آن‌طور كه برخي منابع نزديك به شوراي مشورتي به «اعتماد» گفته‌اند فرآيند انتخاب نامزدها كاملا دموكراتيك بوده و بعد از جمع‌بندي اعضا افراد مورد تاييد به راي گذاشته مي‌شوند تا نامزدهاي هر حوزه انتخابيه تعيين شود.
در اين مرحله شوراي راهبري انتخابات اصلاح‌طلبان به صورت ايجابي ورودي ندارد اما در صورتي كه اعضاي شوراي اصلاح‌طلبان استان درخواست داشته باشند در فرآيند راي‌گيري براي انتخاب نامزدها يا حل و فصل اختلاف نظر‌هاي احتمالي رابطين استاني به موضوع ورود كرده و مسائل را پيش مي‌برند.
مرحله پاياني اين گام معرفي نامزدهاي هر حوزه انتخابيه توسط رابطين ملي به شوراي راهبردي انتخابات اصلاح‌طلبان است كه در نهايت با تاييد شورا افراد به عنوان نامزد اصلي مورد حمايت اصلاح‌طلبان مشخص مي‌شوند.
چرا شوراي راهبردي تشكيل شد؟
پس از پايان انتخابات رياست‌جمهوري برخي چهره‌هاي اصلاح‌طلب كارويژه شوراي مشورتي را تمام شده مي‌دانستند و پيشنهاد انحلال آن را مطرح كردند اما با اجماع عمومي اصلاح‌طلبان سراسر كشور خواست آنها مبني بر ادامه فعاليت شوراي مشورتي به رهبران اصلاحات منتقل شد و آنان پذيرفتند تا شوراي مشورتي فعاليت‌هاي خود را ادامه دهد. پس از اين تصميم با افزايش اعضاي شوراي مشورتي به بيش از ٨٠ نفر، كميته‌هاي مختلف اعم از اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي و سياسي مجددا تشكيل و برآوردهاي آنان از وضعيت عمومي كشور در اختيار اعضاي شوراي مشورتي قرار گرفت. در پايان سال ٩٣ شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات بر اساس وظيفه‌اي كه براي خود تعريف كرده بود فعاليت‌هاي انتخاباتي را آغاز و كميته انتخابات را تشكيل داد.
در اين شرايط فضاسازي برخي مخالفان اصلاحات به سمت و سوي القاي اختلاف ميان شوراي هماهنگي و شوراي مشورتي رفت. براي جلوگيري از پيروزي اين استراتژي رقيب در آستانه سال جديد پيشنهاد تشكيل شورايي مركب از اعضاي هر دو شوراي هماهنگي و مشورتي مطرح و مورد قبول رهبران اصلاحات و اعضاي دو شورا قرار گرفت. با اين توافق اصلاح‌طلبان سال جديد را آغاز كردند و طي دو هفته گذشته موفق شدند سازوكار اجرايي آن را نيز تدوين كنند.
اين البته سازوكاري است كه از سال ٧٦ اصلاح‌طلبان آن را تدوين كردند و در هر دوره انتخابات كه امكان حضور براي‌شان مقدور بود آن را به‌روزرساني كردند. حضور احزاب اصلاح‌طلب و تعيين شورايي كه منتخبان احزاب آن را تشكيل مي‌دادند در نهايت منجر به شكل‌گيري ستاد انتخابات اصلاح‌طلبان مي‌شد اما اين موضوع با ايجاد محدوديت‌هايي براي برخي احزاب اصلاح‌طلب با چالش جدي مواجه شد. از سويي اعضاي دو حزب تاثيرگذار اصلاح‌طلب جمعي از شناخته‌شده‌ترين فعالان سياسي اين جريان بودند و از سوي ديگر امكان اعلام رسمي عضويت حزب آنان در ستاد انتخاباتي ميسر نبود. به همين دليل تغييراتي در چگونگي تشكيل ستاد انتخابات اصلاح‌طلبان به وجود آمد كه تشكيل شوراي مشورتي نخستين گام آن بود. با موفقيت اين شورا در انتخابات رياست‌جمهوري و خواست اصلاح‌طلبان سراسر كشور با ادامه حيات شورا سازوكار جديدي تحت عنوان شوراي راهبردي انتخابات اصلاح‌طلبان تشكيل شد.
نقش شوراي راهبردي
آنچه از اطلاعات به دست آمده مي‌توان تحليل كرد، اين است كه شوراي راهبردي همان طور كه از نامش مشخص است، قرار نيست فعاليت اجرايي داشته باشد. اين شورا صرفا نقش سياستگذاري داشته و به هدايت امور اجرايي مي‌پردازد. به همين دليل شوراي راهبردي بدون انجام فعاليت‌هاي اجرايي تنها به تشكيل جلسات، تحليل داده‌ها از سراسر كشور و تعيين راهبردهاي انتخاباتي است. اصلاح‌طلبان اميدوارند در فاصله كمتر از ١١ ماه تا انتخابات مجلس با سازوكار طراحي شده به شناسايي و تاييد نامزدهاي اصلاح‌طلب حوزه‌هاي انتخابيه بپردازند.
پس از گام‌هايي نظير رهبري واحد و انسجام دروني اين سومين گام بلند اصلاح‌طلبان براي دستيابي به اكثريت كرسي‌هاي مجلس است. اين در شرايطي است كه رقيب اصولگراي آنان تلاش مي‌كند در گام اول بحران رهبري را با سه ضلعي دبيران كل جامعتين و آيت‌الله مصباح حل و فصل كند تا پس از آن انسجام و ائتلاف دروني را به دست آورد. به نظر مي‌رسد تا اينجا ، اصلاح‌طلبان فاصله خود را با رقيب افزايش داده‌اند.
