رييس سازمان جامعه‌ي كره اعلام كرد كه پس از سفر اخير بيل كلينتون ـ رييس‌جمهور پيشين آمريكا ـ به كره‌ي شمالي، پيونگ‌يانگ نشانه‌هايي را حاكي از تمايل به تعامل مجدد نشان داده است.
ايوان رور ـ رييس سازمان جامعه‌ي كره در آمريكا ـ كه يك سازمان غيرانتفاعي با هدف تقويت و گسترش روابط بين آمريكا و كره‌ي شمالي است با بيان اين كه كليد ايجاد تغيير در وضعيت كره‌ي شمالي به تصميمات و اهداف پيونگ‌يانگ بستگي دارد گفت كه آمريكا همواره در تلاش بوده است بفهمد كه آيا قيمتي براي خلع سلاح هسته‌يي كره‌ي شمالي وجود دارد يا خير.
به گزارش روزنامه‌ي ايپاك‌تايمز (چاپ چين)، رور افزود: به نظر مي‌رسد پاسخ كره‌ي شمالي به اين سوال براي ما بسيار نگران‌كننده است. ظاهرا ما هر قيمتي بپردازيم قادر نخواهيم بود آنها را متقاعد به كنار گذاشتن برنامه‌ي هسته‌يي تسليحاتي‌شان كنيم و اين چيزي است كه اظهارات و اعمال‌شان نشان مي‌دهد.
گوردن فليك ـ مدير عامل موسسه‌ي منسفيلد ـ گفت كه كره‌ي شمالي ممكن است نتواند به عنوان يك كشور هسته‌يي زندگي كرده و با عواقب فعاليت‌هاي هسته‌يي‌اش روبه‌رو شود، اما اين چيزي است كه خود پيونگ‌يانگ احتمالا هنوز آن را درك نكرده است.
وي گفت: من فكر مي‌كنم يك تصميم اساسي در داخل كره‌ي شمالي بايد گرفته شود مبني بر اينكه يك برنامه‌ي هسته‌يي از نظر استراتژيكي به نفع آنها نيست و بايد آن را رها كنند و اين چيزي است كه تقريبا غيرممكن است. در عين حال اگر چنين تصميمي گرفته نشود تغييري اساسي بايد يا در رژيم كره‌ي شمالي و يا در ماهيت آن ايجاد شود.
رابرت كارلين ـ مشاور پيشين عالي‌رتبه‌ي هيات مذاكره‌كننده آمريكا با كره‌ي شمالي ـ در اين باره، گفت: همواره براي من عجيب است كه ما مي‌گوييم از آن جا كه كره‌ي شمالي يك موضع غيرقابل قبول دارد با آنها مذاكره نخواهيم كرد. ما ديدگاه‌ها و رويكردهاي متفاوتي داريم كه بايد بر سر ميز مذاكرات بنشينيم و آنها را حل كنيم. شايد روند مذاكرات بتواند ما را به سوي مسير بهتري سوق دهد.
فليك نيز گفت كه اگر چه مذاكرات لازم است از طرف ديگر بايد درك كرد كه مساله‌ي كره‌ي شمالي يك مساله‌ي مستقل نيست و مسائل و اولويت‌هاي بين‌المللي گسترده‌تر بر اين مذاكرات تاثير مي‌گذارد.
او تاكيد كرد كه ديپلماسي به تنهايي و بدون اعمال فشار منسجم از جانب آمريكا، چين، كره‌ي جنوبي، روسيه و ژاپن (كشورهاي دخيل در مذاكرات شش‌جانبه پيرامون خلع سلاح هسته‌يي كره‌ي شمالي) تاثيرگذار نخواهد بود.
فليك گفت: براي اين كه آنها را وادار به يك حركت اساسي براي كنار گذاشتن جاه‌طلبي‌هاي هسته‌يي‌شان كنيم نيازمند به‌كارگيري تعهد منطقي نسبت به ديپلماسي و فشار منسجم هستيم.
رور با اشاره به مذاكرات شش‌جانبه گفت: موضع آمريكا مبني بر اين است كه ما مطمئنا با كره‌ي شمالي بطور دوجانبه صحبت خواهيم كرد، اما اين كار را در چارچوب مذاكرات شش‌جانبه انجام خواهيم داد.
كره‌ي شمالي به دلايل مختلف نمي‌تواند به‌طور يك‌جانبه اعلام كند كه مذاكرات شش‌جانبه به پايان رسيده است. مهم‌ترين دليل آن نيز اين است كه در صورتي كه مذاكرات در چارچوب مذاكرات شش‌جانبه باشد كره‌ي شمالي مجبور خواهد شد همه‌ي تعهدات خود براي خلع سلاح هسته‌يي‌اش را برعهده بگيرد.
مذاكرات شش‌جانبه براي اولين‌بار در ماه اوت سال 2003 در پكن برگزار شد و در سال‌هاي بعد پيشرفت ملموسي را به‌دنبال داشت كه شامل انهدام برج خنك‌كننده‌ي يكي از مجموعه‌هاي هسته‌يي يونگ‌بيون در ماه ژوئن سال 2008 است. اما اين مذاكرات از ماه دسامبر سال 2008 به خاطر اختلاف‌نظرات شديد بين آمريكا و كره‌ي شمالي درباره‌ي پاره‌اي از مسائل از جمله راستي‌آزمايي اظهارنامه‌ي هسته‌يي پيونگ‌يانگ درباره‌ي تاسيسات هسته‌يي‌اش به بن‌بست رسيده است.
وزارت خارجه‌ي كره‌ي شمالي در آخرين اظهارات خود بار ديگر بازگشت به ميز مذاكرات شش‌جانبه را رد كرد.
سخنگوي وزارت خارجه كره شمالي در بيانيه‌اي كه توسط رسانه‌هاي محلي منتشر شد گفت: هر گونه تلاشي براي پيوستن به كساني كه بدون درك اصل موضوع خواستار ازسرگيري مذاكرات شش‌جانبه هستند به حل تنش‌ها كمك نخواهد كرد.
پس از آن كه كره شمالي دومين آزمايش هسته‌يي خود را در ماه مه انجام داد شوراي امنيت سازمان ملل در محكوميت اين اقدام قطعنامه‌ي جديدي را عليه پيونگ يانگ اعمال كرد كه شامل تحريم‌هاي جديد عليه اين كشور است.
بر اساس قطعنامه 1874 كره شمالي بايد "دست به هيچ‌گونه آزمايش هسته‌يي ديگر يا هرگونه پرتابي با استفاده از فن‌آوري موشك بالستيك نزند".
اين قطعنامه علاوه بر آن از كره شمالي مي‌خواهد بدون پيش‌شرط به ميز مذاكرات شش‌جانبه پيرامون خلع سلاح هسته‌يي پيونگ‌يانگ بازگردد.
شوراي امنيت در اين قطعنامه از كشورها و موسسات مالي بين‌المللي مي‌خواهد جلوي كمك‌هاي مالي به كره شمالي را كه بتواند به برنامه‌هاي موشكي، هسته‌يي يا اشاعه آن كمك كند بگيرد.
علاوه بر آن به كشورها اجازه داده مي‌شود در آب‌هاي عرضي‌شان بار‌هاي كشتي‌ها و هواپيماهايي را كه به كره شمالي مي‌روند يا از آن‌جا باز مي‌گردند، بازرسي كنند، به شرطي كه "بر اساس دلايل منطقي" احتمال دهند اين بارها حاوي مواد تسليحاتي و هسته‌يي ممنوعه است و علاوه بر آن نام كشوري كه آن كشتي يا هواپيما به آن تعلق دارد اجازه اين كار را بدهد.
اين قطعنامه صادرات سلاح از كره شمالي را كاملا ممنوع مي‌كند و ممنوعيت واردات سلاح را نيز گسترش چشمگيري داده است.
