فرارو- تایلر کوون، اقتصاددان دانشگاه جورج میسون طی مقاله ای برای نیویورک تایمز با اشاره به شرایط اقتصادی هند می نویسد رکود و کند شدن روند رشد اقتصادی در هند یکی از بزرگترین مسائل اقتصادی جهان است اما توجه اندکی را به خود جلب می کند.
به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از نیویورک تایمز، روند رشد اقتصادی هند شاید حتی در حال کند شدن هم به نظر نرسد چراکه براساس استاندارد اقتصادهای توسعه یافته- و برآورد صندوق بین المللی پول از رشد 6.9 درصدی این کشور در سال 2012- رشد اقتصادی آن هنوز هم از استحکام لازم برخوردار است: اقتصاد هند نسبت به پیش بینی رشد بیش از 8 درصدی خود با افت روبرو شده و این شتاب منفی می تواند تنزل هایی را در آینده در پی داشته باشد. براساس گزارش دولت هند رشد سالانه این کشور طی سه ماهه منتهی به ماه دسامبر تنها 6.1 درصد بوده است.
مسئله نگران کننده توزیع ناعادلانه بار کند شدن رشد اقتصادی است که حجم سنگینی از آن را قشر فقیر جامعه هند بر دوش می کشند. اگر روند کند شدن رشد اقتصادی این کشور ادامه داشته باشد، چندین میلیون تن از مردم هند برای یک نسل دیگر نمی توانند از فقر شدید نجات یابند. مشکلات ناحیه یورو در مقایسه با هند بسیار جزئی است.
اقتصاد چین توجهات بسیاری را به خود جلب کرده اما پروفسور اسکات سامنر، اقتصاددان کالج بنتلی در والتهام معتقد است کشوری که طی قرن آینده در نهایت به بزرگترین اقتصاد جهان تبدیل خواهد شد هند است. جمعیت چین احتمالاً به زودی با یک اوج گیری روبرو خواهد بود و این در حالی اس که جمعیت هند همچنان روندی رو به رشد خواهد داشت؛ بنابراین حتی بر اساس پیش بینی هایی که با خوش بینی نسبی همراه هستند می توان هند را به عنوان بزرگترین اقتصاد جهان از نظر حجم کلی معرفی کرد.
از سوی دیگر هند نیروی بالقوه تقویت اقتصادهای بنگلادش، نپال و شاید به زودی پاکستان و میانمار است. تاثیرات کند شدن رشد اقتصادی هند فراتر از مرزهای این کشور می رود؛ ضمن اینکه هرچه هند ثروتمندتر شود، جذبه دموکراسی در منطقه افزایش می یابد.
چرا روند رشد اقتصادی هند رو به کند شدن است؟ دلایل گوناگونی وجود دارد. عدم وجود نگرش مطلوب نسبت به تجارت و سرمایه گذاری خارجی: به عنوان مثال تغییر عقیده دولت هند در مورد تمایل قبلی خود در مورد ورود وال مارت (یک شرکت زنجیره ای مواد خانگی و غذایی) به بخش خورده فروشی این کشور. دولت همچنین مالیات مربوط به تجارت های خارجی صورت گرفته در گذشته را سال ها پس از کسب درآمد و صدور گزارش آنها مورد ارزیابی قرار می دهد. مشکل دیگر ساختار انرژی این کشور است که نمی تواند پاسخگوی تقاضای بخش صنعت باشد. به عنوان مثال استخراج ذغال سنگ در انحصار یک شرکت دولتی بی کفایت است و کنترل قیمت گوناگونی بر ذغال سنگ و گاز طبیعی اعمال می شود. به طور کلی به نظر نمی رسد این کشور پیش به سوی اصلاحات آزادسازی و بازارگرا باشد.
این مشکلات قابل حل هستند اما آنچه اصلاحش آسان نیست دلایل بروز این مشکلات است.
برای نمونه، کشاورزی نیمی از نیروی کار هند را به خود اختصاص داده، با این حال انقلاب کشاوزی این کشور که در دهه 1970 شکوفا شد با کندی روبرو شده است. حجم محصولات به شدت پائین است، زیرساخت های حمل و نقل و آب رسانی فرسوده است و نظام حقوقی این کشور دیدی خصمانه نسبت به سرمایه گذاری خارجی در بخش کشاورزی اولیه و محصولات مدرن کشاورزی دارد. به خاطر داشته باشید که شکوفایی کلی رشد اقتصادی در ژاپن، کره جنوبی و تایوان همگی با دستاوردهای قابل توجه در تولیدات کشاورزی آغاز شدند.
اگر کل روند پیشرفت اقتصادی هند را بررسی کنیم، نکته پرتحرک و تکان دهنده ای در بخش کشاورزی امروز هند پیدا نمی شود. بر اساس برآوردهای صورت گرفته نیمی از کودکان زیر پنج سال هند از سوءتغذیه رنج می برند.
نگرانی دیگر این است که خدمات مبتنی بر جهش ناگهانی رشد بخش عمده مسیر خود را پیموده است. براس مثال مراکز تماس توانسته اند زیرساخت های خود را با موفقیت بسازند و اغلب به عنوان شهرهای کوچک محصور در میان دیوارها که فعالیت هایشان شامل خودشان می شود، عمل می کنند. این نکته که اقتصاد هند دستاوردهای بسیاری داشته اما این جزایر تفکیک شده اقتصادی موفقیت خود را با فعالیت جدا از اقتصاد کلان هند به دست آورده اند نه از طریق ادغام با آن قابل تامل است.
هند همچنین دارای یکی از عظیم ترین سیستم های حقوقی جهان است و به نظر می رسد این سیستم ها تقریباً اصلاح ناپذیر است. این کشور در رتبه بندی «شاخص انجام تجارت» بانک جهانی، میان 183 کشور و منطقه در رتبه صد و سی و دوم قرار دارد و پس از کشورها مناطقی چون هندوراس و کرانه باختری و غزه قرار گرفته است. به نظر می رسد روزهای «جواز راج» بازگشته اند. جواز راج به سری قوانین سنگین دولتی اشاره دارد که برای انجام تجارت باید از سوی شرکت ها کسب می شد. پیش از اصلاحات اواسط دهه 1980 که بخش عمده ای از اثربخشی این قانون را از بین برد، یک شرکت خصوصی پیش از تولید یک محصول باید رضایت نزدیک به 80 آژانس دولتی را کسب می کرد و در صورت کسب رضایت آنها، دولت قوانین تولید را تنظیم می کرد.
اگر بخواهیم به نکات مثبت موجود در این کشور اشاره کنیم، مسئله جمعیت هند است که از استعداد، انرژی و کارآفرینی قابل ملاحظه ای برخوردار است. این کشور دارای شبکه های جهانی تجارت و مهاجرت است و از دستاوردهای سرگرمی و طراحی در کلاس جهانی برخوردار است. با این حال روند اخیر پیشرفت در این زمینه دیگر چندان تضمین شده به نظر نمی رسد.
البته هند در این رکود تنها نیست. نگرانی های کلی در مورد اقتصادهای بزرگ بریک- برزیل، روسیه، هند و چین- به چشم می خورد و به دلایلی شتاب رشد این کشورها نیز کند شده است. رشد اقتصادی سال گذشته برزیل 2.7 درصد اعلام شد که این رقم بسیار پائین تر از رشد 7.5 درصدی سال پیش از آن است. رشد تولید ناخالص داخلی چین و روسیه نیز کند شده است. بسیاری از کشورهایی که در گذشته با شتاب رشد اقتصادی روبرو بودند حال با روندی کند مواجهه هستند. با وجود آنکه اقتصاددانان به طور دقیق به نظریه پردازی در مورد دلایل و زمان دقیق وقوع آن نپرداخته اند، خطر واقعی این کند شدن رشد نگران کننده است.
ما اغلب در کوتاه مدت به مسائلی چون انتخابات و مناقشات میان شخصیت ها و احزاب سیاسی می پردازیم اما جهان بر اساس نیروهای ساختاری عمیق تری مانند منابع، تکنولوژی ها، ساختارهای جمعیتی و نرخ رشد اقتصادی شکل گرفته است. در حال حاضر جهان مشکل اقتصاد هند به عنوان یک خطر را نادیده می گیرد.
