هنرمندان بنام موسیقی این کشور چه مظلومانه و بی سر صدا زندگی میکنند و میمیرند . یادت گرامی استاد بزرگ و کاش وقتی بودی مدال هنر این کشور بر سینه ات میدرخشید .
تارو پودم در اهتزاز آرد / سیم ساز ترانه پردازت
حیف نای فرشتگانم نیست / تا کنم ساز دل هم آوازت
وای ازین مرغ عاشق زخمی / که بنالد به زخمه سازت
چون من ای مرغ عالم ملکوت / کی شکسته است بال پروازت
شور فرهاد و عشوه شیرین / زنده کردی به شور و شهنازت
نازنینا نیازمند توام / عمر اگر بود می کشم نازت
سوز و سازت به اشک من ماند / که کشد پرده از رخ رازت
گاهی از لطف سرفرازم کن / شکر سرو قد سرافرازت
شهریار این نه شعر حافظ بود / که به سر زد هوای شیرازت
روحت شاد
همچون بنفشه سر به زانو نهاده ایم...
حميد
۰۸:۵۱ - ۱۳۹۲/۰۳/۲۸
دوست عزيز ناشناس
فقط ميتونم بگم آفرين و هزاران آفرين به اين كامنت زيبا و قدر شناسي لطيف شما ..... واقعاٌ كه چنان استادي لياقت چنين تمجيدي هم داشت و دارد.
درود بر شما
چه نوازنده ای مانند ایشان
چه شاهی مانند کورش بزرگ