هژمونی

با آغاز دور دوم ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ، دکترینی تازه مطرح شده که نظم بین‌المللی را به چالش می‌کشد. ترامپ این نظم را برای آمریکا ناعادلانه می‌داند و با اتخاذ رویکردی معامله‌محور و ملی‌گرایانه، در تلاش است قواعد موجود را بازنگری کند. این نگرش او، ضمن فرسایش اتحاد‌های سنتی، منجر به تغییرات ژرف در سیاست خارجی آمریکا شده است.

اگرچه فائزه هاشمی در پی ایجاد هژمونی نیست، اما سودای قرارگرفتن خود و خانواده‌اش را در قابی دیگر جست‌وجو می‌کند؛ قابی که بیش از همه خود و پدرش را مستحق آن می‌داند. اگر این راه جدید فائزه هاشمی منتهی به قدرت یا استفاده اصلاح‌طلبان از آن برای رسیدن به قدرت نشود، فائزه را بیش از گذشته به مردم نزدیک می‌کند؛ نزدیکی‌ای که پیش پای او راهی تازه می‌گذارد.

نظم جهانی شروع به بازسازی خود کرده است، البته بدون حضور آمریکا؛ به‌گونه‌ای که این کشور جایی در بطن آن نظم ندارد. هر قدرت هژمونی یک تاریخ مصرف دارد و آمریکا هم از این قاعده مستثنا نیست.