وزیر امور خارجه کشورمان در همایش هفتادمین سالگرد تأسیس سازمان ملل متحد گفت: دو قطعنامه‌ای که روز گذشته در سازمان ملل تصویب شدند، جزو طنزهای تاریخ بودند.
به گزارش خبرنگار سیاست خارجی خبرگزاری تسنیم، محمدجواد ظریف گفت: هفتادمین سالگرد تأسیس سازمان ملل متحد فرصتی فراهم کرده است تا نگاهی به توفیق‌ها و ناکامی‌های ملل متحد در همه حوزه‌ها داشته باشیم.
وی افزود: در بررسی هفتادمین سالگرد باید عملکرد سازمان ملل در جلوگیری از جنگ و ایجاد صلح در قالب آرمانگرایی واقع‌بینانه بررسی شود.
ظریف با اشاره به قطعنامه‌های ضدایرانی که اخیراً و به‌بهانه حقوق بشر تصویب شدند، گفت: دو قطعنامه‌ای که دیروز در سازمان ملل تصویب شدند، جزو طنزهای تاریخ بودند.
وی افزود: اما هدف من در اینجا بحث درباره این است که پس از 70 سال چه انتظاری باید از سازمان ملل داشته باشیم.
وزیر امور خارجه کشورمان گفت کشورهایی که نه از قانون اساسی و نه از انتخابات خبر دارند از انتخابات آزاد در سوریه صحبت می‌کنند.
وی ادامه داد: کسانی که داعش را پرورده‌اند نسبت به کسانی که با داعش مبارزه می‌کنند خرده می‌گیرند و متأسفانه به‌دلیل برخی ملاحظات رأی می‌آورند.
وی اضافه کرد: اینها نگرانی‌های عمده‌ای است که در برخورد با ملل متحد و در رسیدگی به سازوکارهای ملل متحد باید مورد توجه قرار گیرد.
ظریف در بخشی از صحبت‌هایش گفت: مطمئناً هفتادمین سالگرد ملل متحد باید فرصتی را فراهم کند که تلاش‌های ملل متحد را در حوزه‌های مختلف ارج نهیم و معمولاً در محیط‌هایی که دیدگاه سیاسی ــ امنیتی بر سایر اقدامات ملل متحد حاکم می‌شود زحمات ملل متحد کمتر مورد بررسی قرار می‌گیرد و ما در تاریخچه هفتادساله ملل متحد همه‌چیز را با هم بررسی می‌کنیم.
وی افزود: هفتادمین سالگرد ملل متحد فرصتی را فراهم می‌کند تا نگاهی به توفیق‌ها و ناکامی‌های ملل متحد در همه موضوع‌ها، از همکاری‌های بین المللی برای پیشبرد توسعه و ارتقای حقوق بشر که در منشور ملل متحد آمده تا جلوگیری از جنگ که هدف اصلی ملل متحد است و پایه گذاران ملل متحد برای آن گرد هم جمع شده‌اند، بپردازیم.
وزیر امور خارجه اضافه کرد: ما باید این تحلیل را در قالب آرمانگرایی واقع گرایانه ببینیم یعنی اگر این سازمان نبود چه اتفاق‌هایی می‌افتاد، نه اینکه این سازمان چگونه در قالب دیدگاه‌های ما عمل می‌کرد.
وی ادامه داد: البته توجه به این موضوع مانع از این نمی‌شود که کاستی‌های ملل متحد را در نظر نداشته باشیم، من قصد اشاره به کاستی‌ها ندارم اما کاستی‌ها نیز فراوان است همچون سیاسی شدن برخوردهای ملل متحد؛ البته نه اینکه سازمان غیرسیاسی است بلکه این به‌معنای حاکم شدن ملاحظات سیاسی بر نگرانی‌های واقعی است.
