فرارو- درحالی که بیشترین سهم آلودگی هوای تهران مربوط به خودروهای شخصی است اما تاکنون اقدام موثری در راستای گسترش حمل و نقل عمومی از سوی دولت انجام نشده است.
نتایج بررسی های وزارت بهداشت نشان می دهد که تهرانی ها در طول سال های 84 تا 86 بیش از «1032» روز ناسالم به لحاظ وجود آلاینده ذرات معلق (PM10) پشت سر گذرانده اند.
بر این اساس روزانه 800 گرم جرم انواع آلاینده ها سهم هر شهروند تهرانی از آلودگی هواست كه وارد ریه او می شود و سالانه 4 هزار مرگ زود هنگام در تهران به دلیل آلودگی هوا داریم.
مرگ 4 هزار تهرانی به دلیل آلودگی هوا؟!
در سال های اخیر طبق بررسی های به عمل آمده مشخص شده است که بیش از 87 درصد آلودگی هوا مربوط به وسایل نقلیه است. آلاینده های عمده ای که شهر تهران را متاثر می کنند شامل منوکسید کربن، ذرات معلق، دی اکسید گوگرد، اکسیدهای ازت و ازن است. بر اساس بررسی های انجام شده توسط شرکت کنترل کیفیت هوای تهران خودروهای پایتخت روزانه دست کم 4 هزار و 400 تن آلاینده تولید می کنند.
برنامه کاهش آلودگی هوای تهران به جهت مخاطرات و عواقب آن به قدری اهمیت داشته است که در برنامه دوم، سوم و چهارم توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی کشور دیده شده است. در ماده 62 برنامه چهارم توسعه آمده است که "دولت مکلف است در طول برنامه چهارم، میزان آلودگی هوای شهرهای تهران، اهواز، اراک، تبریز، شیراز، مشهد، کرج و اصفهان را در حد استاندارد مصوب شورای عالی حفاظت محیط زیست کاهش دهد". اما تاکنون چنین مسئله ای درخصوص کلان شهر تهران تحقق نیافته است.
در این خصوص پیشتر معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران با اشاره به اینکه از برنامه دوم توسعه در سالهای 63 و 64 موضوع کاهش آلودگی هوای پایتخت در دستور کار مسوولان کشور قرار داشته، گفته بود: «از آن روز تا کنون هیچ اقدام درست و واحدی برای رفع این معضل در تهران مشاهده نشده است و تصمیماتی که در این خصوص اتخاذ شده هیچ کدام قابل قبول نیست».
دولت برای رفع مسائل تهران مشارکت جدی نمی کند
تشکری با بیان اینکه هوای تهران به مرگ و میر آرام شهروندان تهرانی منجر شده و این در حالی است که مسئولان دولتی به هشدارها توجه عملیاتی نمی کنند گفت : «امروز، مسوولان نباید این دیدگاه را داشته باشند که راهکار کاهش آلودگی هوای تهران را نمی دانند چرا که این موضوع سالهاست مشخص شده و باید آن را اجرایی کرد.»
وی افزود : «3سال است که خواهش می کنیم که پیشنهادهای ما را در حوزه کاهش آلودگی هوا گوش کنند اما به هیچ وجه نظرات ما مورد توجه قرار نگرفت و خوشبختانه این اواخر منجر به پذیرش و وقت گذاشتن مسئولان شد .»
تشکری همچنین اظهارداشت : «نمی دانم این چه روندی است که دولتها در اواخر دوره خود توجه به مسائل شهر تهران را در دستور کار قرار می دهند و زمانی را انتخاب می کنند که فرصت کافی باقی نمانده اما امیدواریم حالا که دولت تصمیم گرفته به شهرداری کمک کند این فرصت را غنیمت شمرده و آنچه شایسته مردم تهران است را برای آن ها فراهم کند.»
از راهکارهایی که برای کاهش الودگی هوای تهران و حل مشکل ترافیک این شهر در نظر گرفته شده است گسترش شبکه مترو است اما شهرداری تهران مشکل بسیاری برای اخذ بودجه مصوب خود از دولت برای گسترش شبکه مترو دارد.
در این راستا سخنگو و مشاور عالی شهردار تهران با بیان این که تا کنون ریالی از صندوق ذخیره ارزی به شهرداری پرداخت نشده است، می گوید: «انتظار داریم قوانین مصوب مجلس به طور کامل اجرا شود، اما تا کنون فقط 12 میلیارد تومان از یارانه مربوط به مترو پرداخت شده و اجازه استفاده از یک و نیم میلیارد دلار از صندوق ذخیره ارزی نیز نداشته ایم .»
تا کنون ریالی از صندوق ذخیره ارزی نگرفته ایم
وی خاطر نشان کرد: «نتیجه این کار این شده است که 14 واگن دو طبقه خط متروی تهران – کرج در گمرک مانده چون پول ترخیص آن را نداریم و 11 واگن نیز روی آب است و در مجموع 25 واگن دو طبقه برای تهران- کرج رسیده اما نمی توانیم آنها را ترخیص کنیم . »
وی خطاب به خبرنگاران تصریح کرد : «باید پرسیده شود که چرا قانون مصوب مجلس که بر اساس آن شهرداری می تواند 5/1 میلیارد دلار از صندوق ذخیره ارزی برداشت کند ؛ محقق نشده است ؟ چرا خط 7 و 8 مترو باید به خط منوریل تغییر یابد؟ چرا یارانه ای که باید دولت برای بلیط ها به مترو دهد تا کنون پرداخت نشده است و از 290 میلیارد تومان اعتبار مترو تا کنون 190 میلیارد تومان پرداخت شده است؟»
بر این اساس رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس می گوید: «تعلل دولت در پرداخت اعتبارات مترو سبب شد تا قطارهای مترو به خاطرافزایش قیمت جهانی 52 میلیون یورو گران تر خریداری شود. »
رضا عبداللهی با اعلام این که امتناع دولت از پرداخت اعتبارات مترو تهران سبب شده تا این رقم قابل توجه از بیت المال هزینه شود، گفت: «باید دادستانی کل کشور و دستگاه های بازرسی بررسی کنند چرا باید از محل بیت المآل خسارت رفتارهای سئوال برانگیز دولت پرداخت شود.»
وی افزود: «این اتفاق خسارت به بیت المآل است و مردمی که تصور می کنند در کشور پول نیست که حمل و نقل عمومی گسترش یابد، حال با این سئوال مواجه شده اند که چرا دولت حاضراست خسارت گران تر شدن واگن های مترو را بپردازد، اما حاضر نیست همین رقم را زودتر به مترو تهران بدهد تا واگن های مترو افزایش یابد.»
حال این سئوال از دولت مطرح است چرا در شرایطی که آلودگی هوا جان شهروندان تهرانی را تهدید می کند و منجر به بیماری های تنفسی برای بسیاری از شهروندان این شهر شده است و گسترش شبکه حمل ونقل عمومی، به خصوص مترو می تواند کمک بسیاری به رفه این مشکل بکند اما از اعطای اعتبارات مترو به شهرداری تهران خودداری می کند؟