موسوی گفت: امروز بحث فقدان 270 ميليارد دلار مطرح است و ملت ما به عنوان يك حق بايد بدانند كه اين پول كجا رفته و كجا هزينه شده است؟ آيا اين هزينه‌ها نمي‌توانست حقوق حقه معلمان را تامين كند؟ هيچ دولتي در نظام جمهوري اسلامي ايران نبايد مردم را نامحرم بداند. ما انقلاب كرديم كه فاصله دولت و ملت را از بين ببريم. هر كاري كه دولت مي‌كند بايد در برابر چشمان مردم باشد.
ميرحسين موسوي در همايش تجليل از مقام شامخ معلم با بيان اينكه در مقابل موج عظيم انقلاب اسلامي فردي هستم متعلق به نسل اول انقلاب و شايد بتوانم فضاي آن زمان را به نسل معاصر منتقل كنم، اظهار داشت: آن‌چه كه در كشور معجزه مي‌كند زنده شدن ارزش‌هاي ابتداي پيروزي انقلاب است و انشاءالله همه ما در خدمت اين ارزش‌ها باشيم.
وي با بيان اينكه افرادي كه در انقلاب اسلامي تحول‌آفرين بودند اكثرا از قشر معلم بودند، تصريح كرد: شهيدان رجايي، بهشتي، شريعتي، مطهري و بسياري از كسان ديگر كه در انقلاب نقش‌آفريني كردند، معلم بودند.
نخست‌وزير دوران دفاع‌مقدس با اشاره به بيان امام(ره) در مورد مقام معلم كه فرمودند معلمي شغل انبياست، خاطرنشان كرد: اين جمله گفته ظريفي دارد و آن اشاره به منزلت معلم است، اگر منزلت معلم احيا شود بقيه مسائل به دنبال آن احيا مي‌شود.
ميرحسين موسوي در ادامه با اشاره به آماري از شرايط موجود كشور گفت: براساس اين آمار 56 درصد مردم معتقدند كه زندگي نسل‌هاي آتي در ايران بهتر نمي‌شود، 60 درصد اميدي به پيشرفت ايران و تبديل شدن به كشور اول خاورميانه ندارند، 65 درصد مردم معتقدند وضعيت به گونه‌اي است كه اغلب اوقات نمي‌توان از زندگي لذت برد و 65 درصد نيز احساس خستگي مي‌كنند و معتقدم نيرويي كه مي‌تواند در اين ارتباط تعيين‌كننده باشد معلمان هستند.
وي با تاكيد بر اينكه سرمايه‌گذاري بر روي قشر معلم با اميد به تحول بايد انجام شود، گفت: هر چه بخواهيد براي كشور انجام دهيد از طريق معلمان و آموزش‌وپرورش است.
وي با بيان اينكه حضور معلمان در پيشبرد انقلاب اسلامي اتفاقي نبوده است، گفت: معلمان با حضور خود هم در پيروزي انقلاب اسلامي و هم در پيشبرد آن در قامت مديران موفق كشور حضور داشتند و با اطميناني كه انقلاب به آنها داشت، توانستند در خدمت انقلاب باشند.
نخست‌وزير دوران دفاع‌مقدس با تاكيد بر اينكه براساس تحقيقات اخير بالاترين گروه مرجع در افكار عمومي معلمان هستند، تصريح كرد: اين مساله سرمايه عظيمي براي معلمان است در عين حال هشداري براي دولت است كه متوجه باشند كه چه رفتاري با اين قشر دارند آيا در جهت بالا بردن منزلت آن‌هاست؟ و آيا در جهت حل مشكلات اين قشر حركت مي‌كنند يا در جهت ترساندن آنها؟ در جهت عزت آنها حركت مي‌كنند يا در جهت تحقير آنها؟ آيا معلمي كه تحقير مي‌شود مي‌تواند نسلي شجاع و پيشتاز را براي جامعه تربيت كند.
وي با بيان اينكه آيا احياي منزلت بازنشستگان خواستي بزرگ است، گفت: معلمي كه سال‌ها زندگي خود را براي تربيت جوانان فدا كرده آيا اين خواسته‌ي زيادي براي اوست؟ مطالبه‌ي دوم آنها حقوق بالاي خط فقر است، اين هم مطالبه‌ي به‌جايي است. سوم حق مسكن مناسب است. مسكن و سرپناه طبيعي‌ترين حق و خواست افراد است و مطالبه‌ي چهارم آنان بهداشت و بيمه درماني مانند وزارتخانه‌هاي ديگر است و اين اشاره دارد به تبعيض. سال‌هاي اول انقلاب، معلمان وقتي مي‌ديدند همه مشكل دارند در كنار سايرين مي‌ايستادند، اما امروز اين‌چنين نيست. ديگر مطالبه آنها پاداش براي اعياد است كه هيچ‌يك از اينها غيرمنطقي نيست بلكه نشان‌دهنده‌ي محروميتي ناشي از كم ديدن شأن و منزلت معلمان است.
وي افزود: امروز بحث فقدان 270 ميليارد دلار مطرح است و ملت ما به عنوان يك حق بايد بدانند كه اين پول كجا رفته و كجا هزينه شده است؟ آيا اين هزينه‌ها نمي‌توانست حقوق حقه معلمان را تامين كند؟ هيچ دولتي در نظام جمهوري اسلامي ايران نبايد مردم را نامحرم بداند. ما انقلاب كرديم كه فاصله دولت و ملت را از بين ببريم. هر كاري كه دولت مي‌كند بايد در برابر چشمان مردم باشد.
موسوي خطاب به دولت گفت: شما مي‌گوييد كارهاي خوبي انجام داده‌ايد، اگر اين است بگوييد كار خوب شما چيست؟ چه اولويت‌هايي داريد؟ آيا اولويت شما پخش كردن پول در شب انتخابات است؟ يا بايد حل مشكل بيكاري و تورم باشد؟ مطمئنم كه اگر مردم ببينند اين كارها واقعا در جهت توسعه و آينده‌سازي براي فرزندان آنان انجام شده از شما تقدير مي‌كنند،اما در واقع چنين نيست.
نخست وزير دوران دفاع مقدس ادامه داد: بارها اقتصاددانان تذكر داده‌اند كه اين همه تزريق نقدينگي در جامعه كار به جايي نمي‌برد. كشاورزي، صنعت و توليد ما هيچ‌يك شرايط مطلوبي ندارند، در حالي كه اميد با توليد ايجاد مي‌شود و اين احساس است كه موجب مي‌شود مردم سختي‌ها را تحمل كنند به اين اميد كه مثلا پنج سال بعد اوضاع آنان خوب خواهد شد. من با تمام وجود اين موضوع را تجربه كرده‌ام كه اگر مردم دورنما را باز ببينند حاضر به همه نوع فداكاري و همكاري هستند و اين خواسته دور از دسترسي نيست.
وي اظهار داشت: ما از اول با اين سرمايه وارد ميدان شديم و اگر آن را نداشتيم مگر مي‌توانستيم زمان جنگ ايستادگي كنيم؟ در حالي كه وام‌هاي كلاني به صدام داده مي‌شد و ما هيچ وامي دريافت نكرديم.
موسوي در ادامه با ذكر خاطره‌اي، افزود: در سال‌هاي اوليه انقلاب كه ما تازه كار را شروع كرده بوديم چند ماه صادرات نفت به 200 هزار بشكه رسيد، در حالي كه زمان شاه ما 6 ميليون بشكه صادرات نفت داشتيم. با اين وضع پيشنهاد شد وام يا كمك بلاعوضي از ساير كشورهاي دوست و همسايه دريافت كنيم و مرحوم نوربخش را به چند كشور فرستاديم اما ايشان دست خالي برگشتند و ما فهميديم كه به هيچ‌كس نمي‌توان اميد بست. در آن زمان شرايط بسيار بي‌رحمانه بود، اما خوشبيني، گذشت، صبر و اعتماد مردم جايگزين آن شد.
نخست وزير سال‌هاي دفاع مقدس ادامه داد: به ياد دارم كه در آن زمان حقوق وزرا 7 هزار تومان بود كه بعدها به 10 هزار تومان هم رسيد، اما عده‌اي از وزرا 3 هزار تومان اضافه را پس دادند و گفتند ما اين 3 هزار تومان را لازم نداريم و با 7 هزار تومان مي‌توانيم زندگي كنيم. اينها فرزندان همين مردمي هستند كه در جاي جاي كشور ما زندگي مي‌كنند. يا در زماني كه در روزنامه جمهوري اسلامي بوديم اين روزنامه به عده‌اي از كاركنان خود زمين داد اما برخي زمين‌هايشان را پس آوردند و گفتند كه بقيه محتاج‌ترند.
ميرحسين موسوي با انتقاد از افزايش ثروت‌هاي بادآورده در جامعه امروز، گفت: معلمان با توليد ثروت مخالف نيستند اما امروز در جامعه به گونه‌اي شده كه عده‌اي با ثروت‌هاي بادآورده كاخ‌هايي مي‌سازند با ستون‌هاي بلند و سفره‌هايي مي‌اندازند كه مي‌تواند بسياري از افراد محروم اين جامعه را سير كند. اينها عقده و شك ايجاد مي‌كند كه آيا انقلاب اسلامي از اهداف خود دور شده يا نزديك؟ آيا راه در اين است كه برخورد بنيادي كنيم و طرح‌هايي براي برون‌رفت از آن ارايه دهيم يا به مردم صدقه بدهيم و عزت آنان را زير سوال ببريم.
وي ادامه داد: ما امروز 3 ميليون دانشجو در كشور داريم و در كادرهاي حكومتي، دولتي و اداري هم با جمع كثيري از تحصيل‌كردگان روبه‌رو هستيم. اينها سرمايه‌هاي بزرگي است كه خداوند بخشيده اما چگونه از آن استفاده شده است؟
نخست وزير سال‌هاي دفاع مقدس در ادامه سخنان خود به مشكلات پيمانكاران نيز اشاره كرد و گفت: پيمانكاران اقشار مرفهي محسوب مي‌شوند كه از اوايل انقلاب شكل گرفته‌اند و پيش رفته‌اند، اما امروز ببينيد كه چقدر پيمانكاري‌ها حقوق معوقه دارند و در معرض ورشكستگي هستند. اين پول‌ها در جاي ديگري خرج مي‌شود.
موسوي اضافه كرد: معلمان همچين مشكلاتي دارند. البته مي‌دانم كه معلمان ما حساب مشكلاتشان را از آموزش جدا مي‌كنند. اين قشر دلسوزترين به نسل جوان ما هستند. كشور ما امكانات وسيعي دارد كه يكي از بزرگ‌ترين آنها، استقلال ماست. ما ملتي سرافراز هستيم و با اينكه اخيرا تحقير شديم اما در ملت ما خوف مرده و جاي خود را به شجاعت داده است.
كانديداي انتخابات رياست جمهوري دهم ادامه داد: موقعيت جغرافيايي كشور ما نيز بي‌نظير است كه هم مي‌تواند فرصت باشد و هم تهديد. اگر به عنوان فرصت نگاه شود مي‌توانيم مشكلاتمان را حل كنيم و اين نكته‌اي است كه در نوع شركت در انتخابات بايد مورد توجه قرار دهيم. معلم بايد نقش واقعي خود را پيدا كند.از نظر بودجه‌اي بايد شرايطش تغيير كند. امروز بودجه‌اي كه براي معلمان اختصاص داده شده در قياس با كشورهاي در حال توسعه بسيار پايين است. اين نگاه بايد عوض شود و اين امر در اولويت قرار گيرد. در شرايط حاكميت نگاه ملي مي‌توانيم اميدوار باشيم كه وقتي درخواست‌هاي صنفي آموزش و پرورش مطرح مي‌شود با آنان برخوردي صورت نگيرد.
وي هم‌چنين درباره تشكيل نظام معلمان كه از سوي برخي از تشكل‌هاي معلمان مطرح شد، آن را براي معلمان مهم دانست و گفت: با تشكيل نظام معلمان آنها مي‌توانند نقش بزرگي در حل مشكلات خودشان داشته باشند و اين موضوعي است كه فوري مِي‌توان به آن پرداخت.
ميرحسين موسوي هم‌چنين بر ايجاد ارتباط نزديك بين آموزش و پرورش و تشكل‌ها تاكيد كرد و گفت: بايد راه حل‌هايي براي افزايش نقش آموزش و پرورش در مديريت مدارس پيش‌بيني شود. هم‌چنين معوقه‌هاي معلمان بايد از راه قانوني حل شود.
نخست وزير سال‌هاي دفاع مقدس در ادامه در پاسخ به ساير پيشنهادات طرح شده در جلسه گفت: معتقدم اگر نگاه به آموزش و پرورش تغيير كند همه‌ي مشكلات حل خواهد شد. البته اين تنها به جامعه‌ي آموزش و پرورش برنمي‌گردد بلكه در سطح كل جامعه مي‌تواند موثر باشد. افتخار شهيد رجايي، شهيد باهنر و شهيد بهشتي به معلمي بود. معلمان سرمايه‌هايي هستند كه دولت بايد از آنها استفاده كند.
وي درباره تشكيل پارلمان معلمان گفت: انشاءالله دسته‌جمعي به سمت تشكيل اين پارلمان پيش خواهيم رفت.
