رییس سابق فدراسیون فوتبال پیش بینی می کند که بدترین دوران ورزش در حال رقم خوردن است. او می گوید بر خلاف ادعاهای مطرح شده انتخابات کمیته ملی المپیک به هیچ عنوان دموکراتیک نبوده. دادگان همچنین از وزارت ورزش به خاطر تحت فشار گذاشتن رویانیان برای استعفا به شدت انتقاد کرد.
محمد دادگان در گفت وگو با ایسنا از هر دری سخن گفت. از پرسپولیس گرفته تا کمیته ملی المپیک.
این گفتوگو را در ادامه میخوانید:
اگر اجازه بدهید از پرسپولیس شروع کنیم. همانطور که در جریان هستید، محمد رویانیان بعد از دو سال و چهار ماه مدیریت از پرسپولیس استعفا داد. نظر شما به عنوان یکی از قدیمی ترین پرسپولیسیها درباره رفتن رویانیان چیست؟
اول باید بگویم قصد انجام مصاحبه نداشتم اما اخباری که از پرسپولیس به بیرون رسیده نگران کننده بود و به همین خاطر احساس وظیفه کردم تا صحبت کنم. متاسفانه از 35 سال گذشته تاکنون همیشه پرسپولیس با ناملایماتی روبه رو شده و این تغییرات برای بار نخست نیست که اتفاق می افتد. سازمان تربیت بدنی سابق و وزارت ورزش فعلی هیچ وقت برنامه منسجمی برای این تیم نداشته و هر یک سال یا دو سال چنین تغییراتی رخ می دهد. شما می بینید که در طول چهار ساله عمر یک وزیر، حتی تا 3 مدیرعامل برای پرسپولیس انتخاب می شود.
فکر می کنید دلیلش چه بوده؟
من معتقدم این تصمیمات به نفع ورزش نیست و تنها از روی شکم سیری انجام می شود. امروز رویانیانی که نباید از همان اول به فوتبال می آمد را بعد از 27 ماه کار و کسب تجربه بر می دارند. اگر رویانیان کار بلد نبود چرا او را آوردید که الان بعد از دو سال و سه ماه او را برکنار کنید. من به یک چیزی به یقین رسیده ام و آن هم اینکه 36-37 سال است که نمی خواهند پرسپولیس سر و سامان داشته باشد.
البته رویانیان منصوب دولت قبلی بود و شاید به خاطر برخی سیاستهای متفاوت چنین فشاری به رویانیان آمد که استعفا بدهد.
من نظرم چیزی دیگری است. تصمیماتی که درباره ورزش گرفته می شود بیرون از اختیارات وزارت ورزش است. الان وزیر و معاونش ورزشی و دانشگاهی هستند اما به نظر من اینها تصمیم گیرندگان اصلی نیستند و تنها دستوراتی که داده می شود را اجرا می کنند. شما پرسپولیس را ببینید. این تیم می توانست دوباره به صدر برگردد و حتی قهرمان شود اما در وسط مسابقات چنان فشاری به مدیرعاملش آوردند که مجبور شد استعفا بدهد.
یکی از اظهارنظرهایی که بعد از استعفای رویانیان از سوی وزیر ورزش مطرح شد، این بود که مسائل مهمتری نسبت به استعفای رویانیان و وضعیت پرسپولیس وجود دارد. بعد از این اظهار نظر این انتقاد از سوی برخی مطرح شد که سرنوشت پرسپولیس با حدود 30 میلیون هوادار چیز کماهمیتی نیست و نباید چنین اظهار نظری صورت میگرفت. نظر شما در این باره چیست؟
من معتقدم هنوز کسی به مفهوم کامل پتانسیل پرسپولیس و استقلال را درک نکرده است و همه تصمیمها در تمام این سالها درباره این دو باشگاه بزرگ باری به هر جهت بوده است. پرسپولیس و استقلال در اولویت کاری وزیر ورزش قرار ندارند. پیش از انتخاب وزیر ورزش یکی از نامزدهای تصدی پست وزارت ورزش از من مشورت خواست و من به او گفتم اگر شما بتوانید وضعیت فدراسیونهای کشتی، فوتبال و کمیته ملی المپیک و استقلال و پرسپولیس را سروسامان دهید و به خوبی مهرهچینی کنید بسیاری از چالشهایتان برطرف میشود. اما میبینیم که حداقل درباره استقلال و پرسپولیس چنین وضعیتی وجود ندارد.
هرچند مواضعتان را درباره مجموعه تیم مدیریتی وزارت ورزش در این مصاحبه به روشنی بیان کردید اما به هر حال این سوال مطرح است که آیا حاضرید با توجه به اخباری که در برخی رسانهها آمده، به پرسپولیس بیایید؟
جسته و گریخته به من نیز این پیشنهادها مطرح شده است. اما این را میخواهم به شما بگویم که من با امضای هیچ وزیر ورزشی نمیآیم و تنها اگر مردم روزی بخواهند حاضرم با عشق برای آنها کار کنم. فقط با کمک کردن مردم حاضرم باشگاه بزرگی مانند پرسپولیس را اداره کنم و این توانایی را کاملا در خود میبینم. من با امضای هیچ دولتیای حاضر نیستم کاری را بر عهده بگیرم. مردم کسانی را که از طرف مسئولان دولتی انتخاب میشوند، پس میزنند. شما اکنون میبینید در وزارت ورزش کسانی کنار هم هستند که اختلاف نظرهایشان مثل کارد و پنیر است ولی یک سری عوامل اینها را کنار هم نگه داشته است. منافع و شهرت باعث شده که آنها کنار هم بمانند اما من آدمی نیستم که اگر با کسی اختلاف داشته باشم حاضر باشم کنارش کار کنم. ضمن اینکه همین سیاستهای غلط آقایان باعث شده کسانی مانند هدایتی و شفیعزاده که از پول خودشان برای این فوتبال خرج کردهاند، مجبور به فرار از فوتبال و ورزش شوند.
شما به عنوان یکی از قدیمیهای پرسپولیس فکر میکنید راه حل مشکلات پرسپولیس چیست؟
پرسپولیس هم مانند بسیاری از باشگاههای دنیا باید توسط خود پرسپولیسیها اداره شود. باید سیاسیون و غیر ورزشیها پایشان را از پرسپولیس کنار بکشند. هیات مدیره پرسپولیس نباید از افراد غیر پرسپولیسی تشکیل شود. مگر پرسپولیس آدم تحصیل کرده و باسواد کم دارد؟ این همه خاک خورده پرسپولیس هستند که هم توان مدیریت دارند و هم اینکه باتجربه هستند. میخواهم بدانم کسانی که توسط این آقایان در سه دهه گذشته انتخاب شدهاند، چه سنخیتی با پرسپولیس داشتهاند؟ البته در این دوره که من اطمینان دارم وزارت ورزش اختیاری ندارد و مهرهچینیها از بیرون وزارت ورزش صورت میگیرد.
بعد از موافقت با استعفای رویانیان یکی از بحثبرانگیزترین تصمیمهای گرفته شده انتخاب علی پروین به عنوان سرپرست باشگاه بود. شما نظرتان درباره این انتخاب چیست؟
علی پروین زحمت زیادی برای پرسپولیس کشیده و اعتقاد دارم او یکی از بزرگان فوتبال ایران است. اما او خودش هم باید بفهمد که مدیریت کار هر کسی نیست. کسی که به عنوان مدیرعامل انتخاب میشود باید در بخش مدیریت کار کرده باشد و تجربهاش را داشته باشد. علی پروین نباید گول سیاسیکاریها را بخورد.
البته میگویند پروین به این دلیل به عنوان سرپرست انتخاب شده که بتواند حداقل حمایت بخشی از هواداران قدیمی پرسپولیس را به خود جلب کند و این تصمیم برای تلطیف فضاست.
درست میگویید کسانی که این انتخاب را انجام دادهاند برای اینکه این شرایط را مدیریت کنند پروین را سرپرست گذاشتهاند. خودشان هم به خوبی میدانند مدیریت کردن کار پروین نیست. ضمن احترام به علی پروین من به او توصیه میکنم که مراقب باشد برای صدمین بار از یک سوراخ گزیده نشود.
کمی از پرسپولیس دور شویم و به انتخاب کمیته ملی المپیک برسیم. خیلیها معتقدند انتخابات کمیته ملی المپیک دموکراتترین انتخابات ورزشی در ایران بوده است. شما به عنوان یک ناظر بیرونی چطور فکر میکنید؟
اصلا و ابدا این طور نیست و این انتخابات کاملا مهندسی شده بود. آنقدر مردم دروغ شنیدهاند که این حرفها را دیگر باور نمیکنند. من با اطمینان میگویم که انتخابات کمیته ملی المپیک غیر دموکراتیک و مهندسی شده صورت گرفت. 6 نفر از روسای فدراسیونها بعد از انتخابات با من صحبت کردند و گفتند که قبل از انتخابات به آنها گفته شده بود به چه کسانی رای بدهند.
اما به هر حال محمد علیآبادی که شما همواره به او انتقاد داشتید، از ورزش جدا شد و کیومرث هاشمی به عنوان رییس کمیته ملی المپیک انتخاب شد.
ایشان هم با علیآبادی بوده است. امروز او هم باید جوابگوی حرفهایی باشد که زده است. ایشان سخنگوی علیآبادی بود. باید جوابگوی تهمتهایی باشد که مطرح کرده است. من هر جا مصاحبه کنم درباره او حرف خواهم زد. میخواهم بدانم آیا ورزش مملکت هیچ مهره دیگری ندارد که همه جا از ایشان استفاده میکنند. او در آن زمان میگفت که من در بغل خارجیها بودم و با بیگانه ارتباط داشتم. او یا حرفهایش را ثابت میکند یا اینکه من هرجا حرف بزنم، واقعیتها را درباره او خواهم گفت. او در اتفاقاتی که آن سال در فوتبال ما رقم خورد نقش بزرگی داشت. امروز دولت این آقا را سر کار آورده است اما او از مردم نمره منفی دارد. خواهید دید که با حضور او چه مشکلاتی در ورزش به وجود خواهد آمد و مطمئن باشید با عدم استقبال مردم همان طور که در گذشته رفته این بار هم خواهد رفت. یک روز من گفتم سه نفر میخواهند ورزش را از بین ببرند. در آن زمان هیچ کس باور نمیکرد پیشبینی من درست باشد اما بعدا همه دیدند که این سه نفر چه کردند. الان هم میگویم که دوره فعلی بدترین دوران ورزش است. البته تنها دلیلم به خاطر افرادی که در وزارت ورزش هستند نیست، بلکه یکی از دلایل اصلیام اداره ورزش بیرون از ساختمان وزارت ورزش است. نمیگویم این افراد و مدیران فعلی وزارت ورزش باعث به انزوا رفتن ورزش میشوند چرا که نقش این افراد به خاطر اختیارات کمشان و مدیریت ورزش از بیرون، کم است. ضمن اینکه نباید شکست احتمالی اینها را به پای جامعه ورزش و دانشگاهی بنویسید.
اخبار ورزشی را از اینجا بخوانید