در خرداد 1356 سنجابی، فروهر و بختیار در نامهای به شخص شاه نوشتند : «در مقامات دولتی و پارلمانی و قضایی کسی را که صاحب تصمیم و مسؤولیت و مأموریتی غیر از پیروی از اوامر ملوکانه داشته باشد، نمیشناسیم».
از دیگر کنشگران و فعالان سیاسی گمنامی که پی هر فرصتی برای نشان دادن خود هستند انتظاری نمیرود، اما این افراد که خود را عضو جبهه ملی و ادامهدهنده راه دکتر مصدق میدانند، چگونه میتوانند تن به امضا چنین نامهای بدهند؟ آیا آنها نمیدانند که نتیجه فشارها و تحریمهای بینالمللی چیزی جز کم شدن رفاه مردم نیست؟!
نهم دیماه ۱۳۵۷ شاپور بختیار با محمدرضا شاه پهلوی به توافق رسید و مقام نخستوزیری را پذیرفت. بختیار دیدارش با شاه را در کاخ نیاوران برای پذیرش پست نخستوزیری، که با طعنهای به او دربارۀ کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ همراه است، چنین بازگو میکند: