تهدیدهای کره شمالی علیه آمریکا و همسایگانش، وارد فاز جدیدی شده است. "کیم جونگ اون"، رهبر جوان کره شمالی که تا چند ماه قبل، میزبان هیأت های غیر دولتی آمریکا از مدیران گوگل گرفته تا بسکتبالیست معروف آمریکایی بود و به همین مناسبت ها، روی خط اخبار قرار داشت، این بار، متد جدیدی برای مطرح شدن در رسانه ها را در پیش گرفته است: "حمله اتمی می کنیم!"
هر چند بسیاری از ناظران سیاسی، این تهدیدها را جدی نمی گیرند و معتقدند که رهبر جوان کره شمالی، هرگز با آمریکا سرشاخ نمی شود، ولی در عین حال، تمهیدات امنیتی برای مقابله با هر خطری، از سوی جبهه مقابل کره شمالی در حال انجام است. از جمله، کره جنونی، ناوهای مجهز به سیستم رهگیری موشک های دور برد (ایجیس) را به حالت آماده باش در آورده و آمریکا نیز علاوه بر به پرواز در آوردن بمب افکن های بی 2 و بی 52، سامانه ضد موشکی خود در "گوآم" را تقویت کرده است، اقدامی که هرگز باب میل چین و روسیه نبوده است اما خیره سری های رهبر جوان شمالی ها، باعث شده آمریکا بهانه بسیار مناسبی برای تقویت مواضع خود در منطقه داشته باشد.
با همه این اوصاف، سوالی که مطرح است این که آیا کره شمالی می تواند واقعاً آمریکا را مورد هدف قرار دهد؟
بی گمان کره شمالی، قادر است هم پیمانان منطقه ای آمریکا، یعنی کره جنوبی و ژاپن را به سادگی هدف حملات خود قرار دهد و اقتصاد جهانی را دچار چالشی جدی کند.
پایگاه های آمریکایی در منطقه نیز، در تیر رس موشک های شمالی ها هستند اما بخش اعظم آمریکا، مصونیت دارد و تنها غرب آلاسکا، در تیر رس دوربردترین موشک کره شمالی است: تائپودونگ 2 با برد 6 هزار کیلومتر.
آلاسکا، تا سال 1867 متعلق به روسیه بود اما در آن سال، آمریکا با پرداخت مبلغ 7 میلیون و 200 هزار دلار، این منطقه را خریداری و به خاک خود منضم کرد. مساحت آلاسکا، کمی بیشتر از مساحت ایران است.
به جز آلاسکا، هیچ بخش دیگری از آمریکا در تیر رس موشک های کره شمالی قرار ندارند. به عنوان مثال کره شمالی، برای هدف قرار دادن واشنگتن، به موشکی با برد 10700 کیلومتر نیاز دارد که البته چنین موشکی در اختیار ندارد هر چند که بلوف هایی در این زمینه وجود دارد.
عمده ترین موشک های دوربرد کره شمالی عبارتند از:
نودونگ: 1000 کیلومتر
تائپودونگ:2200 کیلومتر
موسودان:4000 کیلومتر
تائپودونگ 2: 6000 کیلومتر
این موشک آخری، اگر به سمت ایران شلیک شود، می تواند شمال شرق ایران و شهرهایی مانند مشهد، چناران، سرخس و تربت حیدریه را در آخرین نفس هایش مورد هدف قرار دهد.
در آن سو، هر چند ایالت آلاسکا و پایگاه گوآم در اقیانوس آرام، در برد "موسودان" و "تائپودونگ 2" قرار دارند ولی این، بدان معنا نیست که کره شمالی واقعاً بتواند این دو نقطه را هدف قرار دهد زیرا فاصله چند هزار کیلومتری بین مبدأ شلیک و مقصد، این امکان را به سامانه ضد موشکی آمریکا می دهد که در طول این مسیر بسیار طولانی، موشک های کم شمار کره شمالی را رهگیری و منهدم کند.
از این رو، به نظر می رسد رهبر جوان کره شمالی، با گرد و خاکی که اخیراً به راه انداخته،خواسته یا ناخواسته، در مسیر اهداف واشنگتن قدم گذاشته و به ایالات متحده این امکان را داده که بدون ممانعت سیاسی چین و روسیه، مواضع نظامی خود در شرق آسیا و اقیانوس آرام را تقویت کند. البته کیم جونگ اون، با مانور اخیر خود، در داخل کره شمالی هم به دنبال جا انداختن خود به عنوان مردی مقتدر و شایسته برای رهبری خلق کره است.
البته آمریکا، طبیعتاً نگران سرنوشت هم پیمانان خود، یعنی کره جنوبی و ژاپن نیز هست که به سادگی می توانند مورد هدف موشک های کوتاه برد و میان برد همسایه چموش خود قرار بگیرند.
در مقابل، کره شمالی هم از پیمان های این دو با آمریکا خبر دارد و می داند که هر گونه دست اندازی جدی به ژاپن و کره جنوبی، پای آمریکا را به میان می کشد؛ آنگاه کره شمالی می ماند و موشک هایی که به آمریکا نمی رسند و آمریکایی که موشک هایش به همه جای کره شمالی می رسند.
رهبر کره شمالی، هر چند خام است و جوان، ولی قاعدتاً قمار دو سر باخت نمی کند، هر چند که از دیکتاتورهای نظامی هیچ چیز بعید نیست.
ما منتظر سوميش هستيم
هيجا نميريم همينجا هستيم