یکی از آفاتی که همهی ما را تهدید می کند این است که منطق طرف مقابلمان را درک نکنیم. البته قبول دارم بعضی وقتها اصولا پیدا کردن هر نوع ربط و منطقی در بین کارها و تصمیمات بعضی افراد غیرممکن است اما بالاخره وظیفه ایجاب میکند که افرادی مثل من، ربط و منطق هم جور کنند. سختترین وظیفه در این میان البته پیدا کردن دلایل منطقی و عقلانی برای رای دادن به جناب آقای دکتر احمدی نژاد در انتخابات پیشرو است که از آنجایی که اینجانب طنزپرداز بسیار زبردستی هستم این کار را انجام دادهام به چه خوبی.
دلایل انتخاب احمدینژاد: 1- احمدی نژاد به نهاد خانواده اهمیت ویژهای میدهد. بخشی از این اهمیت ویژه به خانواده ما امت همیشه در صحنه بازمیگردد که البته زیاد قابل بیان نیست و فقط میتوان با یادآوری مسائلی مثل رشد 250 درصدی قیمت مسکن، تورم 25 درصدی و بیکاری فزاینده به آنها اشاره کرد. اما بخش دیگری از این خانوادهمحوری توجه ویژهای است که این رئیس جمهور محجوب و فروتن از فرط شرم و اخلاص از یادآوری آن سر باز میزند و با فداکاری در صدد است که افتخار آن را به افرادی نظیر هاشمی و ناطق نوری منسوب کند. اما خورشید که همیشه پشت ابر نمیماند. انتساب هفت هشت باجناق و برادر و داماد و پدر عروس و امثال اینها (که نمونههای بیشتری از آن را میتوانید
اینجا ببینید) همگی نشان از خانواده دوستی ایشان دارد که دلیل خوبی برای رای دادن به برادر احمدینژاد است.
2- افتخار آفرینی. اگر در دولت خاتمی ادعا میشد که هر نه روز یک بحران بوجود میآید، در دولت دکتر احمدینژاد هر 9 ساعت یک افتخار آفریده میشود. بسیاری از این افتخارات نظیر کشف انرژی هستهای در آشپزخانه توسط یک دختر 16 ساله (
ببینید) مستقیما به تدبیر و هوش و ذکاوت خود دکتر احمدینژاد بازمیگردد که همین امر رای دادن به ایشان را لازم مینماید. باشد که شاهد افتخارات دیگری نظیر شکافت هستهای با دستهی هاون توسط یک پیرزن 70 ساله بر روی ایوان، طراحی زیردریایی اتمی توسط دختربچه 4 ساله در وان حمام، کشف دوباره داروی ایدز توسط حسن آقا عطار با تخمهای گوناگونی نظیر تخم شمبلیله و رازیانه و گلابی... (خود حسن آقا استثناست!) و غیره باشیم.
3- حفظ روحیهی نشاط. انصافا به همین یک دلیل میلیونها نفر حق دارند به دکتر احمدینژاد رای بدهند. گرفتن ژستها و عکسهای بامزه، انجام مصاحبههای بامزهتر، بزغاله خواندن منتقدان، اهدای جایزه منتقد نمونه به حسین شریعتمداری، اجرا و سپس تکذیب قرص و محکم هاله نور و صدها مورد از این دست که هر کدام لبخند و حتی قهقهه به لب و شکم شهروندان عزیز میرساند یک مزیت دیگر احمدی نژاد است که هیچ معلوم نیست رقبای ایشان از پس آن برآیند یا خیر.
4- انعطاف در مدیریت. بر خلاف تبلیغات رایج ، دکتر احمدینژاد اسطورهی انعطاف و نوآوری در مدیریت است. حذف هزاران مدیر از دولت میتواند نشانه هیچ چیز نباشد اما در عوض نگاه کنید که چگونه پس از آنکه سه سال تمام گشت ارشاد در دولت ایشان با چماق با بدحجابها برخورد میکرد دکتر احمدینژاد در عرض مدت کوتاهی گشت ارشاد را نه تنها اصلاح کرد بلکه حتی آنها را موظف به حفظ امنیت بانوان بدحجاب در حین تبلیغ برای ایشان کرد. همانگونه گه در زیر میبینید:

قبلا

فعلا! (آن هم در مراسم عزاداری حضرت فاطمه میدان ولی عصز)
5- سرعت بسیار زیاد در رفع نواقص. دکتر احمدینژاد تنها سیاستمداری بر روی کره خاکی است که توانایی کاهش سیزده درصدی تورم فقط در عرض 45 دقیقه را داراست. وی در همین زمان بسیار محدود قادر است وضعیت مسکن را بهبود ببخشد و بیکاری را تک رقمی کند. شمهای از این توانایی منحصر به فرد را ملت ایران با چشم خویش در جریان مناظره ایشان با کروبی دیدهاند و البته باقی آن را با جاهای دیگر خود لمس کردهاند!
6- حفظ حقوق اپوزوسیون. رعایت حقوق دگراندیشان و دگرباشان که نیروهای اصلاح طلب دائما بر روی آن مانور میدهند در طول برقرار جمهوری اسلامی ایران فقط در دوره دکتر احمدی نژاد میسر شده است و لاغیر. دکتر احمدینژاد نه فقط خودیها که حتی غیر خودیهایی تا حد ضد انقلاب و سلطنت طلبان را هم در زیر چتر حمایتی خود آورده است. وی همانگونه که همزمان چهار باجناق خود را با گماشتن در مناصب دولتی شاد و راضی میکند، چنان قلب رئوفی دارد که حتی به فکر ضد انقلاب هم هست و با زیر سوال بردن اکثر مسئولان کلیدی جمهوری اسلامی و انتساب آنها به رانتخواری و فساد، آنها را خوشحال و راضی نگه میدارد و از این رو هیچ بعید نیست که تلاشهای قهرمانانهی ایشان باعث شود حتی مجاهدین خلق و سلطنتطلبان هم با شوق و هیجان به پای صندوقهای رای بیایند.
7- دکتر احمدینژاد هیچ اعتنایی به مال دنیا ندارد. او بر عکس رئیس جمهورهای دنیادوست و مالپرست قبلی که دائما چشمشان به دلارها و ریالها بود که کجا میروند و چه میشوند، آنقدر وارسته است که نیم نگاهی هم به این چیزها ندارد. مال دنیا برای این رئیس جمهور ساده زیست مثل چرک کف دست است و بهترین شاهد این مدعا، گم شدن 300 میلیارد تومان از بودجه شهرداری در دوران شهرداری وی و گم شدن یک میلیارد دلار از بودجه سال پیش از بودجه دولت است که برای تمام آنها حتی خم هم به ابروی رئیس جمهور محترم نیامد.
8- فرهنگی بودن احمدینژاد. دکتر احمدینژاد از تمام روسای دولتهای طول تاریخ ایران فرهنگیتر است. علاقه شدید او به ادبیات باعث شد تا مثل "کارو" نامههای سرگردان فراوانی به رهبران و روسای جمهور کشورهای مختلف بنویسد که البته همگی بیجواب ماند. سفرهای استانی که تا کنون بیش از 60 قسمت آن پخش شده است به همت این مرد هنرمند ساخته شده است. همچنین تابلوهای نقاشی سورئالیستی وی که با نام "آمارهای آنچنانی" چند شب پیش در معرض تماشای عموم قرار گرفتند یکی از خیالانگیزترین مجموعههای نقاشی تاریخ هنر هستند که رنگ قالب آنها قهوهای است.
9- احمدینژاد اهل حقوق بشر است. او بسیار بیشتر از اصلاحطلبانی نظیر کروبی به فکر زندانیان سیاسی بوده است و تا به آنجا از خود حسن نیت نشان داده که اصولا منکر وجود دانشجویان ستارهدار و زندانی است. از سوی دیگر او ترتیب آزادی ملوانان انگلیسی، هاله اسفندیاری و رکسانا صابری را داده است. البته در مورد دو فرد آخری لازم به ذکر است که این افراد چون آزاد بودند و دکتر احمدینژاد اصرار فراوانی بر آزادسازی آنها داشت، نهادهای امنیتی دولت وی مجبور شدند آنها را به اتهام سنگین جاسوسی ابتدا دستگیر کنند تا پس از آن با دستور ایشان آزادشان کنند.