فرارو- بحران کم آبی از سالهای قبل جدیتر شده، مدیران سیاسی و اقتصادی هر روز هشدار میدهند. دو سد مهم تهران تنها برای سه یا چهار روز آینده آب دارند. اینبار بحران آب وارد فاز پیچیدهای شده است. دوازده کلانشهر ایران درگیر "تنش آب" هستند.
همه اینها اما مانع از آن نشده است که نگاهی دوباره به نحوه استفاده از آب بیاندازیم. کار به جریمه نقدی و قطعی انشعاب هم کشیده شده است. اما باز هم میگویم: «مصرف میکنیم و پولش را میدهیم!» غافل از اینکه دیگر داستان "کم آبی" نیست، کار به "بیآبی" رسیده است.
اما چرا؟ چرا ما نمیتوانیم "بیآبی" را که هر روز آژیر خطراش بیخ گوشمان شدیدتر میشود را جدی بگیریم؟
ولی ولی ولی، ما توبرنامه های تلویزیون مردممون رو مصرفی بار آوردیم. چندین سال هستش که بی فرهنگی رو ترویج کردیم مصرف گرایی رو تروبج کردیم. کی به فکر افتاد این تلویزیون ما؟؟؟ که با فیلم ها و سریال هاش چه تیشه ایی داره می زنه؟؟؟
ها؟؟
کی؟؟
وقتی نیروگاه های برق آبی رو تو جاهای خشک میزنیم، مثلا نیروگاه شهید مفتح همدان، ئاقعاً به فکر آینده و آیندگان هستیم؟؟؟
وقتی من به عنوان مسئول به فکر نیستم که این نروگاه باید و باید تعطیل بشه، مردم چطور بفکر باشن؟؟