شعار پنج کلمه يي ميرحسين موسوي براي انتخابات رياست جمهوري ترکيبي از واژه هايي است که تاکنون بارها در انتخابات مورد استفاده قرار گرفته است.
او شعار خود را «ايراني پيشرفته با قانون، عدالت و آزادي» عنوان کرده است. واژه هاي اين شعار مي تواند نظام ذهني موسوي را نسبت به معضل هاي کشور و راه هاي برطرف کردن آن در سطحي بسيار کلي روشن سازد.
او پيشرفت را در راس شعار انتخاباتي اش قرار داده تا به مخاطبانش بگويد که ذهني توسعه گرا دارد و در گذشته باقي نمانده است. تاکيد بر قانون نيز نتيجه برداشت وي از وضع جامعه ايراني و احتمالاً درد مزمن قانون گريزي است. کليدواژه هاي عدالت و آزادي و تقدمي که موسوي براي عدالت در برابر آزادي قائل شده اما سرراست راهي است که مي توان با استناد به آن به نظام ذهني موسوي پي برد. وي به استناد تاريخ فعاليت سياسي اش در زمره سياستمداران چپگرا قرار دارد.
بسياري وي را به دليل نظام کوپني حاکم بر دوران نخست وزيري اش حامي سوسياليسم اقتصادي مي دانند و نشانه هاي ديگري نيز مبني بر چپگرا بودن وي قابل رويت است. با اين حال تصويري که موسوي از زمان اعلام کانديداتوري نسبت به انديشه هاي خود به دست داده تا حدي متفاوت از دوران نخست وزيري اش است. او دوست ندارد به عنوان يک سياستمدار چپ و طرفدار کوپن معرفي شود، از طرفي هم دوست ندارد به عنوان يک سياستمدار راست و داراي تفکر اقتصاد بازار خوانده شود. موسوي مي خواهد در مرز ميان راست و چپ بايستد.
با اين حال شعار انتخاباتي وي نشان مي دهد نخست وزير سال هاي جنگ هنوز خرده تمايلات چپگرايانه اش را حفظ کرده است. او مانند تمام قائلان به تفکر چپ، عدالت را مقدمه آزادي قرار داده است؛ ديدگاهي که مي توان براساس آن مسير آينده سياست ورزي موسوي را نيز پيش بيني کرد.
