
مهندس موسوی در ساری اعلام کرد: نتیجه پاسخگو نبودن دولت به ابهامات محاسبات بودجه این میشود که هزینههای عجیب و غریبی که برای انتخابات صرف میشود را شاهدیم؛ اما منشاء آن مشخص نیست. من احساس کردم اگر نظام و دولت با همین شکل پیش برود حتی اگر نیت خیر هم داشته باشد بعد از چند سال هر چیزی در کشور امکانپذیر خواهد بود؛ حتی لگدمال کردن کرامت انسانی و پایمال کردن آزادی.
میرحسین موسوی در ادامه دیدارش با مردم پرنشاط و مهماننواز خطه شمال در میان اقشار مختلف مردم ساری در ورزشگاه شهید سیدرسول حسینی عنوان کرد: در اطلاعیه اولی که برای شرکت در انتخابات دادم گفتم که الان زمان، زمانی دیگر است. بعد از سال 67 تصمیم گرفته بودم که در پستهای سیاسی بالا حضور نداشته باشم . چون میاندیشیدم قانون اساسی و رویههای آن چیزی را پایهگذاری کرده که نیاز نیست افراد به طور مکرر حضور داشته باشند بلکه یکی از پیامهای انقلاب اسلامی این بود که افراد به طور مادامالعمر در یک پست نباشند.
او با بیان این که « به خاطر مشکلات موجود و تواناییهایی که در خود دیدم احساس کردم اگر سکوت کنم خیانت کردم» تصریح کرد: با مدیریت درخشان دوران جنگ آشنا هستم و مدیران خوبی را میشناسم. احساس کردم که باید بیایم و تغییری در وضع امروز ایجاد کنم.
مهندس موسوی تاکید کرد که باید همه تلاش کنیم تا با روشهای علمی و شناخته شده جهانی، طرحی نو دراندازیم و به جامعه امید ببخشیم. او در عین حال گفت: به این جامعه امیدوارم. البته اگر قواعد و قوانین را حفظ میکردیم تفاوت چندانی نمیکرد که چه کسی با چه گرایشی روی کار بیاید؛ چون اصل نظام حفظ میشد. اما دلیل حضور من در صحنه انتخابات این است که احساس کردم این قواعد، قوانین و رویهها به خطر افتاده است.
اجرای وعدههای شب انتخاباتی از توان دولت خارج است
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره شعارهای تبلیغاتی که دولتمردان در آستانه انتخابات سر میدهند اعلام کرد: این روزها آن هم در شب انتخابات، دادن وعدههایی پشت سر هم که قطعا از توان دولت خارج است را شاهدیم یا لایحه تحول اقتصادی که دولت روی آن ایستاده است. اینها هدف قرار دادن عزت مردم است. بارها با افرادی در جامعه روبرو شدم که امکانات و فرزندان خود را به جبههها فرستادند چرا که از عزتی برخوردار شده بودند و امروز این مساله را دیگر شاهد نیستیم.
او با طرح این پرسش که اگر مساله اشتغال است پس چرا اشتغال ثابت ایجاد نمیکنید؟ افزود: این کشور ثروتمند است و این ثروت را باید در خدمت عزت نفس و کرامت مردم و برنامههای درازمدت به کار بگیریم نه این که شب انتخابات پول پخش کنیم.
نخست وزیر کشورمان در دوران دفاع مقدس متذکر شد: یکی از مهمترین مسائلی که از مشروطه به دنبال آن بودیم عدالت و قانونخواهی بود. آزادی از دل همین قانونخواهی بیرون آمد. داشتیم کم کم عادت میکردیم که همه در چارچوب قانون حرکت کنیم. چرا که حتی اگر به قانونی اعتقاد نداشته باشیم، راه درست تغییر آن قانون باز هم از راه قانونی است.
موسوی ادامه داد: مجلس همسوی دولت است ولی همین مجلس قانونی را تصویب میکند اما دولت اجرا نمیکند. مثلا در مورد شوراها دیدیم که بعد از مجلس کار به شورای نگهبان و بعد به مجمع تشخیص مصلحت نظام کشید که مجمع با رای قاطع اکثریت رای به احیای این شوراها داد . در حالی که نزدیک به شش ماه است دولت این مصوبه را اجرا نکرده است.
لگدمال کردن کرامت انسانی و منشاء نامشخص هزینههای انتخاباتی
میرحسین موسوی در همین حال گزارش اخیر دیوان محاسبات عمومی درباره بودجه امسال را یادآوری و عنوان کرد: در گزارش اخیر دیوان محاسبات عمومی هزاران تخلف در بودجه مشخص و عنوان شده که تکلیف میلیاردها دلار مشخص نیست و معلوم نیست چرا به خزانه ریخته نشده است. این مسائل مطرح شد ولی دولت متاسفانه هیچ پاسخی نداد. نتیجه این میشود که هزینههای عجیب و غریبی که برای انتخابات صرف میشود را شاهدیم؛ ولی منشاء آن مشخص نیست. من احساس کردم اگر نظام و دولت با همین شکل پیش برود حتی اگر نیت خیر هم داشته باشد بعد از چند سال هر چیزی در کشور امکانپذیر خواهد بود؛ حتی لگدمال کردن کرامت انسانی و پایمال کردن آزادی.
فراتر رفتن از قانون در جهت عقلانیتزدایی
نخستوزیر کشورمان در دوران دفاع مقدس درباره این سوال که فراتر رفتن از قانون چه جهتی دارد؟ متذکر شد: فراتر رفتن از قانون در جهت عقلانیتزدایی از سیستم تصمیمگیری در کشور است. شوراهای تصمیم گیری نظیر شورای پول و اعتبار تاثیرگذارترین شوراها برای تدوین و نظارت سیاستهای پولی کشور بودهاند ولی متاسفانه اینها را حذف کرده یا در کمیسیونهای دولت ادغام کردند؛ یعنی بانکها و سیاستهای پولی حیاط خلوت دولت میشوند. این برگشت به گذشته و فرار از عقلانیت بروکراسی مدرن است. هیچ نابغهای نمیتواند جای شوراهای تصمیمگیری را بگیرد ولی متاسفانه امروز همه این شوراها در ذیل یک یا چند نفر جمع شدند.
او گفت: با حذف این شوراها امکان نظارت بر هزینهها از بین میرود و جامعه دچار ابهام میشود. بارها من این مساله را بیان کردهام که در این سالها 300 میلیارد دلار درآمد ارزی داشتیم. چرا ریز این هزینهها را در اختیار مردم نمیگذارید؟ آیا اینها پول مردم نیست؟ اگر مدیریت ثبات نداشته باشد نمیتواند درست کار کند و کار او با سیاسیکاری همراه خواهد بود. برخی سازمانها نظیر بانک مرکزی در دنیا مشهورند که سابقه مدیریت آنها به بیش از 10 سال میرسد ولی متاسفانه در کشور ما در عرض 3-4 سال سه بار در بانک مرکزی و چهار بار در بانک ملی مدیر عوض شده است. این کار در سازمانهای دیگر هم انجام شد و مدیران در حال رفت و آمد هستند. آیا در چنین وضعیتی کشور میتواند سرمایههای خارجی را جذب کند یا اینکه آنها پول خود را به دبی و کشورهای دیگر منتقل میکنند؟
در این چهار سال قدم به جلو گذاشتیم یا عقب؟
به گفته موسوی، « متاسفانه آزادی و عدالت در توزیع کردن صدقه خلاصه شده است نه ایجاد اشتغال». او تاکید کرد: این عدالت نیست بلکه خلاف مفهوم عدالت است. سیاستهای کلی نظام به ویژه سند چشمانداز 20 ساله اهمیت دارند. اما متاسفانه دولت این برنامهها را دوست ندارد و ظاهرا از لفظ برنامه هم خوشش نمیآید. متاسفانه در مورد پیشبرد سند چشمانداز 20 ساله به دلیل عدم ثبات در سیاستها قدمی پیش نگذاشتیم. قرار است در طول 20 سال به کشور اول منطقه تبدیل شویم حال باید مقایسه کنیم که در این چهار سال قدمی به جلو گذاشتیم یا در مقایسه با کشورهای دیگر گامی هم به عقب برداشتیم؟