بازگشت داعش به عصر برده‌داری وحشی

 حدود 150 سال قبل بود که قوانین ایالات متحده برده داری زنان و دختران توسط اربابان را ممنوع کرد. تقریباً تمام جوامع مدرن مسلمان در قرن گذشته برده داری را لغو کرده اند. بنابراین چرا داعش زمان را به عقب برگردانده و به طور فعال اسارت زنان ایزدی را تشویق می کند و با استفاده از تفسیر قوانین کلاسیک به آنها تجاوز می کند؟

به گزارش بلومبرگ، هدف اولیه داعش پول یا رابطه جنسی نبوده اما فرستادن این پیام بود که آنها جامعه آرمانی اسلامی را به وجود آورده اند. آنها می خواهند به گذشته برگردند، یعنی روزهایی که مسلمانان اولیه وجود داشتند. آنها دوران قرون وسطی را بیشتر دوست دارند.

وحشت ما این است که این افکار نو قرون وسطایی به ما درس هایی درباره تحول عقایدمان و این که چه تاثیری در دوران مدرن دارند، بدهد. این مسئله با آگاهی رنج آوری شروع می شود که ما یک و نیم قرن اوضاع چندان روشنی در مقایسه با داعش نداشتیم.

برده داری در ایالات متحده مربوط به دوران باستان نیست. ما هنوز در حال مواجهه با عواقب آن هستیم و این مسئله خودش را در نابرابری های نژادی مداوم نشان داده است. ما نباید تاریخ برده داری آمریکا را از یاد ببریم، به ویژه نیم قرن قبل از لغو آن که یکی از وحشی ترین سیستم های برده داری در تاریخ بشر ثبت شده است. تاریخ برده داری در اسلام در مقایسه با این دوران بسیار خفیف است.

برده های آفریقایی نه تنها برای افزایش بازدهی شان در مزارع پنبه مورد شکنجه قرار می گرفتند، بلکه زنان مورد تجاوز سیستماتیک و قانونی قرار می گرفتند. همکار من آنت گوردون رید، در دانشگاه هاروارد در مقاله اش نشان داده است که سالی همینگز و توماس جفرسون، روابط پیچیده و دو طرفه ای به عنوان برده و ارباب داشته اند. وی در مقاله اش به این موضوع اشاره می کند که برده داری در ایالات جنوبی قبل از این که به زور متوقف شود، به طور وحشیانه ای به اوج خودش رسیده بود.

این چیزی است که ما در ایالات متحده آن را تحریم کرده ایم و نسبت به آن دافعه داریم. و البته به درستی متوجه شده ایم که برده داری و تجاوز جنسی از نظر اخلاقی مورد تایید نیستند. این اقدامات بشر و عواقب آن در صورت لزوم باید با استفاده از زور متوقف شود.

فرآیند قبول اشتباهاتمان است که موجب شده ما امروز مدرن شویم. ما امروز ایده هایی را داریم که اجداد ما به سختی آنها را به رسمیت می شناختند و ما به این مسئله باور داریم که ایده های قدیمی ما نه تنها غلط هستند، بلکه به طرز وحشتناکی غلط بوده اند. آدم های معاصر آماده این شده اند که بگویند پدران ما و پدران پدران ما، گناهکار بوده اند.

ما به عنوان مردم دوران مدرن، همیشه فکر می کنیم که وقتی چیزی را تغییر می دهیم بهتر می شود. بعضی اوقات اشتباه می کنیم. این امر در دوران مدرن به سادگی می تواند اتفاق بیفتد و شامل یک سری بهبود های تدریجی است. از افراط گری در انقلاب فرانسه و روسیه تا وحشت فاشیسم و توتالیتاریسم، عصر مدرن با نمونه هایی از مدرنیسم اشتباه روبه رو بوده است. واقعیت این است که هر چیزی که جدید باشد و خوب به نظر برسد، هیچ تضمینی وجود ندارد که اخلاقی هم باشد.

اما بخشی از این مدرن بودن مربوط به رسمیت شناختن اجماعی بر سر ظهور شیوه های نادرست گذشته همانند برده داری است. داعش، زنان را به بردگی می گیرد تا به جهان نشان دهد که این ایده ای که جهان مدرن با آن مخالف است و اکثریت مسلمانان هم همین نظر را دارند، از نظر آنان ایرادی ندارد. تنها واکنش مناسب، پاسخ مدرن به آن وحشت و تعهد به انجام کاری درباره آن است.