کد خبر: ۲۲۶۲۱

تیم ملی ائتلافی مایلی‌کهن

تاریخ انتشار: ۱۴:۰۴ - ۲۲ فروردين ۱۳۸۸


محمد مایلی کهن برای رسیدن به جام جهانی تیم وحدت ملی تشکیل می‌دهد.

او در برنامه ورزش و مردم جامعه ورزش ایران را به شوک فروبرد؛ «دیشب به تنهایی به فروشگاه دایی رفتم. پرسیده بودم چه ساعتی به فروشگاه می‌آید و گفتند ساعت 19 و 30 و در این زمان برای دیدارش به منیریه رفتم؛ اما متأسفانه حضور نداشت و با برادرش صحبت کردم. دیدار با دایی وظیفه من بود.»

محمد مایلی کهن بزرگترین منتقد همه این سال‌های دایی حالا که صندلی رقیب سنتی را تصاحب کرده، از او دلجویی می‌کند. 

او در این برنامه زنده با به رخ کشیدن همه کارهایی که برای دایی کرده بود اما حرکتی انجام داده که در ورزش ایران سابقه ندارد؛ «از در که وارد شدم برادرش بود، گفت دیر آمده‌ای آقای مایلی کهن. آقای دایی حتماً به یاد دارید که من برای اولین بار شما را به تیم ملی دعوت کردم؟ هیروشیما یادت هست که در بازی با بحرین مصدوم شدی و من به تنهایی 5 ساعت در بیمارستان بالای سرت بودم؟ یادت هست زمانی که مینیسک پایت آسیب دیده بود و گل نمی‌زدی؛ اما تو را به تیم ملی دعوت کردم؟ یادت هست در یکی از جلسات تمرینی با فرشاد فلاحت‌زاده به دلیل برخورد سنگین بینی‌ات شکست؛ اما بلافاصله از تدارکات خواستم شما را به بهترین بیمارستان انتقال دهد و در بازی با قطر که در تبریز برگزار شد گفتم که خوشبختانه شکستگی بینی زود بهبود می‌یابد و به عنوان مهاجم اول روی شما حساب می‌کنم و در بازی بعدی برابر کویت و قطر شما را همراه تیم بردم؟ پس آقای دایی ما شما را دوست داریم اگر چه شما جاهایی اشتباه کردید و یک جاهایی هم ما اشتباه کرده‌ایم.»

و درست لحظه‌ای بعد، او تاکید می‌کند: «اگر دایی از دست من ناراحت است از وی عذرخواهی می‌کنم.
 
چیزی از ارزش‌های او کم نخواهد شد و خیلی زود به عرصه برمی‌گردد. ب

ه عنوان یک برادر بزرگتر می‌گویم امروز زمانی است که بنشیند و ببیند کجاها اشتباه داشته. به عنوان کسی که دوستش دارم می‌گویم کمی دقیق‌تر به اطرافش نگاه کند.»

سرمربی تیم ملی به زبان می‌آورد که حاصل تغییری شگرف در اوست؛ «می‌خواهم حتی اگر تیمم به جام جهانی نرسیدبه همه ثابت کرده باشم مایلی تمام تلاشش را کرده و چهره‌ای که از او در ذهن‌ها مانده به کلی عوض شود.»

محمد مایلی‌کهن؛ وقتی نام سرمربی تیم ملی اعلام شد افکار عمومی واکنشی مثبت به این انتخاب نداشتند.
 
اتفاقی که ریشه در سطح محبوبیت این مربی در همه سالهای پس از 1996 دارد؛ زمانی که مایلی کهن با کمترین سطح محبوبیت از تیم ملی رفت. او رفت و این جدایی در حکم یک پیروزی برای مردم خوشایند بود. همه ناکامی‌های سال‌های بعد مایلی کهن در سمت‌هایی که رسیدن حاجی به مناصبش را بر اساس شایستگی‌های این مربی نمی‌دانستند، این حس بد را در افکار عمومی تشدید می‌کرد.

این بی‌تمایلی را مایلی کهن که سال‌هاست در سطح اول ورزش کشور نقش دارد، به خوبی لمس کرده و برهمین اساس است که اعتراف می‌کند و می‌گوید: «مشکل این است که از من چهره‌ای غیر واقعی برای مردم ساختند. می‌خواهم کاری کنم که مردم من را همان طور که هستم ببینند و بشناسند.»

مایلی کهن اگرچه برای رسیدن به نیمکت تیم ملی از سوی دستگاه‌هایی خارج از چرخه فوتبالی هدایت تیم ملی را در دست گرفت و با شهامت این حقیقت را تأیید کرد اما مکانیسم این انتخاب به شکلی بود که تیمی از نخبگان فوتبال ایران با تشریح شرایط فوتبال ملی به فدراسیون فوتبال توصیه کردند برای رسیدن به جام جهانی تنها یک راه وجود دارد؛ «یک مربی که بتواند همه را با خود همدل کند با قدرت مدیریتش بازیکنان را همدل کند. 

مایلی کهن هم این قدرت را دارد.» اگرچه محمد مایلی کهن و عقایدش هیچ گاه نمی‌توانند با حشمت مهاجرانی در یک لانگ‌شات قرار بگیرند و دلیل بازگشت پیرمرد به امارات به مخالفت حاجی مایلی برای حضور او در سمت مدیرفنی تیم ملی بود با این وجود، مهاجرانی مایلی کهن را گزینه‌ای مناسب برای تیم ملی می‌داند و تاکید می‌کند که همه باید در کنار سرمربی جدید گامی رو به اتحاد بیشتر و شکستن دیوار بی‌اعتمادی برداریم.

دیگر تردیدی که از روز نخست انتخاب مایلی کهن به وجود آمد بحث انتخاب دستیاران بود؛ جایی که او حاضر نبود به رغم اصرار کمیته فنی تیم‌های ملی منصور ابراهیم‌زاده را در کادرفنی بپذیرد.
 
البته مایلی خیلی زود قول داد تا پایان بازی‌های لیگ به ماجرای ابراهیم‌زاده فکر کند و نزدیکان به سرمربی تیم ملی معتقدند او حالا دیگر مشکلی با ابراهیم‌زاده ندارد و با پایان لیگ، این مربی به کادرفنی اضافه می‌شود.

شرایط بحرانی تیم ملی و نیاز مبرم به بردن حتمی در بازی حساس با کره شمالی که شانزدهم خرداد ماه در پیونگ یانگ برگزار می‌شود، این قدر کلیدی است که افشین قطبی جدی‌ترین رقیب مایلی‌کهن برای کمک به کادرفنی اعلام آمادگی کند. 

یک روز پس از این اعلام آمادگی حاجی هم که می‌خواهد نشان دهد، شعار تغییر این بار در دستور کارش قرار گرفته. می‌خواهد از تمام پتانسیل فوتبالی یک کشور استفاده کند؛ «باید به جام جهانی برویم و از همه اهرم‌ها به خوبی استفاده کنیم. ‌تیم پزشکی نقش اساسی دارد، در امر داوری از داوران بین‌المللی کمک می‌گیریم تا نکات ظریف را به من و بازیکنان گوشزد کنند. همکاری متقابل با رسانه‌ها نقش مهمی دارد و بحث تغذیه نیز بسیار حساس است. 
از همین حالا باید برای اعزام آشپز به پیونگ یانگ و سئول تصمیم گرفته و با خود آشپز ببریم.»

و در انتها می‌گوید: «در نهایت بحث مهم این است که ما باید در محیطی شاداب اردو را برگزار کنیم. از همه کسانی که می‌توانند به ما در راه اتحاد بیشتر کمک کنند یاری بگیریم همچنین لباسی برای تیم ملی طراحی کنیم که در دل آن پرچم ایران باشد.»

پرچم مقدس برای همه ملت یک کشور، بزرگ‌ترین نماد یک اتحاد است اگرچه نگاه بدبینانه به این گفته می‌تواند تغییر پوشش برای فسخ قرارداد طراحی لباس تیم ملی با کمپانی دایی باشد اما حاجی این بار نه برای گذر از دایی که به نشانه اتحاد پا پیش گذاشته است. نادر فریاد شیران یار همیشگی مایلی کهن با تأیید این رویکرد جدید مایلی کهن می‌گوید: «گفته‌های امروز حاجی به‌قدری شفاف است که نیازی به توضیح ندارد. باید همه به موفقیت تیم ملی کمک کنیم.»

برچسب ها: تیم ملی مایلی کهن
bato-adv
پرطرفدارترین عناوین