی امیرکبیر سخنرانی داشته باشند که متاسفانه به دلیل مساعد نبودن شرایط جسمانی امکان حضور در این همایش برای ایشان فراهم نشد.
 
به گفته وی، مریم میرزاخانی در سال 2014 به دلیل پژوهش در موضوع «‌دینامیک و هندسه سطوح ریمانی و فضاهای پیمانه‌ای آنها» برنده مدال فیلدز شد که بالاترین جایزه در ریاضیات است. وی نخستین زن در جهان است که برنده مدال فیلدز شد.
 
استاد ریاضی «مریم میرزاخانی» در خصوص سابقه آشنایی خود با مریم میرزاخانی، خاطرنشان کرد: هر کدام از همکاران ما در آن دوره‌ها یکی دو جلسه سخنرانی و در ادامه مساله‌هایی را مطرح می‌کردند. من آنجا مساله‌ای را مطرح کرده بودم که «مریم میرزاخانی» با دوستش «‌رؤیا بهشتی» هر روز عصر به دانشگاه می‌آمدند و در ادامه حل آن مساله با هم  همکاری می‌کردیم تا اینکه بعد از یک سال آن مساله را تا یک جایی حل کرده و نتیجه آن را در بیست و پنجمین کنفرانس ریاضی کشور ارائه و در مجموعه مقالات معتبر در خارج از کشور چاپ کردیم.
 
دکتر محمودیان گفت: وی طی دوبار شرکت در المپیاد جهانی ‌هر دو بار  مدال طلا گرفت. او بعد از دوبار گرفتن مدال طلا بدون کنکو وارد دانشگاه شد. زمانی که میرزاخانی در دبیرستان تحصیل می‌کرد، مقالاتی از وی به چاپ رسید. وی در یکی دو مقاله دیگر هم در دوره لیسانس کار کرده بود. ما هم سعی می‌کردیم به او کمک کنیم که در نهایت آنها هم چاپ شد.
 
این استاد دانشگاه صنعتی شریف با بیان اینکه نظریه‌ای با عنوان «مریم میرزاخانی» در دانشگاه‌های جهان تدریس می‌شود، گفت: در حقیقت وی قبل ازخروج از ایران سه مقاله منتشر کرد که البته رفرنس‌های خوبی هم گرفت. بطوری‌که یکی از این مقاله‌ها هم به کتاب‌درسی راه یافته است. این موضوع در یک کتاب درسی معروف «نظریه گراف» بیان شده و در اغلب دانشگاه‌های آمریکا و دیگر کشورهای جهان تدریس می‌شود که به نام «‌مریم میرزاخانی»‌ بیان شده است. در دانشگاه هم در همان دوره لیسانس چند واحد درسی از مقطع فوق لیسانس را گذراند و خود را به زمینه خاصی محدود نکرد.
 
دکتر محمودیان در خصوص پایان‌نامه «مریم میرزاخانی» نیز افزود: وی پایان‌نامه خود را با  «‌مک مولن» یکی از ریاضی‌دانان بزرگ و برندگان جایزه فیلدز، گذراند. در مورد پایان‌نامه ایشان می‌توانم به طور خیلی خلاصه بگویم که کار بدیعی در مورد هندسه بود که از آن درچند رشته دیگر ریاضی نیز استفاده شده است.
 
به گفته وی، ‌«مریم میرزاخانی» ‌جایگاه بسیار ارزنده‌ای در بین ریاضی‌دانان و انجمن‌های ریاضی دارد. بسیاری او  را در عالم ریاضی با بزرگ‌ترین ریاضی‌دانان دنیا مانند «‌امی نوتر» مقایسه می‌کنند و از این نظر در تاریخ علم ایران ماندگار شد.
 
استاد ریاضی دانشگاه صنعتی شریف خاطرنشان کرد: متاسفانه فعالیت‌ قابل توجهی برای تجلیل از مقام علمی او در کشور انجام نشده است و ازمسؤولان انتظار می‌رود برای کمک در این امر به انجمن ریاضی ایران و دانشگاه صنعتی شریف پیش‌قدم شوند و اقداماتی از قبیل نام‌گذاری یک بنا، یک مؤسسه پژوهشی یا ایجاد یک پژوهشکده و غیره برای نکوداشت فعالیت و مقام علمی وی داشته باشیم و شایسته است مسؤولان در این زمینه همکاری لازم را داشته باشند.
 
«پروفسور مریم میرزاخانی» ریاضیدان بنام ایرانی و استاد دانشگاه "استنفورد" امریکا، بعد از مدت‌ها دست‌وپنجه نرم کردن ‌با بیماری سرطان امروز دار فانی را وداع گفت.