درگیری‌های نظامی میان روسیه و آمریکا روزبه‌روز بیشتر می‌شود. بعد از سرنگون شدن یک فروند هواپیمای جنگنده روسی توسط نیروهای آمریکا، روسیه دسترسی آمریکا به برخی خطوط ارتباطی (که از دوران اوباما برقرار شده بود) را قطع کرد که به‌منظور جلوگیری از برخورد نیروهای متحد استفاده می‌شد.
فرارو- رایان کوپر| درگیری‌های نظامی میان روسیه و آمریکا روزبه‌روز بیشتر می‌شود. بعد از سرنگون شدن یک فروند هواپیمای جنگنده روسی توسط نیروهای آمریکا، روسیه دسترسی آمریکا به برخی خطوط ارتباطی (که از دوران اوباما برقرار شده بود) را قطع کرد که به‌منظور جلوگیری از برخورد نیروهای متحد استفاده می‌شد.
به گزارش فرارو به نقل از ویک، سیاست آمریکا در سوریه کاملاً احمقانه بود و هست. اما رخدادهای اخیر یادآور این نکته است که به‌جز تعاملات دیپلماتیک، راه دیگری برای برخورد با دومین قدرت هسته‌ای جهان وجود ندارد. نظامیان آمریکا و لیبرال‌های خشمگین از روابط ترامپ با روسیه، بهتر است این مسئله را به خاطر داشته باشند.
در بحث مدیریت تغییرات آب و هوایی استدلال کردم که تمام سناریوهای فاجعه مستلزم توجه جدی هستند، زیرا جلوگیری از احتمال وقوع کوچک‌ترین خطر نیز ارزشِ صرف هزینه‌های سنگین و گزاف را دارد. همین استدلال برای جنگ هسته‌ای نیز صحت دارد.
جنگ همه‌جانبه هسته‌ای میان آمریکا و روسیه یکی از معدود مواردی است که می‌تواند سبب انقراض نسل بشر شود. صدها میلیون نفر در این نوع حملات کشته می‌شوند و سیستم اقتصادی جهان از هم می‌پاشد. این سناریو سرآغازِ زمستان هسته‌ای و ویرانی کشاورزی خواهد بود. احتمال دارد مردم کشورهای دورافتاده (شاید استرالیا و نیوزلند) جان سالم به درببرند، اما در شرایط حاد اصلاً تضمین‌شده نیست. این نوع جنگ بدترین فاجعه تاریخ خواهد بود.
این روزها به چنین مسئله‌ای کمتر از تغییرات آب و هوایی توجه می‌شود. شاید به این خاطر که مجبور نیستیم برای جلوگیری از آن کاری بکنیم و تنها کافیست در چارچوب متقابلی قدم برداریم که ما را از جنگ سرد نجات داد. درنهایت، جنگ هسته‌ای بدترین نتیجه استراتژیک قابل‌تصور برای هر دو کشور خواهد بود و درنتیجه هر دو باید در اجتناب از آن تلاش کنند.
اما همان‌طور که در بحران موشکی کوبا دیدیم، تشدید روزافزون درگیری‌ها ما را به فاجعه نزدیک و نزدیک‌تر می‌کند. "رابرت مک نامارا" از تجربه خود به‌عنوان وزیر دفاع در دوران بحران این‌گونه گفت:
"در آخر شانس با ما یار شد. شانس آوردیم که جنگ هسته‌ای درنگرفت. در اواخر بحران خیلی به جنگ هسته‌ای نزدیک شده بودیم. رهبران منطقی (کندی، و حتی کاسترو و خروشچف) تنها یک‌قدم با تخریب کامل جوامعشان فاصله داشتند. و این خطر امروز هم وجود دارد."
درس اصلیِ بحران موشکی کوبا این است: ترکیب نامحدودِ فساد انسانی و سلاح‌های هسته‌ای سبب نابودی جوامع می‌شود.
در آخر، ارتباط دیپلماتیک میان خروشچف و کندی (به‌ویژه نامه‌ی قابل‌توجه و واضح ازنخست وزیر روسیه) مانع از بحران شد. شوروی قول داد موشک‌ها را از کوبا خارج کند و آمریکا قول داد به خاک کوبا تجاوز نکند.
اکنون برای کاهش تنش‌ها با روسیه چه باید کرد؟ چشم‌انداز کلاهک‌های هسته‌ای روسیه در چند مایلیِ سواحل آمریکا تهدید استراتژیک بزرگی بود.آمریکا در سوریه نه‌تنها تهدید استراتژیک ندارد، بلکه چشم‌انداز واقع‌بینانه و مشخصی هم ندارد.
اما روسیه یک هدف مشخص دارد: تحکیم دولت اسد بدون درگیری بیش‌ازحد در کشمکش‌ها. تا آنجا که همه می‌دانند آمریکا با داعش مبارزه می‌کند، تلاش دارد بدون حملات مستقیم رژیم اسد را تغییر دهد، برخی گروه‌های شورشی را حمایت می‌کند، و سعی دارد بدون آزرده‌خاطر کردن ترکیه به شبه‌نظامیان کرد کمک کند. هم ترامپ و هم وزارت خارجه آمریکا حاضر نیستند بپذیرند که اکثر این اهداف باهم در تناقض‌اند.
ازنظر من هیچ‌یک از این اقدامات برای توجیه دخالت آمریکا در سوریه کافی نیست. دلیل حضور آمریکا در سوریه علاقه بیمارگونه وزارت خارجه به خاورمیانه است، آغاز مداخله در یک کشور بسیار آسان و توقف آن بسیار دشوار است و حضور یک رئیس‌جمهور بی‌کفایت در کاخ سفید مزید بر علت شده است. یکی دیگر از دلایل، ایمان بیش‌ازاندازه به ارتش آمریکا است.
هیچ راه‌حل کوتاه‌مدتی برای این مسئله وجود ندارد. ظاهراً "رکس تیلرسون" وزیر امور خارجه آمریکا نیاز به برقراری دیپلماسی را درک کرده و سعی دارد چارچوب دیپلماتیک جدیدی برای کاهش تنش‌ها با روسیه ایجاد کند. اما ترامپ هیچ توجهی به این مسائل ندارد و تیلرسون که شدیداً دست‌تنها است، قادر به اجرای سیستماتیک برنامه‌هایش نخواهد بود.
درهرصورت، باید تأکید کرد که نه‌تنها امریکا دارد بدون دلیل پول و جان سربازانش را در سوریه هدر می‌کند، بلکه احتمال رویارویی مخاطره‌آمیز با روسیه را نیز افزایش می‌دهد؛ آن‌هم در دوران ریاست جمهوری فردی کله‌شق و بی‌پروا. کنگره آمریکا باید بر نیروی‌های نظامی خارجی نظارت بیشتری داشته (کنگره هیچ مجوزی برای مداخله در سوریه صادر نکرده است) و در برخورد با روسیه هشیارتر باشد.
حتی اگر ثابت شود روس‌ها در پیروزی ترامپ دست داشته‌اند، بازهم هیچ جایگزینی برای برخورد با این ابرقدرت هسته‌ی نخواهند داشت.
منبع: The week
ترجمه: وب‌سایت فرادید
