دو تغییری که در کابینه دوازدهم ضروری است؟

عبدالله ناصری، فعال سیاسی اصلاح‌طلب در پاسخ به این پرسش که آیا تغییر کابینه ضروری است؟ گفت:  تغییر کابینه حتما ضرورت دارد و این چیزی است که روحانی به عنوان رییس دولت به زبان آورده است، مشاورین او هم اعلام کرده‌اند.

ناصری افزود: واقعیت این است که بخشی از دولت اول آقای روحانی، همان‌طور که خودشان تصریح کرده‌اند و دوران انتخاباتی به خوبی آن را نشان داد، بی‌تفاوت بودند و این بیانگر عدم انسجام و ناهماهنگی بین وزراست، اگر بنا را بر کارآمدی بگذاریم هم من قبول ندارم که دولت یازدهم کاملا موفق بود و  دو قطب کارآمد و ناکارآمد در آن حضور داشت.

وی تصریح کرد: بنابراین فارغ از عدم همراهی بخشی از کابینه با گفتمان آقای روحانی و خواستگاه رای‌ ایشان، بخشی از کابینه ناکارآمد بود. این عنصر در کل کابینه اعم از وزرا، روسای سازمان‌ها، معاونین رییس جمهور و حوزه اطلاع‌رسانی دولت وجود داشت.

معیارهای تغییر کابینه؛ کارآمدی و همسویی با دولت

این فعال اصلاح‌طلب ادامه داد: آقای روحانی هم باید بتواند در پایان دور دوم دولت‌اش، دستاوردی برای این جامعه‌ای که وی را همراهی کرده‌ داشته باشد و هم بتواند در پایان عمر 8 ساله دولت، برای آینده سیاسی خود نیز یک نقطه عطف محسوب شود. بنابراین از این دو جهت تغییر کابینه که خروجی آن کابینه منسجم، کارآمد و همسور با گفتمان رییس جمهور باشد، ضروری است و آقای روحانی باید چنین کابینه‌ای را برای کسب رای اعتماد به مجلس بفرستد.  


آینده سیاسی کشور وابسته به چینش جدید است

وی در پاسخ به این پرسش که آیا تغییر کابینه برای رای آوردن اصلاح‌طلبان نیز ضروری است؟ گفت: حتما ضروری است، به هر صورت پشتوانه اصلی رای روحانی اگر چه اصول‌گرایان میانه‌ نیز از او حمایت کردند، جامعه اصلاح‌طلبان کشور بودند. ما در سال 92 وارد دورانی شدیم که پس از هشت سال دوره ویژه، استثنائی و مخرب آقای احمدی‌نژاد، انتظاراتی در جامعه شکل گرفت که بسیار بزرگ بود و همین باعث شد که بخش قابل توجهی از اصول‌گرایان معتدل همراهی خود را در 92، 94 و 96 اعلام کنند.

ناصری ادامه داد: بنابراین دستاورد بزرگی که با آمدن آقای روحانی شکل گرفت، یعنی یک ائتلاف فراگیر بزرگ که منافع ملی و مصالح عمومی را در شرایط حساس و خطیری که ایران را در آن قرار دارد را رقم زده است و برای سال 1400 علاوه‌بر اینکه  برای اصلاح‌طلبان مهم است، برای اصول‌گرایان معتدل هم مهم است. هر دو جریان خواهان این هستند که روند 1400 ادامه همین روند 92  به بعد باشد که هم جامعه هوادار آقای روحانی را وسیع‌تر کند و مهم‌تر از آن این گفتمان اصلاح‌طلبی که هم از شخص آقای روحانی گرفته به عنوان رییس جمهور و بسیاری از اعضای دولت و گفتمان تعمیم یافته‌ای شده است، در بطن جامعه محفوظ بماند.

این فعال اصلاح‌طلب تصریح کرد: لذا اگر آقای روحانی به ضرورت تغییر و چینش کابینه هوشمندانه عمل نکند، این هزینه‌اش بیش از آنکه متوجه جامعه اصلاح‌طلبان باشد، متوجه هم حکومت و هم جامعه خواهد بود و حتما برای آینده کشور پدیده مبارکی نخواهند بود.

تغییرات ضروری؛ در وزارت‌های اقتصادی و سیاسی

ناصری در پاسخ به این پرسش که در تغییر کابینه و چینش دولت جدید کدام بخش نیازمند تغییرات جدی است؟ گفت: دو حوزه ثقل مطالبات جامعه در 4 سال آینده خواهد بود، یکی حوزه مطالبات اقتصادی که بعد از برجام انتظارات ویژه‌ای در این بخش شکل گرفته است و دیگری بخش سیاسی.

وی ادامه داد: البته نباید نادیده گرفت که در همین دولت اول هم در حوزه اقتصادی دستاوردهای بسیار بزرگی داشته است و مخصوصا در حوزه نفت، بخشی از حوزه اقتصادی داشته است.

ناصری تصریح کرد: دومین ثقل مطالبات حوزه سیاسی خواهد بود که اگر نقطه کانونی‌اش را در وزارت کشور و تولیت توسعه و سیاست داخلی بگیریم، می‌توان گفت با گذاشتن یک وزیر اصول گرا که ناکارآمدی نسبی نیز داشت،  حتما باید به این دو حوزه توجه ویژه‌ای بکند.

این فعال اصلاح‌طلب افزود:  من در در حوزه سیاسی تنها به کابینه ملی نگاه نمی‌کنم، بخش کابینه‌های محلی یا استانداران، فرمانداران و بخشداران نیز مطرح است که جامعه رای آقای روحانی و همه کنشگران سیاسی این انتظار را داشتند که در سطح محلی هم هم تغییرات جدی صورت بگیرد. در این زمینه متاسفانه حوزه مربوطه عملکرد ضعیفی داشته است.

وی در پاسخ به این پرسش که شاخص‌های جوان‌گرایی و سهمیه زنان چگونه باید در چینش جدید مدنظر باشد؟ ‌گفت: حتما بعد از 40 سال از عمر جمهوری اسلامی با توجه به قد کشیدن نسل جدیدی که بعد از انقلاب اسلامی متولد شده است، حتما این حوزه باید در لایه‌های مختلف مدیریتی کشور و نه الزاما در کابینه، در نظر گرفته شود و ما متاسفانه در این زمینه هم شاهد یک کم‌کاری هستیم.

ناصری ادامه داد: الزاما این بحث بدان معنا نیست که جوانان و زنان وارد کابینه شوند و  ما در سطوح مدیران میانی و محلی، عرصه‌های بسیاری را داریم که زنان و جوان بتوانند مدیریت داشته باشند از این رو دولت آقای روحانی علاوه‌بر اینکه باید نسبت به این نوع نگرش و به کارگیری زنان و جوانان توجه داشته باشد، بلکه نباید به صورت سمبلیک به ورود یکی دو نفر از قشر جوان و زن اکتفا کرد و و لایه‌های مختلفی در سطح ملی و محلی هست که باید مورد توجه آقای روحانی و دولت باشد.

کابینه کارآمد و همسو؛ مورد رضایت جناحین

این فعال اصلاح‌طلب در پاسخ به این پرسش که عدم چینش یک کابینه منسجم و کارآمد چه آسیب‌هایی را می‌تواند به رابطه‌ دولت و جناح‌های سیاسی وارد کند و چه کابینه‌ای می‌تواند اصلاح‌طلبان و اصول‌گرایان میانه‌‌رو را راضی‌ کند؟ گفت: اگر معیار را بر کارآمدی و همراهی با آقای روحانی بگذاریم، این دو نکته فصل مشترک اصول‌گرایان معتدل و هم اصلاح‌طلبان است.

وی تصریح کرد: ما در برخی از استان‌ها شاهد ناکارآمدی هستیم و بسیاری از مردم این مناطق به سبب عملکرد کابینه‌های محلی، نگاه تردید‌آمیز داشتند. انتخاب مدیران کارآمد و همسو با دولت، هر دو جناح را راضی و متقاعد خواهد کرد.

دولت به عملکرد وزیران نظارت کند

ناصری در پاسخ به این پرسش که چینش کابینه باید از چه ساز و کار معقولی پیروی کند؟ گفت: روال بر این بوده است و در دولت اصلاحات و دولت آقای هاشمی، شاهد بودیم که آقای رییس‌جمهور که تعیین کابینه از اختیارات اوست، از نیروهای مشاورین معتمد استفاده می‌کردند و کابینه را متناسب با مطالبات اجتماعی و وعده‌‌های انتخاباتی شکل می‌دادند. در دولت آقای روحانی که دولت پایانی است، این کار باید با جدیت مورد توجه باشد.

این فعال اصلاح‌طلب تصریح کرد: آقای روحانی باید به این نکته توجه کند که اگر در حین کار و دولت اول ما به اتفاق در خصوص وزارت صنعت، معدن و تجارت، شاهد این بودیم که هم خود رییس جمهور و دولت به این جمع‌بندی رسیدند که باید تغییر صورت بگیرد، ضرورت تغییرات اکنون باید مورد توجه قرار بگیرد و اگر دولت یک وزیر را انتخاب کرد و پس از انتخاب این جمع‌بندی رسید که ناکارآمد است، حتما باید نسبت به تغییر او توجه ویژه مبذول کند و آن را برای پایان دولت نگذارد.

ناصری در پایان گفت: در خصوص وزارت صنعت، معدن و تجارت که همه در این خصوص سخن گفتند و طی یک سال قریب به 8 معاون و روسای سازمان‌های مربوطه به آن به خاطر جهت‌گیری‌های وزیر استعفا دادند، طبیعتا هزینه‌های سنگینی در حوزه اقتصادی وارد شد. از این آقای روحانی علاوه‌بر اینکه در چنیش اولیه باید وزرای کارآمدی را معرفی کنند، باید در حین عملکرد نیز وزرا را رصد کند و ساز و کاری را در درون دولت برای ارزیابی وزرا تشکیل دهد و به عبارت دیگر معرفی وزیر پایان کار نباشد و این لازمه‌اش این است که آقای روحانی به صورت جدی در دولت دوم برای حفظ سرنوشت سیاسی خودش در آینده کابینه دوم را خیلی دقیق بچیند و در حین عمل نیز نظارت جدی داشته باشد.