جام جم نوشت:
هر چند مسووليت‌شناسي و پايبندي اخلاقي به تعهدات، لازمه هر كاري از جمله حضور در دنياي پرهياهوي فوتبال است، ولي معادلات حرفهاي اين رشته خيلي پيچيده‌تر از حرفهاي خامي چون تعصب و عشق به پيراهن است.
بر همين اساس، فوتباليست‌هاي حرفهاي در دنيا شيوه‌هاي متداولي را براي پيشرفت خود و به دست آوردن جايگاه فني و مالي بالاتر دنبال مي‌كنند. جدا شدن جواد نكونام پس از سال‌ها بازي در تيم اوساسونا و حتي بستن بازوبند كاپيتاني اين تيم لاليگايي از همين موارد است.
طبيعي است بازيكنان مطرح در سال‌هاي آخر فوتبال خود با پيشنهادهايي چرب و دندان‌گير از كشورهايي چون ژاپن، چين، آمريكا و البته قطر روبه‌رو مي‌شوند و چنانچه اين بازيكنان تهديدي براي حفظ جايگاه ممتاز سابق خود در تيمشان ببينند، معمولا در برابر چنين پيشنهادهايي تسليم مي‌شوند كه شايد نمونه بارز اين قضيه، ديديه دروگباي ساحل عاجي باشد كه اخيرا با دريافت مبلغ كلاني از چلسي (تيم قهرمان اروپا) راهي ليگ چين شده است.
در چنين شرايطي و وقتي باشگاه‌هاي ترك و بويژه قطري، پيشنهادهاي خوبي براي جذب نكونام به اوساسونا داده بودند و در وضعيتي كه به دليل تمام نشدن قرارداد اين بازيكن با باشگاه اسپانيايي، طبق مقررات، بخش اعظم مبلغ اين انتقال به حساب اوساسونا واريز مي‌شد، بازيكن زيرك ايراني با مشورت با مدير برنامه‌هاي حرفهاي خود تصميم گرفت كه با انتقال موقت به باشگاه استقلال، مسير اسپانيا به قطر را از طريق حضور در تهران دور بزند.
اين توافق، در آخرين روزهاي قبل از شروع ليگ برتر صورت گرفت و نكونام به اين ترتيب لباس آبي بر تن كرد تا چند هفته‌اي هم در ليگ بازي كند، ولي زمزمه‌هايي از سوي مسوولان استقلال به گوش مي‌رسد كه بر مبناي آن بايد منتظر انتقال جواد به باشگاه مقصد در كشور قطر باشيم.
اتفاقي كه سال گذشته هم با كمي تاخير بيشتر در مورد فرهاد مجيدي رخ داد و البته در آن زمان، لطمه فني محسوسي نيز به استقلال زد و موجب انتقادهاي زيادي به مديران و مربيان اين تيم شد، ولي عملكرد ضعيف نكونام در شروع ليگ امسال موجب مي‌شود در صورت انتقال اين بازيكن به ليگ قطر نيز انتقادهاي چنداني از رفتن او به عمل نيايد.
