فرارو-یک کارشناس مسائل روسیه درباره اینکه دلایل ورود نظامی روسیه به بحران اوکران گفت: تمام نگرانی های روسیه ناشی از مشکلات ژئواستراتژیکی است که برای این کشور به وجود آمده است. روس ها نگران محاصره شدن بدون حائل توسط ناتو هستند و بر پایه این نگرانی دست به تحرکات اخیر از جمله ورود نظامی به بحران اوکراین زده است.
بهرام امیراحمدیان، در گفتگو با فرارو ضمن بیان این مطلب، با تاکید بر اینکه ورود نیروهای نظامی روسیه به خاک اوکراین غیرقانونی و نقض آشکار حاکمیت این کشور است گفت: درخواست های روسیه درباره اوکراین به خصوص تاکید بر لزوم بازگشت به توافقات 21 فوریه و تشکیل دولت وحدت ملی در اوکراین دخالت در امور داخلی این کشور است و نقض قوانین بین المللی است.
وی افزود: روسیه حق ندارد برای مردم اوکراین تصمیم گیری کند، حق تعیین سرنوشت تنها در اختیار مردم اوکراین و پارلمان این کشور است. پارلمان اوکراین هنوز یک پارلمان قانونی است که بر پایه قوانین داخلی این کشور رییس جمهوری کشورشان را برکنار و رییس جمهور موقت برگزید.
امیراحمدیان ادامه داد: آن زمانی که همین پارلمان اوکراین، بر ریاست جمهوری ویکتور یانوکوویچ، فرد مورد تایید روسیه رسمیت بخشید، چطور روس ها به این تصیم پارلمان گردن نهادن و آن را قانونی اعلام کردند و امروز که همان پارلمان رییس جمهوری را برکنار می کند این اقدام غیر قانونی خوانده می شود.
این استاد دانشگاه گفت: روسیه در حالی در "کریمه" نیروی نظامی پیاده کرده است که نیروهای این کشور تنها اجازه داشتند در پایگاه نظامی بندر سواستوپول تردد کنند. پایگاه نظامی بندر سواستوپول هم تنها تحت اجاره روسیه بود. یعنی روس ها هیچ حق مالکیتی بر این بندر نداشتند به طوری که ناوگان دریایی روسیه هم برای هر نوع تردیدی باید با ستاد مشترک نیروهای نظامی اوکراین هماهنگ می کردند.
وی افزود: بنابراین ورود نیروهای نظامی روسیه به کریمه و تصرف امکان دولتی از جمله پارلمان این جمهوری خودمختار آن هم توسط نیروهایی نظامی با یونیفرم های بدون آرم و علائم و برافراشتن پرچم روسیه بر اماکن دولتی کریمه مصداق بارز اشغال گری است.
این کارشناس مسائل روسیه گفت: اگر استناد روسیه بازپس گیری کریمه و الحاق دوباره این شبه جزیره به روسیه است که این موضوع هم خلاف حقوق بین الملل است چرا که حق مالکیت کریمه در دوره خرشچوف به اوکراین واگذار شده بود و پس از فروپاشی شوروی هم به طور رسمی کریمه به اوکراین الحاق شد. بنابراین اگر روس ها اعتراضی به این موضع داشتند باید همان موقع اعتراض خود را اعلام می کردند.
امیراحمدیان افزود: اگر غیر از این باشد ایران هم می تواند خواستار الحاق مناطقی همچون قفقاز باشد که در گذشته به استناد معاهده های ننگین توسط شوروی سابق از ایران جدا شدند، شود.
وی با بیان اینکه روسیه در دکترین های نظامی خودش ماده ای را گنجانده است که حمایت از روس تباران ساکن در کشورهای دیگر جهان بر عهده روسیه است، گفت: طبق همین ماده روسیه اگر احساس کند که روس تباران جهان نیاز به امنیت دارند نیروی نظامی خود را برای دفاع از آنها وارد آن منطقه می کند.
این استاد دانشگاه افزود: در حالی که اولا روس تبارهایی که در اوکراین ساکن هستند چیزی حدود 17 درصد جمعیت این کشور را تشکیل می دهند و ثانیا این مسئله یک امر داخلی کشورها محسوب می شود و نمی تواند به کل جهان تعمیم داده شود در حالی که روسیه این موضوع را در حقوق بین الملل خود گنجانده است.
این کارشناس مسائل روسیه ادامه داد: این کار روسیه صحیح به نظر نمی رسد چون حفاظت از شهروندان هر کشور در چارچوب مرزهای سیاسی اش بر عهده نیروهای مسلح همان کشور است ولی روسیه از این مساله به عنوان بهانه ای استفاده می کند و سعی می کند در امورات دیگر کشورها دخالت کند.
وی با تاکید بر اینکه ورود نظامی روسیه به بحران اوکراین به ضرر روسیه تمام خواهد شد گفت: روس ها به خوبی بر این واقعیت آگاه هستند که بیش از آنکه اوکراین به این کشور نیاز داشته باشد این روس ها هستند که به رابطه خوب با اوکراین نیازمند هستند چرا که روس ها برای استقرار ناوگان دریایی از جمله زیردریایی های اتمی خود در دریایی سیاه در شرایطی که بسیاری از بنادر این دریا در اختیار ناتو است نیازمند مساعدت اوکراین است
امیراحمدیان درباره اینکه آیا تجربه تجزیه گرجستان آن هم با دخالت نظامی روسیه دوباره در اوکراین تکرار خواهد شد گفت: شرایطی که در سال 2008 در گرجستان به وجود آمد خاص و ویژه بود که اکنون چنین شرایطی حاکم نیست.
وی ادامه داد: جنگ اوستیای جنوبی در ماه آگوست سال 2008 همزمان با افتتاحیه بازیهای المیپک پکن آغاز شد. این در حالی است که اروپا در آن دوران درگیر بحران اقتصادی و آمریکا درگیر انتخابات ریاست جمهوری بود. همچنین دولت گرجستان در پی سیاست های غلط میخائیل ساکاشویلی رئیس جمهور وقت این کشور با بحران مشروعیت روبرو شده بود و به نوعی این کشور در یک شرایط دو قطبی قرار گرفته بود.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: تمامی این عوامل باعث شد که دمیتری مدودوف با ادعای دفاع از شهروندان روسی ساکن اوستیای جنوبی نیروهای روسی را به این منطقه گسیل کند و روس ها نیروهای نظامی گرجستان را تا تفلیس به عقب راندند و حتی مناطقی از این شهر را بمب باران کردند به این ترتیب زمینه استقلال اوستیای جنوبی را فراهم کردند.
وی افزود: این در حالی است که روس ها از یک سیاست دوگانه درباره استقلال برخی مناطق کشورهای پیروی می کند آن هم در شرایطی که روسیه اجازه خودمختاری به چچن را نمی دهد.
این کارشناس مسائل روسیه گفت: بنابراین روسیه در شرایطی توانست به اهداف خود در بحران گرجستان دست پیدا کند که جهان آمادگی مقابله با اقدام روسیه را نداشت این در حالی که اکنون چنین شرایطی حاکم نیست و هر اقدام احتمالی روسیه با پاسخ قاطع اوکراین وهمپیمانانش مواجه خواهد شد.
وی با بیان اینکه مشابه این تهدیدها را در دوران جنگ سرد میان آمریکا و شوروی در بحران خلیج خوک های کوبا شاهد بودیم گفت: در آن دوران آمریکا و شوروی قدرتی برابر داشتند و می توانستند دو کشور برای یکدیگر شاخه و شانه بکشند. این در حالی است که اکنون روسیه با بحران سیاست داخلی و اقتصادی مواجه است.
امیراحمدیان افزود: روسیه در حالی دست به چنین تهدیدهایی می زند که از اقتصاد ضعیف و با تولید ناخالص مبتنی بر نفت و گاز و معادن با رقمی حدود 2هزار میلیارد دلار برخوردار است در مقابل تولید ناخالص آمریکا معادل 15 هزار میلیارد دلار است. بودجه نظامی روسیه 70 میلیارد دلار است و بودجه نظامی آمریکا معادل 360 میلیارد دلار است. بنابراین روسیه نمی تواند در مقابل آمریکا ادعای ابرقدرتی و قطبی از جهان بودن کند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: تمام نگرانی های روسیه ناشی از مشکلات ژئواستراتژیکی است که برای این کشور به وجود آمده است. روس ها نگران محاصره شدن بدون حائل توسط ناتو هستند و بر پایه این نگرانی رو به تحرکات اخیر از جمله ورود نظامی به بحران اوکراین کرده است.
وی تصریح کرد: این در حالی است که این نگرانی ها با سیاست نظامی قابل رفع نیست و روسیه باید با تغییر سیاست های خود به حل بحران های داخلی از جمله پاسخ دادن به مشکلات داخلی از جمله تقلب در انتخابات دوما و ریاست جمهوری بحران مشروعیت خود را حل کند و با تقویت بنیه اقتصادی خود زمینه عرض اندام در نظام بین الملل پیدا کند.
