یادداشت دریافتی- محمد ماکویی؛ آقای علی کفاشیان واقعا و از صمیم فلب باور دارند که «پدر» دختران فوتسالیستی هستند که با شایستگی هر چه تمامتر قهرمان آسیا شده و قرار بود پای به مسابقات جهانی بگذارند! زیرا اگر چنین نبود هرگز فکر نمیکردند که چون علیرغم تمامی تمهیدات صورت پذیرفته و در دست اقدام، ممکن است در کشور بیگانه اتفاق بدی برای دختران غریب بیفتد، بهتر است به هر بهانهای هم که شده مانع از اعزام آنها به کشور گواتمالا گردند!
با این اوصاف است که ریاست محترم فدراسیون فوتبال همانند خیلی از «پدر»ها رفتار میکند با این تفاوت که پدرهای معمولی وقتی تمایلی به مهمانی رفتن دختران خویش تا آن سر تهران و یا این موقع شب را ندارند، درس و مشق آنها را بهانه میآورند و «الان درس از همه واجبتر است زیرا فرصت تفریح و سرگرمی منبعد هم فراهم خواهد بود» میگویند اما پدر معنوی دختران فوتسالیست ویزا و شینگن و دوری راه و چیزهایی از این قبیل را بهانه میکنند! ضمن اینکه بیذوقی هم میفرمایند و همه اینها را در حاشیه «استعداد یابی» بر زبان میرانند!
هنوز از خاطرمان نرفته که همین چند وقت پیش یکی از بهترین فوتسالیستهای بانوان به دلیل عدم اجازه همسر از اعزام به مسابقات آسیایی باز ماند و بسیاری از دختران ورزشکار و سرکار خانم مولاوردی را بر آن داشت که هرچه سریعتر برای رفع این معضل چارهای بیندیشند!
غافل از اینکه قبل از همسر باید رضایت «پدر» بچهها برای اعزامهای برون مرزی فراهم شود! پدری که اگر هم فوتسال بچهها را در شبکههای اجتماعی مشاهده نکرده باشد، حتما آن را در شبکه سه خودمان و برنامه پربیننده نود دیده؛ اینک هراس این را دارد که اگر خدای ناکرده تیم فوتسال بانوان در مسابقات جهانی گلی به جمال کشورمان زده و به مقامی درخور دست یابد، سوپر گلهای دختران در شبکههای اجتماعی دست به دست شود و یا توسط عادل فردوسیپور در اختیار فوتسال دوستانی که از تماشای این صحنههای تماشایی قسر در رفتهاند قرار گیرد، آن وقت نتواند بیآبرویی اینچنینی صورت پذیرفته را تحمل کرده و بعد از آن سرش را در «محله» بالا بگیرد و یا بدتر از آن دوباره سری توی سرها در بیاورد؟!