فرارو- روزنامه اسرائیلی هاآرتص که به نظر می رسد از گشایش هرچند اندک اقتصاد ایران به روی بازار جهانی به خشم آمده، امروز طی گزارشی با انتقاد از تعجیل شرکت های اروپایی برای بازگشت به بازار ایران نوشت: بزرگترین شرکت های اروپا در عجله ای ناشایست اقدام به کنار زدن تحریم های ایران و هر اهرمی که این قاره بر بلندپروازی های هسته ای تهران داشت، کرده اند.
به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از هاآرتص، این روزنامه اسرائیلی در ادامه آورده است: پس از توافق موقت میان ایران و گروه 1+5 که از ماه ژانویه اجرایی شده، شرکت های اروپایی با سرعت حیرت آوری به دنبال انجام مبادلات جدید با ایران هستند.
اشتیاق شرکت ها و دولت های اتحادیه اروپا برای تقویت روابط تجاری با ایران باعث شده به شدت با تجار ایرانی ارتباط برقرار کنند و در برخی موارد حتی رویکردهای خلاف عرف را در پیش بگیرند. یوهانس دوما، سفیر هلند در تهران در نیمه ماه ژانویه در توئیتر خود توئیتی با مضمون علاقه شرکت های تجاری برای بازگشت به ایران نوشت.
زمانیکه از وی در مورد این توئیت و ماهیت تجارت و اینکه آیا شرکت رویال داچ شل نیز به دنبال تجدید روابط با ایران است پرسیده شد، وی گفت: «شرکت های خصوصی آزاد هستند که هرگونه تجارتی که تحت تحریم ها نیست با ایران داشته باشند. رویال از ایران خارج شده است.»
دوما درست می گوید که شرکت رویال سال ها قبل به دلیل تحریم ها از ایران خارج شد اما این شرکت به همراه شرکت انرژی انی ایتالیا و شرکت عظیم نفت و گاز اتریش OMV در دسامبر 2013 در وین با وزیر نفت ایران دیدار کردند تا سرمایه گذاری در میدان های نفتی ایران را پیگیری کنند.
جک استراو، وزیر خارجه سابق انگلیس که در ژانویه 2014 به همراه هیاتی به ایران سفر کرده بود، گفت: «پرواز لوفت هانزای ما در بازگشت از تهران، مملو از تجار آلمانی بود.»
دانیل برنبک، رییس اتاق بازرگانی آلمان و ایران اوایل ماه ژانویه گفت که هواپیماهایی «مملو از ایتالیایی هایی» که در راس آنها غول نفتی این کشور، انی بوده به ایران سفر کرد ه اند.
این روزنامه اسرائیلی در ادامه می نویسد: این همان برنبکی است که پس از انتخابات سال 2009 در ایران و روی کار آمدن محمود احمدی نژاد و درگیری های پس از آن، نگرانی ها در زمینه حقوق بشر را رد کرد.
مطالعات بنیاد دفاع از دموکراسی نشان می دهد که لغو تحریم های بخش خودرو، یکی از بازوهای اقتصادی ایران را به شدت قدرتمند می کند. بر این اساس «حتی اگر بخش خودرو تنها 10 درصد از همکاری خود که پیش تر ارزشی 50 میلیارد دلاری در سال داشت را فعال کند، این امر طی شش ماه آینده درکنار دیگر فعالیت های اقتصادی ارزشی 2.5 میلیارد دلاری خواهد داشت.
هاآرتص در ماه دسامبر با بررسی همین فعالیت های اقتصادی ثابت کرد که چرا کاهش تحریم ها نه 7 میلیارد دلاری که دولت اوباما محاسبه کرده بود، بلکه 20 میلیارد دلار به اقتصاد ایران کمک خواهد کرد.
در شرایطی که دولت اوباما تاکید می کند که ایران هنوز نمی تواند مبادلات تجاری داشته باشد، علی اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران می گوید: «کوه یخ تحریم ها در حال فروریختن است، در حالیکه سانتریفیوژهای ما هنوز فعال هستند.»
شرکت های اروپایی به آسانی سرمایه گذاری در ابعاد گسترده را آغاز نمی کنند مگر اینکه مطمئن شوند این امر در دراز مدت ارزش دارد. نمی توان اطمینان داشت که عجله این شرکت ها برای سرمایه گذاری در ایران و مذاکرات شان برای بستن قراردادهای دراز مدت بدین معنی است که معتقدند تحریم ها بار دیگر اعمال نخواهد شد. اما مطمئنا از اظهارات اخیر کاترین اشتون نشات می گیرد که گفته این توافق شش ماهه می تواند با «توافق طرفین» تمدید شود.
توافق موقت هسته ای به محرک اقتصاد ایران تبدیل شده است. پیش بینی آینده اقتصاد ایران وهجوم شرکت های اروپایی به فارس طلاخیز، امیدوارکننده به نظر می رسد. اندک افرادی هستند که بخواهند به یاد بیاورند که مردن رژیم تحریم ها تاثیرات گسترده تری بر خاورمیانه و جهان خواهد داشت؛ طی چند ماه آینده چیزی از اهرمی که ایران را مجبور به مذاکره کرد، باقی نخواهد ماند.
