در واقع حجاریان سعی میکند راهحل میانهای را در پیش بگیرد تا در وهله نخست خود را از یک مطلقگرایی برهاند و پیش از همه خود را قانع کند که اگر نیروهای اصلاحطلب با ردصلاحیت گسترده مواجه نشوند و از سوی دیگر برنامههای مشخصی را در کوتاهمدت اجرا کنند، شرکت آنها در انتخابات منطقی است...