«توهمات گمشده» (Lost Illusions) بر اساس رمانی از بالزاک ساخته شده است. این فیلم داستان تبدیل شدن یک شاعر جوان رویاپرداز به یک روزنامهنگار فاسد فریبکار را روایت میکند.
«سیارۀ ماقبل تاریخ» سریال مستندی است که مثل یک ماشین زمان ما را به تماشای منظرههای شگفتانگیز زمین در دوران دایناسورها میبرد. جلوههای بصری خارقالعاده و روایت جذاب این مستند آن را به یکی از بهترین مستندهای طبیعت تبدیل میکند که تا به حال دیدهایم.
انیمیشن «فیلم برگری باب» (The Bob’s Burgers Movie) فیلمی شاد و موزیکال است که ماجراجوییهای جذاب و خندهدار یک خانوادۀ دوستداشتنی و یک کمی خل و چل را روایت میکند.
انیمیشن «چیپ و دیل؛ رنجرهای نجات» (Chip 'N Dale: Rescue Rangers) بازسازی فوقالعاده و مفرحی از یک سریال انیمیشن قدیمی است. ترکیب خیرهکنندۀ انواع تکنیکهای فیلمسازی جلوۀ بصری درخشانی به این فیلم بخشیده و داستان آن هم پر از شوخیهای بامزه و ارجاعات خاطرهانگیز به سایر فیلمها و انیمیشنهای هالیوودی است.
فیلم «مترسک مسابقات آزاد» (The Phantom of the Open) داستان واقعی مردی را بازگو میکند که به عنوان بدترین گلفباز دنیا شناخته میشد، اما در عین حال قهرمان امیدواری و دست نکشیدن از هدف هم بود.
«داستان ترسناک مالیبو» (Malibu Horror Story) نمونهای باطروات و خلاقانه از فیلمهای ترسناک ژانر «ویدئوی پیداشده» است. این فیلم دربارۀ گروهی از مستندسازان است که میخواهند به راز ناپدید شدن چند نوجوان پی ببرند، اما خودشان اسیر همان نفرینی میشوند که آن نوجوانان را گرفتار کرده بود.
فیلم «با شمارۀ سه» (On the Count of Three) از داستان غمانگیز دو جوان افسرده به عنوان بستری برای ایجاد یک کمدی تاثیرگذار و عمیق استفاده کرده است. این فیلمی هوشمندانه و ارزشمند است که نگاهی صادقانه و واقعبینانه به موضوع خودکشی انداخته است.
«دختر ساکت» (The Quiet Girl) فیلمی است که بیشتر از اینکه با دیالوگهایش حرف بازند، با تصاویر شاعرانه و مبهوتکنندهاش سخن میگوید. این فیلم روایتی گویا از سکوت و تصویری روشن از تاریکی اندوه است.
«تاپ گان؛ ماوریک» (Top Gun: Maverick) فیلمی است فوقالعاده خوشساخت، مفرح، عاطفی، و دارای بالاترین سطح هیجان و اکشن. در مرکز این مجموعۀ کامل و بینقص تام کروز شصت ساله ایستاده است که هنوز مثل سی سال پیش درخشان و مجذوبکننده و پرانرژی است.
فیلم «عوامل انسانی» (Human Factors) مثل یک جعبۀ پر از معماست. حادثهای برای یک خانواده اتفاق میافتد و ما از ماهیت دقیق این حادثه بیخبریم. هوشمندی فیلم در اینجاست که هرچقدر بیشتر به ما اطلاعات میدهد، حقیقت ماجرا برای ما مبهمتر میشود.
«مردها» (Men) یک فیلم ترسناک و وهمانگیز است که ترسهایش بیشتر از اینکه ماورائی و فراطبیعی باشند، از دل روزمرهترین اضطرابهای زنانه بیرون میآیند. در این فیلم شیاطین نیستند که شما را میترسانند بلکه مردها هستند. البته شاید وقتی فیلم به پایان رسید از خودتان بپرسید که آیا اصلا فرقی بین «شیطان بودن» و «مرد بودن» هست؟
«شلیک نکنید» (Hold Your Fire) مستندی فوقالعاده و جذاب است که هیچ چیز از یک درام مهیج و نفسگیر کم ندارد. این مستند روایتی دقیق و تماشایی از جزئیترین اتفاقات یک حادثۀ گروگانگیری است که در سال ۱۹۷۳ در شهر نیویورک اتفاق افتاد؛ حادثهای که نشان داد گاهی مذاکره کردن شجاعت بیشتری میخواهد تا جنگیدن.
فیلم «هیولاوار» (Monstrous) ترکیب موفقی از یک داستان ترسناک و نگاهی عمیق و روانشناختی است. هیولای این فیلم فقط چیزی برای ترسیدن نیست بلکه موضوعی برای فکر کردن هم هست؛ هیولایی که انگار از برکۀ تاریک خاطرههای آزاردهندۀ ما بیرون میآید.
فیلم «جعبه سیاه» فقط دربارۀ جعبه سیاه یک هواپیمای سقوط کرده نیست؛ این فیلم خودش هم مثل یک جعبه پر از معماست که مجموعهای از رازهای هیجانانگیز را در دل یک داستان ساده و سرراست گنجانده است.
«ناظر» (Watcher) فیلمی ساده و در عین حال تاثیرگذار است که احساس «تحت نظر بودن» را در عمیقترین و دلهرهآورترین شکلش به مخاطب منتقل میکند.
فیلم «زمینگیر» (Homebound) یک اثر ترسناک جمع و جور است که با کمترین عناصر ممکن توانسته است حال و هوایی هولناک و اضطرابآور ایجاد کند. این از آن فیلمهایی است که ترس را از آن زاویهای که انتظارش را ندارید به شما نشان میدهد.
«دکتر استرنج در مالتیورس جنون» (Doctor Strange in the Multiverse of Madness) یکی از پرانرژیترین و عجیبترین (یا حتی «جنونآمیزترین») ماجراجوییهای دنیای سینمایی مارول است؛ فیلمی که عالیترین سطح اکشن و هراس و هیجان را در دل یک داستان جذاب و خیالانگیز گنجانده است.
«پومپوی سینمادوست» (Pompo the Cinephile) انیمهای مفرح و شاد دربارۀ عشق به سینماست. جلوۀ بصری هنرمندانه، داستان جذاب و مضمون عمیق سه عنصری هستند که این فیلم را به اثری درخشان و درجهیک تبدیل کردهاند.
داستان فیلم «حافظه» (Memory) از خیلی جهات شبیه بقیۀ فیلمهایی است که در طول این ده دوازده سال از لیام نیسن دیدهایم. اما کارگردانی هنرمندانه و ترکیب درخشان بازیگران، حال و هوای متفاوت و جذابی به این فیلم بخشیده است که طرفداران فیلمهای اکشن حتما از دیدنش لذت خواهند برد.
فیلم «لوزیفر» (Luzifer) حال و هوایی مهآلود و پریشانکننده دارد و تعصبات مذهبی، خطرات سرمایهداری و زخمهای خانوادگی فضای آن را تسخیر کردهاند. با اینحال این فیلمی است که مخاطبش را مشتاقانه به درون سرمای مهآلود خودش میکشد و او را با سفری برای جستجوی شیطان همراه میکند.