جرم شناسان در سالهای دور بر این باور بودند که شاخصههای ظاهری میتواند بیانگر شخصیت مجرمانه فرد باشد، اما در دهههای اخیر این نظریهها به کلی رد شده و واقعیات نشان میدهند که از روی ظاهر اشخاص و علائمی، چون خالکوبی، خطوط ناشی از زخم و نوع آرایش و پوشش نمیتوان اشخاص را مورد اتهام قرار داد.